Özel İhtiyaçları Olanlara İyilik Yapmak
1 Hıristiyanlara ‘birbirlerini sevmek’ başkalarına ve onların iyiliğine gerçek bir ilgi göstermek emredilmiştir. (Yuh. 13:34; Rom. 15:1, 2) Henüz “uygun vakit varken” (YD) özellikle “iman ehli için iyilik” etmek istiyoruz. (Gal. 6:10) İlham altında kaleme alınan öğüt, “iyiliğe hakkı olan adamlara, elinden gelince iyiliği esirgeme” diyor.—Sül. Mes. 3:27.
2 Hıristiyan cemaatinde öksüz çocuklar, yaşlılar, dullar, sakatlar, bunalım geçirenler, yani herhangi bir engeli olanlar ve özel bir ihtiyacı olan başkaları da var. Bu gibi kişilere yardım etmek, başta bizzat ailedeki fertlere ve yakın akrabalara düşer. Tabii, hepimiz de Yehova’yı ve Oğlu İsa Mesih’i örnek alarak, ilgi göstermeliyiz.—I. Tim. 5:4, 8; Hez. 34:16; Mat. 9:36.
3 Yardım etmek için ne yapabiliriz? Bazı durumlarda onları ziyaret etmek ve dostane bir sohbet morallerini yükseltebilir veya belki onları araba ile toplantıya götürebiliriz, tarla hizmetinde bize katılmağa davet edebiliriz, veyahut idare ettiğimiz bir Mukaddes Kitap tetkikine onlarla gidebiliriz. Yaşlı bir hemşire veya öksüz bir çocuk aile tetkikimize veya bir yemeğe davet edilebilir. Cemaatte olan herkesin özel ihtiyaçları olanlara yardım etme işinde payı bulunabilir. Buluğ çağındaki gençler ve çocuklar getirme-götürme işleri, ev işleri veya alış veriş yaparak yardım edebilirler. Sadece annesi veya babası hakikatte olan gençler bu tür yardımı bizzat evlerinde yaparak bir başlangıç yapabilirler. Hakiki Hıristiyan sevgisi gösterebileceğimiz ve göstermemiz gereken birçok yol ve tarz vardır.—Res. İşl. 9:39; I. Pet. 4:8-10.
4 Bizzat kendileri muhtaç durumda olanların başkalarına yardım etmeleri olağanüstü bir şey değildir. Gerçekte birçokları kendi kendilerine yardım sağlamanın yollarını buldular. Kendi kendine yardım etmek mutlu, verimli bir Hıristiyan yaşamında önemli bir etkendir. Bedenen hasta olan yüzlerce öncü var, fakat va’zetme faaliyetinde çalışmağa devam ediyorlar. Dolgun-vakitli hizmette çalışan bazıları, kör, sağır veya tekerlekli bir sandalye kullanmağa muhtaçtır. Öncü listesinde kaydedilen birçok yeni öncülerin bazıları hasta ve tek başına yaşayan yaşlı birader ve hemşirelerdir. Kendi kendilerini tecrit edip kendilerine acıyarak içe dönük olmaktansa, olumlu bir görüşe sahip olup dışa yönelik bir ruhla çalışıyorlar. Gökteki Krallığın mesajını başkalarıyla paylaşmakla çok meşguldürler. (Res. İşl. 18:5) Aynı şey öncülüğe başlamış olan birçok öksüz çocuk için de söylenebilir. Gayet tabii özel ihtiyaçları olan birçokları dolgun vakitli hizmette çalışamıyor. Yine de verilen örnekler hepimizin göstermesi gereken ruhu ve bundan doğacak olan nimetlerle dolu sonuçları gösteriyor.—Mar. 10:28-30.
5 Mutlu ve olumlu bir tutuma sahip olmak için hepimizin yapabileceği birçok şey var. Mukaddes Kitabı, “Seri” Kitaplarını ve diğer yayınları muntazaman okuyabiliriz. Başka bir dil bilenler kasetler üzerindeki Mukaddes Kitapla ilgili kayıtları dinleyip yüreklerinin hakikatle dolmasına fırsat verebilir. Hastalara veya bunalım geçirenlere, teşvik etmek üzere telefon edebilir veya onları ziyaret edebilir, ya da mektuplar yazabiliriz; başkalarına ilgi göstermekte insiyatif kullanmalıyız. Bir Mukaddes Kitap tetkiki başlatmak veya öncü yardımcılığı yapmak gibi hedefler koyabiliriz; kardeşleri davet etmek veya onları ziyaret etmekle daha yakından tanımağa çalışabiliriz. Tanrı’nın hizmetinde ve konuşma yeteneğimizde K. Y. G. T’na kaydolunmakla bir gelişme gösterebiliriz. Biraderler bir hizmetçi olma imtiyazına erişmeğe çalışabilir. (I. Tim. 3:1) Başkaları ve kendimiz için bir şeyler yapmak üzere ne kadar çok çalışırsak, o kadar mutlu olacağız.—Res. İşl. 20:35.
6 Kişisel ihtiyaçlarımıza bakmaksızın, hepimiz sevgi dolu ve alçakgönüllü olmalıyız. Eğer özel ihtiyaçlarımız varsa, kendi kendimizi fazla düşünmeğe veya gurur sebebiyle kardeşlerimizin sevgi dolu yardımını reddetme eğilimine karşı uyanık olmalıyız. Eğer başkasına yardım ediyorsak onun mahçup edilmesine veya kendine saygısını sarsmasına yol açmamağa dikkat etmeliyiz. Hiç birimiz kardeşlerimizin cömertliğini kötüye kullanmak veya onlardan istifade etmeye çalışmaktan suçlu olmamalı. Tutumumuzda olumlu, makul, ruhi düşünüşe sahip, ümidimizde sevinenler olmalıyız. (Fil. 4:4-9) ‘Kardeşlerimizi, yüreğimizden coşkun şekilde sevmek’ öğüdü BÜTÜN Hıristiyanlara atfediyor, çünkü bu HEPİMİZİN duyduğu özel bir ihtiyaçtır.—I. Pet. 1:22.