“Ayaklarınızın Tozunu Silkin”
1 İsa “ayaklarınızın tozunu silkin” derken, acaba ne demek istedi? Bu sözleri söylemeden önce İsa şakirtlerine, va’zetme işinde neler yapmalarına veya yapmamalarına veyahut neler yanlarına alıp almamalarına dair ayrıntılı bilgi verdi. Ondan sonra Matta 10:11-15’te kayıtlı sözleri söyledi.
2 Her şeyden önce onların “değerli olanları” araştırmaları gerekiyordu. Fakat şakirtler acaba kendilerini iyi karşılamayanlara karşı nasıl davranmalıydılar? İsa onlara ‘ayaklarınızın tozunu silkin’ ve yolunuza devam edin dedi. Bu “iyi haberi” ilan etmek işlerine devam edip ev sahibini sinirlendirmekten kaçınmak ve şakirdin sulh ve sevincini bozmaktan başka hiçbir şeye yaramayan öfkeli münakaşalara girişmekle vakit kaybetmekten de kaçınmak anlamına geliyordu.—Mat. 10:13; Res. İşl. 13:50-52.
3 İsa Luka 9:5’te “onlara karşı şahadet olsun diye ayaklarınızdan tozu silkin” demişti. Bizim rolümüz, Krallıkla ilgili bir şahadet vermek ve insanları pek yakında gelecek Armagedon’daki helakla ilgili uyarmaktır. Eğer mesajımız reddediliyorsa, sulh içinde ayrılıp o evi veya o şehri Yehova’nın eliyle başlarına gelecek sonuçlara terk ediyoruz.
4 Resul Petrus şunları yazdı: “Fakat Mesihi Rab olarak yüreklerinizde takdis edin; . . . sizde olan ümit hakkında sizden her sebep sorana, hilim ve korku (derin saygı, YD) ile cevap vermeğe daima hazır olun.” (I. Pet. 3:15) Bu sözler, göstermemiz gereken zihni tutumumuzu ortaya koyuyor.
5 Aşağıda verilen tecrübe bize sulhun ardınca koşup, misilleme yapmamanın hikmetini gösteriyor. “Genç bir biraderle bir sabah evden eve çalışırken, bir eve doğru yürüyorduk. Yolun takriben yarısına gelmişken ev sahibi kapının önünde durup bağıra bağıra bize, ‘mülkümden defolun, sizde olan hiç bir şeyi istemem’ dedi. Yanımdaki çocukla onun bu sözlerini bitirmesine kadar kımıldamadan durduk, sonra hiç cevap vermeden geriye dönüp yürüdük. Sokağın öbür tarafında bir kadınla hayli zaman, ihtimal yarım saat kadar konuştuk. Oradan ayrıldık. Kızgın olan ve bizi kovan adam, evinin yolunun kenarında durmuş, bizi bekliyordu. Tekrar bağırıp çağıracağını bekledik, oysa, aksine, adam sakinleşmişti ve büyük hilim göstererek bize karşı kötü davranışından ötürü özür diledi. Biz, misilleme yapmadığımızdan dolayı onun tutumunu bir anda değiştirdiğini düşünüyoruz.”—Rom. 12:17, 18.
6 Kişiler ne kadar acı veya ilgisiz davranırlarsa davransınlar, eğer biz uygun bir zihni tutum ve mükemmel Hıristiyan davranışı muhafaza ederek sevincimizi bozamazlar.
7 Doğru olan bu zihni tutuma sahip olmadıklarından bazılarının cesareti kırıldı. Düşünüş tarzımızda bazı değişiklikler yapmak gerekebilir. Krallık mesajını nezaketle dostane bir tutumla takdim et. Eğer insanlar olumlu bir tepki gösterirlerse bu, kendi yararlarınadır. Bunu yapmazlarsa, bizim bir suçumuz yok, biz onları uyardık.—Hez. 33:9.
8 Sahamızda kendileriyle temas ettiğimiz birçok kişi Yehova’ya hizmet etmek istemiyor. (Mat. 7:13) Er geç layık olanlar ortaya çıkacaktır. Bu nedenle sevgi dolu inayet ve hilim göstermeğe devam et; gerekirse sesini hiç çıkarma, sus. Durum bunu gerektirdiği takdirde, Yehova’nın, İsa Mesih’in ve kutsal meleklerin sadakatle yaptığımız işin şahitleri olduklarını bilersek sembolik bir dille konuşup ‘ayaklarımızın tozunu silkelim.’—Mat. 24:14; Hez. 33:33.