Hizmetimizle İlgili Dengeli Bir Görüş Muhafaza Etmek
1 Ruhen dengeli olmak arzu edilir bir Hıristiyan niteliğidir. Dengeli olmak bir şeyin ağırlığını, gücünü, önemini veya değerini ölçmeğe ve karşılaştırmağa muktedir olmak demektir.Bu denge sayesinde Yehova’ya arz edeceğimiz hizmeti olumsuz yönde etkileyecek olan tuzaklardan, aşırılıktan ve hatalarından kaçınabiliriz. Dengeli görüş Mukaddes Kitap prensipleriyle öğretilen hikmeti edinmenin sonucunda meydana gelir. (Sül. Mes. 2:10-15; 3:5, 6) Böyle prensipleri inceleyip uygulamamız ‘doğru ve yanlışı ayırt etmeyi talim ederek ayırt etme yeteneğimizi’ geliştirmemize yardım eder. (İbr. 5:14, YD) Bir Hıristiyan olarak ruhi dengi edinmiş olan bir kimse, yaptığı her şeyde ölçülü ve mütevazi olup, sabır, zaptınefs, ayırt etme yeteneği, sadakat, tahammül ve güvenilir olduğunu göstermeğe çalışır. Böyle bir kimse genellikle daha çok iş başarır, hizmetinde daha çok sevinç duyar ve güçlüklere dayanır. Bu mükemmel niteliği geliştirmek hepimiz için gereklidir.
2 Bazılarının tarla hizmetine gereken önemi vermeyip kendilerini dünyevi işlerine kaptırdıklarını görüyoruz. Acaba dünyevi işin amacı nedir? (I. Tim. 5:8) Dengemizi kaybettiğimiz hangi şeyden belli olur. (Luka 12:18-21) Doğru görüş nedir? (Mat. 6:31-33) Dünyevi ve ruhi sorumluluklar arasında nasıl bir denge muhafaza edebiliriz?—I. Tim. 6:6-8; İbr. 3:5, 15.
3 Bu gün toplum eğlenceye ve kişisel sevgi çok önem veriyor. Eğer Dikkatli olmazsak, biz de bunun etkisi altında kalabilir ve böyle meşgalelere aşırı derecede dalabiliriz. Acaba eğlenmek yanlış mı? (Vaiz 3:12, 13) Ne zaman aşırı gitmiş oluruz? (II. Tim. 3:4) Ne tür ve ne kadar eğlencenin uygun olduğunu kararlaştırmak üzere bize hangi prensipler yardım edebilir?—Fil. 4:8; I. Tim. 4:8; Efes. 5:15, 16; Luka 8:14)
4 Ailenin ruhi ve bedensel ihtiyacını karşılamakta birçok problemle karşılaşılmaktadır. Bir baba, çocuklarının Krallık Salonundaki davranışları zayıf olmasına rağmen iyi haberi va’zetmekte çok faal olabilir. Veya bir zevce evinin düzeniyle ilgili çok titiz olmasına rağmen ailesinin ruhi ihtiyacıyla sadece asgari derecede ilgilenebilir. Acaba durumlarda hangi iki temel sorumluluk söz konusudur? (Efes. 6:4; Rom. 10:10) Öncelik tanıdığın şeylerin listesinde ailenin ruhi menfaatleriyle ilgilenmek neden başta gelen şeyler arasında olmalı? (I. Tim. 3:4, 5; Sül. Mes. 10:1) Ana-babalar dengeli olurlarsa bundan hangi iyi sonuçlar doğar?—Sül. Mes. 24:3, 4.
5 Bazıları zaman zaman, tarla hizmetine muntazaman ve canı gönülden katılmak üzere gerekli olan insiyatifi muhafaza etmeği güç buluyorlar. Tarla hizmetine bir ölçüde katıldıkları zaman kendilerini zorlanmış hissedebilirler. Bu durum onların kendilerinde büyük bir eksiklik görüp cesaretlerinin kırılmasına ve can sıkıntısına neden olabilir. Bir Hıristiyan’ın bazen, görevlendirilmiş olduğu işi yapmakta gerekli insiyatiften yoksun olması olağanüstü bir şey midir? (Gal. 5:17; Rom. 7:19, 20) Kendi kendimizi zorlama gereği muhakkak başarızlığın bir işareti midir? (I. Kor. 9:16, 26, 27) Saikimiz doğruysa, Yehova’ya arz ettiğimiz hizmet, makbuldür. (Kol. 3:23, 24) İradesiyle uyumlu olarak hareket etmekte daha büyük insiyatif geliştirmek üzere ruhen bize yardım etmesi için Yehova’ya yalvarmak yerinde olsa gerek.—I. Yuh. 5:14.
6 Dengeli olmanın anahtarı, kendimizden ne fazla, ne de az şey beklemeden, hakkımızda gerçekçi bir görüşe sahip olmakta bulunuyor. Hizmetimizi başkalarının yaptıklarıyla kıyaslayarak kendimize hükmetmeyelim; hizmetimiz yetenek, durum ve imkânlarımıza uygunsa, dengeliyiz demektir. Kendimizde bir eksiklik fark edersek, Yehova’yı memnun etme arzusu bizi daha iyisini yapmağa sevk etmeli. İçten, Yehova’yı memnun ettiğimizin güvencinde olmaktan doğan sonuçlar tatmin ve zihinsel sulh meydana getirir.