Faaliyetsiz Olanlara Yardım Etmeğe Katılıyor Musun?

¹ “Benimle beraber sevinin, çünkü kaybolan koyunumu buldum.” (Luka 15:6) Faaliyetsiz olanların sürüye döndükleri cemaatlerde, birçok birader ve hemşire bu duyguyu tadıyor. Bu kritik günlerde, şu veya bu nedenle bizimle müşareket etmekten vazgeçmiş olan bazı kardeşlerimize yardım edebilmek, gerçekten bir sevinçtir. Biz, onlarla ilgili Yehova’nın “bu küçüklerden birinin helâk olması . . . . muradı değildir.” şeklindeki görüşü paylaşıyoruz.—Matta 18:14.

² Gayet tabii daha çok kişinin bu sevinci duyabilmesi için sürekli çaba göstermek gereklidir. Neden? Kaybolmuş bir koyun, yardıma muhtaç ve aciz bir durumdadır. Çoban, onu geri getirmek için arar. Böylece kaybolmuş koyunu aramak, bulmak ve ondan sonra onu beslemek için gerçek çaba gösterilmeli. İsa verdiği meselde, çobanın doksan dokuzu arkada bırakıp, kaybolanı bulana kadar onun peşinden gideceğini belirtti.—Luka 15:4.

³ Hizmet Toplantısı Programı’nın bu yılın Şubat sayısında, yazman ve hizmet nazırının faaliyetsiz olanlarla ev Mukaddes Kitap tetkiki idare etmek için yetenekli kardeşleri görevlendirmek üzere bir program tanzim edecekleri belirtildi. Tabii ki bu, cemaatin eğer müjdecilerinin de bu işe katılmayacakları anlamına gelmez. Bütün müjdecilerin birleşik çabaları sayesinde olumlu sonuçlar elde edilebilir.

⁴ Bir çevre nazırı, geçenlerde, iki yıldan beri faaliyetsiz olan ve uzun zaman özel öncülük yapmış olan bir çifti ziyaret etti. Bu çift, seyahat eden biradere gözyaşlarıyla problemlerini açtıktan sonra, ikisi de cemaate dönmeye karar verdi. Zamanla tarla hizmetine katılmağa başladılar. Acaba, şimdi kendilerini nasıl hissediyorlar? Karısı çevre nazırına hitaben yazdığı mektupta şöyle diyor: “Bize gösterdiğin Hıristiyan sevgisi ve sıcaklığı için takdirimi dile getirmek istiyorum. Kendimi, sanki üzerimden iki tonluk bir yük kaldırılmış gibi hissediyorum.” Hemşire mektubunu şöyle bitiriyor: “Bu durumun bir daha asla başıma gelmemesi için dua ediyorum. Sana karşı soğuk davrandığım halde, bizi tekrar ziyaret ettiğin için sana candan teşekkür ederim. Durumumuzun ümitsiz olmadığını görmeme yardım ettin. Seni asla unutmayacağım.”

⁵ Cemaatten uzak kalmış olanların, tekrar ibadet toplantılarında hazır bulunmalarının ilk zamanlar için güç olabileceğini anlamamız iyi olur. Başlangıçta, ya çekingenlik ya da utangaçlık, onlar için güçlük teşkil edebilir. İbadet salonuna geldiklerinde, onlara karşı sevgi dolu bir davranışta bulunmamız gerekir. Bu tutumumuz onlarla mutlu olduğumuzu ve onların tekrar aramızda olmalarından “sevinç” duyduğumuzu gösterecektir. İlk defa geldiklerinde göstermiş olduğumuz yakın ilgiyi devam ettirerek, İbadet Salonuna geldikleri her seferinde onları selâmlayıp, kendilerini rahat hissetmelerini sağlamalıyız. Faaliyetsiz olanlara bu tarzda yardım etmeğe katılıyor musun?

⁶ Birçok cemaatin, faaliyetsiz olanlara yardım etmekle ilgili programı yürekten uyguladıklarından olumlu sonuçlar elde ettiklerini görmek bizi memnun ediyor. Bir çevre nazırı, geçenlerde, bir tek cemaatte, yedi kişinin yeniden faaliyete sevk edildiğini bildirdi. Bir hemşire, ihtiyarlara kendi başına yeniden cemaatle müşareket etme cesaretini bulamadığından, bir kimsenin onu ziyaret edip kendisine yardım etmesini beklediğini söyledi.

⁷ Fakat her zaman biri yardım istemeyebilir. İsa şöyle dedi: “Eğer onu bulacak olursa” sevinir. (Mat. 18:13) Böylece eğer bir kimseyi yeniden faaliyete sevk etmek üzere başarısızlığa uğrarsak, canla başla yardım etmeğe çalıştığımızdan emin olarak fazla düş kırıklığına uğramayacağız.

⁸ Kaybolan bir şeyi aramak, genellikle vakit, sabır ve olumlu bir tutum gerektirir. Sonuçlar arzu ettiğimiz kadar çabuk meydana gelmeyebilir. Fakat bu yüzden cesaretimiz kırılmamalı. “Bu küçüklerden birinin helâk olması”nın istenilmeyen bir şey olduğunu bilerek, kendimizi bu işe içtenlikle vermeğe devam etmeliyiz. (Mat. 18:14) O halde, hepimiz faaliyetsiz olana yardım etme işine katılalım.