İyi Haberi Takdim Ederken—Akrabalara ve Tanıdıklara
1 Hakikati kabul eden birinin, onu özellikle akraba ve tanıdıklarıyla paylaşmayı çok arzu etmesi şüphesiz doğaldır. Andreas, İsa Mesih’in bir takipçisi olmak üzere takip edildikten hemen sonra, “sabahleyin erken” kardeşi Simun’u bulup “biz Mesihi . . . . bulduk” dedi. Filipus da, aynı şekilde gecikmeden arkadaşı Natanael’i bulup, ısrarla “gel de bak” diyerek onu teşvik etti.—Yuh. 1:41, 45, 46.
2 Acaba senin için ne denilebilir? Akrabalarına, yakın dostlarına ve tüm tanıdıklarına hakikat hakkında konuşmak için fırsatı kaçırmamaya çalışıyor musun? Belki de sen, mesajı reddedip sana karşı duygularını değiştirebilirler diye duyduğun korku yüzünden bunu onlarla konuşmaktan çekinmektesin. Konuşmaktan çekinme. Komşu sevgisi, sevinçle ve korkusuzca hakikat hakkında konuşmayı gerektirir. (Luka 10:27) Akrabaların seni zaten tanıdıklarına göre, kapıda ziyaret eden bir yabancıdan ziyade seni dinlemeğe hazır olabilirler.
3 İnsanlığın tümünün Yehova’ya hizmet etmeyeceğini O’na “yabancı” olacaklarını ve sonuç olarak “düşmanlar” sayılacaklarını bilen Mukaddes Kitap kaydını unutmayalım. Onların hayatları söz konusudur. (Kol. 1:21) Yehova içtenlikle, bütün insanların hakikati işitip ‘tövbe etmelerini’ arzu ediyor. (II. Pet. 3:9) Geleceğin neler getireceğini herkese söylemek üzere ciddi bir sorumluluğumuz var. (Hez. 33:7-9) Hakikati öğrenmeleri için, ailene ve tanıdıklarına yardım edecek bazı yolları düşünebilir misin? Sürekli ve taktla gösterilen çabalar, çok defa sevindirici sonuçlar verebilir.
4 Japonya’daki bir tecrübe, bir öncünün sabırla ve ısrarla ziyaret etmesi sonucu, bir kadının hakikate geldiğini gösteriyor. Bu kadın önceki dininde çok faaldi ve onun henüz o dinde olan pek çok akrabası vardı. Böylece onlara şahadet etmeğe başladı, beş yıl içinde akrabalarından 50’den fazlası iman etti.
5 Eğer ilk çabaların az sonuç verirse veya hiçbir sonuç vermezse, cesaretin kırılmasın. Birçok durumda ancak aylar, hatta yıllar boyu denedikten sonra, olumlu bir karşılık alınabilir. İsa, ancak koyunların kendi sesini işiteceklerini söyledi. Fakat ilk ziyarette onların hemen işiteceklerini bekleyemeyiz. (Yuh. 10:16) Bu eski dünya, yıllar boyu onları etkiledi; böylece onlar olumlu bir karşılık verene kadar Mukaddes Kitabın hakikatlerinin yürekleri yumuşatıcı etkisini ısrarla kullanmamız gerekebilir.
6 Filipililer 2:15 ayeti “aydınlatanlar olarak parlamamız” için “kusursuz ve saf, Tanrı’nın lekesiz çocukları olmamız”ın gereğini göstermektedir. Bu nedenle, ailemizin üyeleri ve tanıdıklarımız, hakikatin hayatımızda büyük bir değişiklik oluşturduğunu görebilmeleridir. Resul Petrus da aynı görüşü vurguladı.
7 Yine de, akrabalarımızın ve dostlarımızın yüreğinde Yehova’ya hizmet etmek üzere arzu uyandırmak için iyi bir örnekten fazlasına gerek vardır. Bir şahadet verilmelidir. (Rom. 10:14; Res. İşl. 8:31) Uzak yörelerde yaşayan akrabalara ve dostlara erişebilmek için düşüncemizi iyi yansıtan ve itinayla hazırlanan mektuplar, iyi haberi paylaşmak için etkili birer vasıta olabilir. Mektuplar genellikle tenkitçi değil, fakat olumlu, hatta dostane ve bina edici olmalıdır. Onlar hakikati öğrendikten sonra, yürekte olan sevinci ve ümidi yansıtmalıdır.
8 Daima olumlu bir tutum göster. Bazı hemşireler, kocalarının şiddetli muhalefetinden korkup, toplantılarda öğrendiklerini onlara anlatmaktan çekindiler. Gayet tabii, herkes, bu hususta şahsen karar vermelidir. Ancak akraba ve tanıdıklara şahadet ederken, içtenlikle Yehova’ya arz edilen duaların değerini hiçbir zaman görmezlikten gelmemeliyiz. (Fil. 4:6; I. Tim. 2:1) Evet, her zaman olumlu bir tutum benimsemeye çalışmalıyız. İyi haberi akraba ve kişisel tanıdıklara sunmak üzere sarf ettiğiniz samimi çabalarınızı Yehova muhakkak mübarekleyecektir.