Öncülük Yapmak İçin Uygun Bir Zaman
1 Matta 24:14’ün gerçekleşmesi, Şeytan’ın çukura atılmasından önceki ‘az vakit’ süresi içinde olmaktadır. (Vah. 12:12) Bu, bu şeyler sisteminin sonu henüz gelmeden önce, Krallık mesajını va’zetmek için az vaktimiz olduğu demektir. Şüphesiz, bu işe katılmak için bizzat karar verdin. Hikmetli adam Vaiz 3:7’de “söylemenin vakti var” diyor. Bu vakit şimdidir. Fakat bunu yapmak için ne kadar vakit harcayacağına dair verdiğin karar nedir? Bu soruyu hallettin mi? Bu karar, hem senin, hem de başkalarının yaşamını derin şekilde etkileyecek olan bir karardır. Hem senin yaşamını—çünkü Yehova, eğer bütün canınla hizmet edersen senden razı olur—hem de başkalarının yaşamını, çünkü “hasat bereketli fakat işçiler azdır.”—Mat. 9:37.
2 Hizmetinde, bütün canınla çalışan biri olmak için, öncü olman gerekir mi? Bu seçim bazı durumlara bağlıdır. Bütün canla arz edilen hizmet, Tanrı’nın hizmetinde elinden geleni yapmak demektir. Birçoklarının içinde bulundukları ortamın öncülük yapmak üzere onlara izin vermediği bellidir. Dolgun-vakitli hizmete oranla, onlardan Mukaddes Yazılarca talep edilen ve öncelik tanınması gereken sorumluluklar vardır. Bu nedenle vaktini öncülük hizmetinde kullanman veya kullanmaman ancak bizzat senin verebileceğin bir karardır.—Gal. 6:5.
3 Birçokları yaşamlarında, dolgun-vakitli hizmette çalışmağa imkân sağlayan bir noktaya geliyorlar. İsa’nın durumunda böyle idi, değil mi? 30 yaşına geldiği zaman, Babasının görevlendirdiği özel işi yapma vakti gelmişti. O tereddüt etmedi. (Luka 3:23) Daha önceki 30 yıla oranla, sadece üç buçuk yıllık dolgun vakitli hizmetinde neler başardığını bir düşün. Onda ilk 30 yıllık hayatı boyunca olup bitenleri dile getirmek için Mukaddes Kitapta sadece birkaç satır var. Fakat üç buçuk yıl süren dolgun-vakitli va’zetme hizmetine ilişkin kayıt Mukaddes Kitabın hemen hemen dört kitabını dolduruyor ve Yuhanna yine de şöyle diyor: “İsa’nın yaptığı başka çok şeyler daha vardır; eğer birer birer yazılmış olsalar, yazılan kitaplar dünyaya bile sığmazdı sanırım.”—Yuh. 21:25.
4 İşte İsa’nın hayatı, tüm hakiki Hıristiyanlar için bir örnektir. Ruhen geliştikçe, yaşamımızı ona göre şekillendirmek isteriz. İsa’nın bunlara atfen: “Benim sözüm içinizde yer tutmuyor (gelişmez, YD)” dediği türden kişiler olmayı asla istemeyiz. (Yuh. 8:37) Onun “sözü” dolgun-vakitli va’zetme işinde onu örnek almak isteyecek kadar senin içinde gelişti mi? Resul Pavlus dolgun vakitli va’zeden biriydi ve bu noktaya varmıştı. Sorumluluklarını o kadar derinden takdir etmişti ki: “Zira incili vazetmezsem vay bana!” diyebilmişti.—I. Kor. 9:16.
5 Hepimiz, ruhen gelişerek öncülük yapmaya istek duyma noktasına erişebiliriz. Evet, her ne kadar durumlar bizi öncü olmaktan alıkoyabilirse de hepimiz öncülük ruhunu taşıyabiliriz. Belki okulunu bitirdin veya bitirmek üzeresin. “Daimi Öncülük Hizmeti” konusunda bir yayınımız şöyle diyor: “Her genç hizmetin bu alanını ciddiyetle düşünmeli. Talep edilen dünyevi tahsil yıllarını doldurunca, hayatında ne yapacak?” Devamen bu soruya cevap vererek, vakfolmuş ve vaftiz edilmiş olan bir kimse için bu hususta bir şüphe kalmamalı” diyor.
6 Dünyevi işten emekli mi oldun veya mali açıdan bağımsız mısın? Acaba hem sorumluluklarına bakabilecek hem de öncülük ya da öncü yardımcılığı yapabilecek bir ev kadını mısın? Aynı yayında devamen şöyle okuyoruz: “Öncülük hizmeti, belirli yaşta olanlar için sınırlandırılmış değildir. Öncüler arasında gençler, yaşlılar, bekâr ve evli olanlar, bedenen güçlü ve sağlık açısından olanakları sınırlandırılmış olanlar da vardır.”
7 1 Eylül, 1981-1982 hizmet yılının ilk günü olacak. Bu tarih, acaba senin için öncülüğe başlamak üzere uygun bir tarih olabilir mi? Bazı müjdeciler daima öncülük hizmetini denemek için en az bir yıl öncülük yapıyorlar. Bunu yapan birçok müjdeci bir yıl daha devam etmek istediklerini söylediler. Evet, birçoğumuz her gün bu yönde kararlar veriyoruz. Fakat öncülük yapmak için verilen karar kadar daha çok mutluluk veya sürekli yararlar sağlayacak bir kimsenin verebileceği az karar var. Süleyman’dan daha hikmetli olan biri, bize, şimdi söylemenin vakti olduğunu hatırlattı. Öncülük yapmanın uygun zamanı, durumları izin verenler için şimdidir.—Mat. 24:14.