Yehova’ya Kurbanlarınızı Candan Sunun

‘Yaptığınız iş ne olursa olsun, Yehova’ya yapar gibi candan çalışın’ (KOL. 3:23).

1-3. (a) İsa’nın işkence direği üzerinde ölmesi Yehova’nın artık bizden hiçbir kurban beklemediği anlamına mı gelir? Açıklayın. (b) Bugün kurbanlarla ilgili hangi soru doğuyor?

YEHOVA milattan sonra birinci yüzyılda toplumuna, İsa’nın fidyesinin Musa Kanununu geçersiz kıldığını açıkladı (Kol. 2:13, 14). Yahudilerin yüzlerce yıldır sunduğu kurbanlara artık gerek yoktu ve bunların herhangi bir değeri de kalmamıştı. Kanun “Mesih’e götüren eğitici” olarak görevini tamamlamıştı (Gal. 3:24).

² Bu, artık kurban sunmanın İsa’nın takipçilerini ilgilendirmediği anlamına gelmez. Tersine elçi Petrus “İsa Mesih aracılığıyla Tanrı’yı memnun eden ruhi kurbanlar” sunmamız gerektiğini söyledi (1. Pet. 2:5). Ayrıca elçi Pavlus kendini Tanrı’ya adamış bir Hıristiyanın yaşamının her yönünün “bir kurban” olarak görülebileceğini açıkladı (Rom. 12:1).

³ Dolayısıyla İsa’nın bir takipçisi Yehova’ya bir şeyler sunarak ya da O’nun için bir şeylerden vazgeçerek O’na kurban sunmuş olur. Peki kurbanlarla ilgili İsrailoğullarına verilen talimatları düşünmek, bugün sunduğumuz tüm kurbanların Yehova için makbul olup olmadığını anlamamıza nasıl yardım eder?

GÜNLÜK HAYATTA

4. Günlük işlerimizi yaparken neyi aklımızda tutmalıyız?

⁴ Günlük hayattaki faaliyetlerimizin Yehova’ya sunduğumuz kurbanlarla nasıl bir bağlantısı olduğunu anlamakta zorlanabiliriz. Ev işleri, okul, dünyevi iş, alışveriş ve bunun gibi şeylerin ilk bakışta Yehova’yla ilişkimizi etkileyeceğini düşünmeyebiliriz. Ancak yaşamınızı Yehova’ya adadıysanız ya da yakında bunu yapmayı düşünüyorsanız günlük işleri hangi tutumla yaptığınız önemlidir. Biz günün 24 saati Yehova’nın Şahidiyiz. Yaşamımızın her alanında Kutsal Kitap ilkelerini uygulamalıyız. Bu nedenle Pavlus bizi şöyle uyardı: “Yaptığınız iş ne olursa olsun, insanlara değil Yehova’ya yapar gibi candan çalışın” (Koloseliler 3:18-24’ü okuyun).

5, 6. Giyim ve davranış tarzımız konusunda neleri düşünmeliyiz?

⁵ İsa’nın bir takipçisinin günlük faaliyetlerinin, kutsal hizmetinin bir kısmı olmadığı doğru. Yine de Pavlus bizi ‘Yehova’ya yapar gibi candan çalışmaya’ teşvik ettiğinden yaşam tarzımızı gözden geçirmemiz yerinde olacaktır. Peki bu ilkeyi kendi yaşamımızda nasıl uygulayabiliriz? Davranışlarımız ve giyim tarzımız her zaman İsa’nın bir takipçisine uygun mu? Yoksa günlük işlerimizle uğraşırken davranışlarımız ya da giyim tarzımız nedeniyle kendimizi Yehova’nın Şahidi olarak tanıtmaya utanıyor muyuz? Kesinlikle böyle bir duruma düşmeyelim! Yehova’nın toplumu asla O’nun ismine leke getirecek bir şey yapmak istemez (İşa. 43:10; 2. Kor. 6:3, 4, 9).

⁶ Şimdi ‘Yehova’ya yapar gibi candan çalışma’ arzumuzun yaşamımızın farklı alanlarını nasıl etkilediğini inceleyelim. Bunu incelerken İsrailoğullarının Yehova’ya daima ellerindekinin en iyisini sunmaları gerektiğini aklımızda tutalım (Çık. 23:19).

