Ölüm Her Şeyin Sonu Değil!

Beytanya, Yeruşalim’e üç kilometre uzaklıkta küçük bir köydü (Yuhanna 11:18). İsa peygamberin ölümünden birkaç hafta önce bu köyde acı bir olay yaşandı. İsa’nın yakın arkadaşlarından Lazar, aniden ciddi şekilde hastalandı ve öldü.

İsa bu haberi ilk duyduğunda öğrencilerine Lazar’ın uyuduğunu ve onu uyandırmaya gideceğini söyledi (Yuhanna 11:11). Ancak İsa’nın öğrencileri onun ne demek istediğini anlamadı, bu nedenle İsa onlara açıkça “Lazar öldü” dedi (Yuhanna 11:14).

İsa Beytanya’ya vardığında Lazar öleli dört gün olmuştu. İsa Lazar’ın ablası Marta’yı teselli etmek istedi. Marta “Sen burada olsaydın kardeşim ölmezdi” dedi (Yuhanna 11:17, 21). İsa “Dirilme ve yaşam benim” diye cevap verdi. “Bana iman eden ölse de hayata gelir” (Yuhanna 11:25).

Bu sözlerin boş bir vaat olmadığını göstermek için İsa mezara gitti ve “Lazar! Dışarı çık!” diye bağırdı (Yuhanna 11:43). İzleyenlerin şaşkın bakışları arasında Lazar dışarı çıktı.

İsa daha önce en az iki kişiyi diriltmişti. Bir olayda küçük bir kızı, Yairus’un kızını diriltmişti. Onu diriltmeden hemen önce bu kız için de “uyuyor” demişti (Luka 8:52).

Dikkat ettiyseniz İsa, hem Lazar’ın hem de Yairus’un kızının ölümünü uykuya benzetti. Bu çok uygun bir benzetmedir. Çünkü uyku bir bilinçsizlik durumudur; yerinde olarak acı ve ıstıraptan kurtulup rahatlama fikri taşır. (Vaiz 9:5; “Ölüm Derin Bir Uykuya Benzer” başlıklı çerçeveye bakın.) İsa’nın ilk öğrencileri ölülerin gerçek durumunu net şekilde anlamışlardı. Encyclopedia of Religion and Ethics şöyle diyor: “İsa’nın takipçilerine göre, imanda ölenler için ölüm bir uykuydu, mezar da bir dinlenme yeriydi.”a

Ölülerin mezarda uykuda olduğunu ve acı çekmediğini bilmek bizi rahatlatır. Evet, ölünce bize ne olduğunu bildiğimiz için ölümden korkmamıza gerek yok.

“ÖLEN İNSAN DİRİLİR Mİ?”

Ancak şunu düşünelim: Geceleyin güzel bir uyku çekmeyi sevsek de hangimiz sonsuza dek uyumak isteriz? Peki Yairus’un kızı ve Lazar’ın durumunda olduğu gibi, şu anda mezarlarda uyuyan ölülerin gelecekte hayata döneceğinden nasıl emin olabiliriz?

Eyüp peygamber ölümünün yakın olduğunu hissettiğinde şu soruyu sordu: “Ölen insan dirilir mi?” (Eyüp 14:14).

Eyüp, Mutlak Güce Sahip Tanrı’ya hitap ederek sorusuna kendi cevap verdi: “Sen çağıracaksın, ben cevap vereceğim; elinin eserini özleyeceksin” (Eyüp 14:15). Eyüp şundan emindi: Yehova bu sadık kulunu dirilteceği günü özlemle bekliyordu. Peki Eyüp imkânsız bir şey mi hayal ediyordu? Kesinlikle değil.

İsa peygamberin gerçekleştirdiği diriltme olayları, Tanrı’nın ona ölümü yenme gücü verdiğini açıkça kanıtladı. Aslında Kutsal Kitap ‘ölümün anahtarlarının’ şu anda İsa’da olduğunu söyler (Vahiy 1:18). Dolayısıyla İsa, tıpkı Lazar’ın mezarının önündeki taşı kaldırttığı gibi, gelecekte de mezarların kapılarını açacak.

Kutsal Kitap dirilme vaadinden defalarca söz eder. Bir melek, Daniel peygambere şu güvenceyi vermişti: “Rahata erecek, günlerin sonunda kendi payını almak için kalkacaksın” (Daniel 12:13). İsa dirilme vaadine inanmayan Saduki mezhebinden Yahudi din adamlarına “Siz çok yanılıyorsunuz, çünkü ne Kutsal Yazıları ne de Tanrı’nın gücünü biliyorsunuz” demişti (Matta 22:23, 29). Elçi Pavlus da şöyle söylemişti: “Tanrı huzurunda ümidim şudur ki, doğru olanlar da olmayanlar da diriltilecektir” (Elçiler 24:15).

ÖLÜLER NE ZAMAN DİRİLTİLECEK?

‘Doğru olanların ve olmayanların dirilmesi’ ne zaman olacak? Melek, doğru bir insan olan Daniel peygambere “günlerin sonunda” kalkacağını söylemişti. Benzer şekilde Marta da kardeşi Lazar’ın ‘son günde, dirilme sırasında kalkacağına’ inanıyordu (Yuhanna 11:24).

Kutsal Kitap bu “son gün” ile Mesih’in hüküm süreceği dönem arasında bağlantı kurar. Pavlus şöyle dedi: “Tanrı tüm düşmanlarını ayaklarının altına serene dek [Mesih’in] kral olarak saltanat sürmesi gerekir. Son düşman olarak, ölüm sona erdirilecek” (1. Korintoslular 15:25, 26). Bu, Tanrı’nın Krallığının gelmesi ve Tanrı’nın isteğinin yeryüzünde de gerçekleşmesi için dua etmemiz gerektiğini gösteren çok güçlü bir nedendir.b

Eyüp peygamberin, Yaratıcımızın isteğinin ölüleri diriltmek olduğundan hiç şüphesi yoktu. O gün geldiğinde ölüm gerçekten sona erdirilecek. Ve bir daha hiç kimse ‘Ölüm her şeyin sonu mu?’ diye sormayacak.