“Acillik Duygusuyla” Va’zetmek
1 “Krallığın bu iyi haberi, bütün milletlere bir şahadet maksadıyla bütün meskûn yerde va’zedilecektir; ve son o zaman gelecektir.” (Mat. 24:14, YD) İsa, bu sözlerle şakirtlerine, Krallık mesajını ilan etme işinin önemini vurgulayıp benimsetti. Onun sözlerinde bir acillik duygusu vardı. Kötülüğün sonu, bu önemli mesaj ilan edilmeden önce gelmeyecekti. Oğlunun elindeki Tanrı’nın krallığı, kötülüğe karşı kesin şekilde harekete geçecek, fakat o, ancak bu mesaj “bütün milletlere bir şahadet maksadıyla” ilan edildikten sonra bunu yapacaktı.
2 Pavlus, va’zetmenin acilliğini bir daha belirterek Timoteos’a şöyle tembih etti: “Sözü va’zet; uygun zamanda, sıkıntılı zamanda, bunda acillik duygusuyla devam et (YD) . . . . incil vaizi işini yap, hizmetini tamamla (tam şekilde yerine getir, YD).” Timoteos, cemaatin içinde öğretmek işine kendini vermeliydi, fakat başkalarına ‘İncili va’zetmek’ de gerekliydi. Pavlus, bu nedenle Timoteos’u, durum ne olursa olsun, va’zetme işine katılarak ‘hizmetini tam şekilde yerine getirmeğe’ ısrarla teşvik etti. Timoteos “öğretme sanatı”nı göstermeli, aynı zamanda bir acillik duygusuyla çalışmalıydı.—II. Tim. 4:2, 5.
3 Bugün Tanrı’nın Sözündeki “krallığın bu iyi haberi”ni va’zetme emrinin bizim için de söz konusu olduğu ortadadır; biz de bir acillik duygusuyla çalışmalıyız. Dünya sahnesinde milletlerin hızla sonlarına doğru yol aldıklarını görmekteyiz. Acillik kazandıran bu işin yapılması için çok vakit kalmamıştır. O halde son gelmeden önce bu va’zetme işini bitirmek amacıyla nasıl hareket edebiliriz? İyi bir öğretmen olmanın yanı sıra, bir acillik duygusuyla da nasıl çalışabiliriz?
4 “Sadık ve basiretli köle”, acillik kazanan bu işimizi yerine getirmek üzere bize yardım etmek için mükemmel bir araç tedarik etti. Bu araç “Bilimsel Seri”dir. Onu geçen iki ay boyunca Mukaddes Kitapla birlikte takdim ettik. Birçok müjdeci içindeki değişik bilimsel konuları, Tanrı’nın gökteki krallığına bağlamayı çok kolay başarabildi. “Nükleer Bir ‘Kıyamet Günü’—Bunun Olacağını Mukaddes Kitap Önceden Söylüyor Mu?” başlıklı, 8. sayfadaki makaleyi kullanarak bir tetkike başlamak basittir. Eğer paragrafı okuduktan sonra hemen uygun sorular bulmakta güçlük çekiyorsak, evimizde hazırlık yaparken bu gibi soruları düşünüp elimizdeki nüshaya not edebiliriz.
5 Son iki ay içinde verilen teklifleri uygulayabildin mi? “Bilimsel Seri”nin 1. kitabını bizzat baştan sona kadar okudun mu? Bazı insanlarla kitaptaki resimleri, ilgili ayetleri de kullanarak değerlendiriyor musun? Hakikati arayanları evlerinde ziyaret ederken ne gibi tecrübeler edindin? Rastlantılarda ekilenleri unutmayıp geri dönerek suladın mı? (I. Kor. 3:6) Tekrar ziyaret için temel hazırlamak üzere ev sahibinin sorduğu bir iki soruyu açık bıraktın mı? O, sorular sormadıysa, sen böyle bir soruyu ortaya atıp onu gelecek sefer cevaplandıracağına söz vererek ayrıldın mı? Bunu yaptınsa, önümüzdeki aylarda Yehova’nın yardımıyla, herhalde bir veya birkaç tetkik başlatabilme sevincini de tadabileceksin.
6 Bu yeni yayını, ailenin Yehova’nın Şahidi olmayan bazı fertlerine ve diğer akrabalarına takdim edebildin mi? “Dinsel Seri”deki kitapları muntazaman alanlara onu da takdim ettin mi? Onu almak üzere istek duyabilecek olan başka kişileri de düşünebilir misin? Örneğin: İş arkadaşlarını? Okul arkadaşlarını? Komşularını? İş nedeniyle temas kurduğun kişileri? Ev sahibini? Bu “Bilimsel Seri”yi takdim etmek için her fırsatı değerlendir.
7 Mesih’in elindeki Tanrı’nın krallığının gelmesini beklemek ve onun neler başaracağını bilmek, Yehova’ya hamt eden herkesin gerçek bir imana sahip olmasını sağlar. O halde, Şeytan’ın şeyler sisteminin bu son günleri boyunca, başka insanlar da iman etsinler ve yerin problemlerini halletmek üzere Tanrı’nın krallığını beklesinler diye, “iyi haberi” onlara da anlatmağa sevk edilmiş olmamız gerekmez mi? Muhakkak Mart ayı boyunca “iyi haberi” dinlemeği arzu eden herkese, “Bilimsel Seri”yi takdim etmek için elimizden gelen tüm çabayı göstermek üzere istekli olacağız. Kalan vakit kısa olduğundan, işimizde bir acillik duygusuyla çalışmalıyız.—Mar. 13:10; I. Pet. 4:7.