KARARLARIMIZDA

7. Kendimizi Yehova’ya adamanın kapsamına neler girer?

⁷ Kendinizi Yehova’ya kayıtsız şartsız adadınız değil mi? Bunu yapmakla bir anlamda yaşamınızın her alanında Yehova’ya öncelik vereceğinizi söylemiş oldunuz (İbraniler 10:7’yi okuyun). Bu çok doğru bir karardı. Şüphesiz, herhangi bir konuda Yehova’nın isteğinin ne olduğunu araştırıp uygulamaya çalıştığınızda bunun çok iyi sonuçlar doğurduğunu gördünüz (İşa. 48:17, 18). Tanrı’nın toplumu, kendilerini eğiten Yehova’nın niteliklerini yansıttığı için kutsal ve sevinçlidir (Lev. 11:44; 1. Tim. 1:11).

8. Yehova’nın geçmişte kurbanları kutsal görmesi bizim için neden önemlidir?

⁸ Yehova İsrailoğullarının sunduğu kurbanları kutsal görürdü (Lev. 6:25; 7:1). “Kutsal” olarak tercüme edilen İbranice ifade ayrı olma, özel olma ya da Tanrı’ya adanmış olma düşüncesi taşır. Kurbanlarımızın Yehova’ya makbul olması için dünyanın etkisiyle lekelenmemiş olması gerekir. Yehova’nın nefret ettiği hiçbir şeyi sevemeyiz (1. Yuhanna 2:15-17’yi okuyun). Bunun Yehova’nın gözünde kirli duruma gelmemize neden olacak herhangi bir kurum ya da faaliyetten uzak durmamız anlamına geldiği açıktır (İşa. 2:4; Vah. 18:4). Bu ayrıca temiz olmayan ya da ahlaksız şeylere gözlerimizin ısrarla bakmasına veya zihnimizin bunlar üzerinde hayaller kurmasına izin veremeyeceğimiz anlamına gelir (Kol. 3:5, 6).

9. İsa’nın bir takipçisinin başkalarına karşı davranışları neden önemlidir?

⁹ Pavlus iman kardeşlerini şöyle teşvik etti: “İyilik yapmayı ve elinizdekileri paylaşmayı da unutmayın, çünkü böyle kurbanlar Tanrı’yı hoşnut eder” (İbr. 13:16). Dolayısıyla iyi olmayı ve başkalarına iyilik etmeyi yaşam tarzı haline getirirsek Yehova bunu Kendisine sunulmuş makbul bir kurban olarak görür. İnsanlarla sevgiden dolayı ilgilenmek, gerçek Hıristiyanların ayırt edici bir özelliğidir (Yuhn. 13:34, 35; Kol. 1:10).

TAPINMADA SUNDUĞUMUZ KURBANLAR

10, 11. Yehova hizmetimize ve ibadetimize ne gözle bakar ve bu bizi nasıl etkilemeli?

¹⁰ İsa’nın takipçileri olarak bizim insanlar için yapabileceğimiz en büyük iyiliklerden biri ‘ümidimizi açıkça bildirmektir.’ Şahitlik etmek için her fırsatı değerlendiriyor musunuz? Pavlus bu özel hizmetimizi “şükran kurbanı, yani [Tanrı’nın] ismini açıkça bildiren dudakların meyvesi” olarak adlandırdı (İbr. 10:23; 13:15; Hoş. 14:2). Krallığın iyi haberini duyurma işi için harcadığımız zamanın miktarı ve kalitesi hakkında çok şey söylenebilir ve Hizmet İbadetimizin pek çok kısmı bizi bu konuda düşünmeye teşvik etmek üzere tasarlanmıştır. Ancak kısaca belirtmek gerekirse, tarla hizmetimiz ve rastlantıda şahitlik etmemiz bir ‘şükran kurbanıdır’, başka sözlerle tapınmamızın bir kısmıdır. Dolayısıyla bu kurbanı sunarken de elimizdekinin en iyisini vermeliyiz. Hepimizin koşulları farklı olabilirse de iyi haberi duyurmak için harcadığımız zaman, genelde ruhi şeylere olan takdirimizi yansıtır.

