Başkalarına İyilik Etme Sorumluluğumuzu Üstlenmek
1 Resul Pavlus, birinci yüzyıldaki Hıristiyanlara şöyle tembih etti: “İyilik etmeği ve iane etmeği (şeyleri başkalarıyla paylaşmayı) unutmayın.” (İbr. 13:16) Güç şartlar altında olsa dahi kardeşlerine yardım etme çabaları Tanrı’ya ve birbirlerine olan sevgilerini artıracaktı. (Yuh. 13:35) Biz de iyilik etmeye ve sahip sahip olduğumuz şeyleri başkalarıyla paylaşmaya teşvik ediliyoruz.
2 Yehova bu amaçla ruhen iyi beslenmiş ve donatılmış olmamız için tedarikte bulundu. Kule ve Uyan! dergisininin her sayısında ne kadar bol bol bilgi alıyoruz. Her sayıyı aldığımızda, vakit geçirmeksizin okumak, ne kadar büyük bir sevinçtir! Mukaddes Kitaba dayalı bilgiler hakkında durup düşünürken, tarla hizmetinde ve başkalarıyla olan sohbetlerimizde kullanabileceğimiz noktaları not edebiliriz. Aynı şekilde her ibadet ve özellikle haftalık Kule dergisinin incelemesi için hazırlık yapmak üzere vakti satın alabiliriz. Tanrı’nın Sözünü şahsen tetkik etmek, “Mesihin zihni”ni geliştirmemize yardım ediyor ve bu sayede karşılaştığımız insanlara iyi olanı verebiliriz.
3 Kabul Edilmeye Değer Sorumluluklar: Yehova’yı sevmeye başlayan herkes hayatını O’na vakfediyor. Vakfla birlikte gelen sorumluluğu kabul etmek, Yehova’nın tarafında olduğumuzu ve kendimizi Şeytan’ın dünyası ile onun kötü yollarından ayırdığımızı göstermektedir. İsa Mesih’in örneğini takip ederek başkalarına mükemmel bir örnek oluruz. (I. Pet. 2:21) 1992’de yapılacak olan ve “Sorumluluk Yükümüzü Taşıyalım” temasını taşıyan çevre ibadeti programı da vakfımıza uygun şekilde yaşamamız için bizi teşvik edecek.
4 Cemaat ibadetlerinde muntazaman hazır bulunmamız birbirimizle bina edici şeyleri paylaşmamız için olanak sağlıyor. Kişisel hazırlık ve ibadetler için hazırlık yaparsak, başkalarıyla paylaşabileceğimiz bir hayli bilgimiz olacak. Başkalarına böyle kişisel ilgi göstermemiz, sıcak, dostane bir aile ruhunun gelişmesini sağlar. İbadetlere faal bir şekilde katılarak, Pavlus’un, İbraniler 10:24, 25’teki sözleriyle gerçekten hemfikir olduğumuzu ve başkalarını teşvik etme sorumluluğumuzu kabul ettiğimizi gösteririz.
5 Ek Sorumluluklara Erişmeye Çalış: 1992 hizmet yılında, öncü yardımcılığı veya daimi öncülük hizmeti gibi ek sorumluluklara erişmeye çalışabilir miyiz? Saat talebine gereğinden fazla önem vermektense, toplama işine katılmak için var olan artırılmış olanağa neden dikkatimizi vermeyelim? (Yuh. 4:35, 36) Diğer yetenekli müjdeci ve öncülerle muntazaman çalışmamız Tanrısal hizmetteki becerimizi artırmamıza yardım edecek. Öncü yardımcılarının sayısının artması cemaat için sağlıklı bir kamçılama olur. Eğer mümkünse neden daimi öncü olmak için dilekçe vermeyesin veya muntazaman ya da yıl boyunca mümkün mertebe sık sık öncü yardımcılığı yapmak için düzenlemeler yapmayasın?
6 Cemaatte vakfolmuş vaftiz edilmiş yetenekli erkeklere sorumluluklar seve seve verilir. (I. Tim. 3:1-10, 12, 13) Herkes, ibadetlerde iyice düşünülmüş cevaplar vererek, Konuşma Yeteneği Geliştirme İbadetine iştirak ederek, Hizmet İbadetinde bir gösteri ya da başka bir tahsisi kabul ederek hizmet etme konusundaki istekliliğini gösterebilir. Hatta çocuklar bu hususta ve İbadet Salonlardaki davranışlarıyla örnek verici olabilir. Cemaat kitap tetkiki gruplarının sırası geldiğinde temizliğe yardım edebilir veya başka benzer ihtiyaçlara bakabilirler.
7 İsa, başkalarına iyilik etme konusundaki istekliliğini, “isterim” sözcüğüyle dile getirdi. (Luka 5: 12, 13) O’nun örneğini takip ederek biz de kardeşlerimizi, ilgi gösterenleri ve tarla hizmetinde karşılaştığımız insanları da Yehova’nın teşkilatıyla muntazaman müşareket etmeleri için teşvik edebiliriz. “Herkese iyilik etme” sorumluluğumuzu kabul etmemiz, tarafımızdan kararlı bir çaba ve belki kişisel fedakârlık gerektirir. (Gal. 6:10) Fakat başarılan iyiliği gördüğümüzde, “Allah bu gibi kurbanlardan hoşlanır” diyen resul Pavlus ile hemfikir oluruz.—İbr. 13:16.