¹¹ İsa’nın takipçileri, hem kişisel olarak hem de cemaatçe ibadet etmeye düzenli şekilde zaman ayırırlar. Yehova bizden bunu talep eder. Artık Sebt gününü kutlamak ya da bayramlara katılmak için Yeruşalim’e düzenli olarak yolculuk yapmak zorunda değiliz. Fakat bu taleplerin bugün İsa’nın takipçilerinin yaşamında da karşılıkları var. Bugün de Tanrı bizden boş işlerle uğraşmayı bırakıp Sözünü incelememizi, dua etmemizi ve ibadetlere katılmamızı bekler. Ayrıca, İsa’nın takipçisi babaların ve kocaların aile ibadeti yapma sorumluluğu da vardır (1. Sel. 5:17; İbr. 10:24, 25). Bu nedenle ruhi faaliyetlerimizi gözden geçirip ‘İbadetimin kalitesini artırabilir miyim?’ diye düşünmemiz yerinde olur.

12. (a) Eski İsrail’deki buhur sunularının bugünkü karşılığı nedir? (b) Bu benzerlik dualarımızın içeriğini nasıl etkilemeli?

¹² Kral Davut Yehova’ya şöyle dedi: “Duam, önünde hazırlanmış buhur gibi makbul olsun” (Mezm. 141:2). Bir an durup dualarınızı düşünün, özellikle de ne sıklıkta dua ettiğinizi ve dualarınızın kalitesini. Vahiy kitabında “kutsal kişilerin duaları” buhura benzetilir, Yehova’nın kabul ettiği dualar, kurbanların O’na doğru yükselen hoş kokusu gibidir (Vah. 5:8). Eski İsrail’de Yehova’nın sunağında düzenli olarak sunulan buhur, titizlikle ve verilen ölçülere uygun şekilde hazırlanmalıydı. Bu sunu ancak Yehova’nın verdiği talimatlara uygun şekilde sunulursa makbul olurdu (Çık. 30:34-37; Lev. 10:1, 2). Biz de böyle dua edersek dualarımızın Yehova’nın gözünde makbul olacağına güvenebiliriz.

VERİRKEN VE KABUL EDERKEN

13, 14. (a) Filipi cemaati ve Epafroditos Pavlus için neler yaptı? Pavlus bu yapılanlar karşısında ne hissetti? (b) Epafroditos’u ve Filipilileri nasıl örnek alabiliriz?

¹³ Miktarı ne olursa olsun, dünya çapındaki faaliyeti desteklemek için yaptığımız bağışlar da kurbana benzetilebilir (Mar. 12:41-44). MS birinci yüzyılda Filipi’deki cemaat Epafroditos’u Pavlus’un fiziksel ihtiyaçlarıyla ilgilenmesi için Roma’ya göndermişti. Epafroditos belli ki gelirken cemaatin bağışladığı parayı da getirdi. Filipililer Pavlus’a daha önce de cömertlik göstermişti. Onlar Pavlus’un maddi kaygılar çekmeden tüm zamanını hizmete ayırabilmesi için böyle bir cömertlikte bulunmuşlardı. Pavlus kendisine verilen armağan hakkında ne düşündü? Bunların “Tanrı’nın hoşuna giden, hoş kokulu, makbul kurbanlar” olduğunu söyledi (Filipililer 4:15-19’u okuyun). Pavlus gibi Yehova da, Filipililerin bu cömert davranışını çok takdir etti.

¹⁴ Benzer şekilde Yehova bugün de dünya çapındaki faaliyet için yaptığımız bağışları çok takdir eder. Ayrıca Krallıkla ilgili uğraşlara yaşamımızda ilk yeri verdiğimiz sürece, tüm ruhi ve maddi ihtiyaçlarımızı karşılayacağına dair güvence verir (Mat. 6:33; Luka 6:38).

MİNNETTARLIĞINIZI GÖSTERİN

15. Yehova’ya minnettar olmanızın bazı nedenleri nelerdir?

¹⁵ Yehova’ya minnettar olmamızın nedenlerini saymaya kalksak zaman yetmez. Yaşam armağanı için O’na her gün şükretmemiz gerekmez mi? Yehova yaşamak için ihtiyacımız olan her şeyi sağlıyor; yiyecek, giyecek, başımızı sokacak bir yer ve soluduğumuz hava gibi. Üstelik tam bilgiye dayanan imanımız bize ümit veriyor. Sırf Yaratıcımız olduğu ve bizim için yaptıkları nedeniyle bile Yehova’ya ibadet etmemiz ve O’na şükran kurbanları sunmamız yerindedir (Vahiy 4:11’i okuyun).

16. Mesih’in fidyesine minnettar olduğumuzu nasıl gösterebiliriz?

¹⁶ Önceki makalede gördüğümüz gibi Tanrı’nın insanlığa verdiği çok değerli bir armağan da fidyedir. Bu Tanrı’nın bizi ne kadar çok sevdiğini gösterir (1. Yuhn. 4:10). Peki biz buna nasıl karşılık vermeliyiz? Pavlus şöyle dedi: “Bizi zorlayan güç Mesih’in sevgisidir; çünkü şu sonuca vardık: Tek bir insan herkes uğruna öldü; . . . . Evet, o herkes için öldü ki, yaşayanlar artık kendileri için değil, kendileri uğruna ölen ve diriltilen için yaşasınlar” (2. Kor. 5:14, 15). Aslında Pavlus, Tanrı’nın lütfunu takdir ediyorsak tüm yaşamımızla O’nu ve Oğlunu yücelteceğimizi söylüyordu. Tanrı’ya ve Mesih’e olan sevgimizi ve minnettarlığımızı göstermenin yolu itaat etmek, ayrıca iyi haberi duyurma ve öğrenci yetiştirme işine katılmaya istekli olmaktır (1. Tim. 2:3, 4; 1. Yuhn. 5:3).

17, 18. Bazıları Yehova’ya nasıl daha fazla şükran kurbanı sunmaya başladı? Bir örnek verin.

¹⁷ Tanrı’ya daha fazla şükran kurbanı sunabilir misiniz? Bazı Şahitler Yehova’nın kendileri için yaptığı tüm iyilikler üzerinde düşününce, zamanlarını ve işlerini ayarlayıp duyuru işindeki ve diğer teokratik faaliyetlerdeki paylarını artırmaya karar verdi. Onlardan bazıları her yıl bir iki ay öncü yardımcılığı yapıyor, bazıları ise daimi öncülüğe başlıyor. Bazı kardeşlerimiz de Yehova’nın hizmetinde kullanılacak binaların inşa projelerinde çalışıyor. Bunlar takdirimizi göstermenin harika yolları değil mi? Doğru tutumla, yani minnettarlığımızı göstermek ve şükretmek için hizmet ediyorsak, Tanrı O’nun için yaptıklarımızı kabul edecektir.

¹⁸ İsa’nın pek çok takipçisi Yehova’ya minnet borcu duyuyor ve bu onları harekete geçiriyor. Bu kardeşlerimizden biri Morena. Katolik olarak yetiştirilen Morena Tanrı’yla ilgili sorularına kendi dininde ve Asya felsefesinde cevap aradı. Ama tatmin edici cevaplar bulamadı. Onun ruhi açlığını gideren, Yehova’nın Şahitleriyle Kutsal Kitabı incelemesi oldu. Morena, tüm sorularına Kutsal Kitaptan cevap aldı ve bu cevaplar hayatını düzene sokmasına yardımcı oldu. Bunun için Yehova’ya öyle minnettardı ki, tüm enerjisini O’na hizmet etmek için kullanarak Yehova’ya teşekkür etmek istedi. Vaftizinden hemen sonra düzenli olarak öncü yardımcılığı yapmaya başladı ve koşulları uygun hale gelir gelmez daimi öncü oldu. Bunun üzerinden 30 yıl geçti ve Morena hâlâ tamgün hizmet ediyor.

19. Yehova’ya sunduğunuz kurbanları nasıl artırabilirsiniz?

¹⁹ Tabii Yehova’ya sadakatle hizmet eden pek çok kimsenin koşulları öncülük yapmaya elverişli değil. Yehova’nın hizmetinde yapabildiğimiz ne olursa olsun hepimiz O’na makbul ruhi kurbanlar sunabiliriz. Bunu üç yolla başarabiliriz. Davranışlarımızla: Her zaman Yehova’yı temsil ettiğimizi aklımızda tutarak O’nun doğruluk standartlarına titizlikle uyarız. İmanımızla: Tanrı’nın amaçlarının gerçekleşeceğine tam bir güven duyarız. İyi işlerimizle: İyi haberin duyurulmasına katkıda bulunuruz. Öyleyse yürekten gelen bir coşkuyla ve Yehova’nın bizim için yaptıklarına duyduğumuz takdirle, candan bir tutumla O’na kurban sunmaya devam edelim.

[Sayfa 25’teki pasaj]

Yehova’nın iyiliklerini düşündüğünüzde O’na daha fazla şükran kurbanı sunma arzusu duymuyor musunuz?

[Sayfa 23’teki resim]

Şahitlik etmek için her fırsatı değerlendiriyor musunuz?