Fazla Meşgul müsün?
1 Pavlus, ‘Rabbin işinde yapacak çok şeyimiz olmasını’ öğütledi. (I. Kor. 15:58) Kişisel tetkikle ilgili günlük sabit bir düzeni korumaya, devamlı olarak vaaz etme işine katılmaya, sadık bir şekilde ibadetlerde hazır bulunmaya ve cemaatte aldığımız görevleri gayretle yerine getirmeye teşvik ediliyoruz. Buna ek olarak, yardımımıza muhtaç olan başkalarına destek olmalıyız. Yapacak bunca iş arasında, zaman zaman bunaldığımızı hissedip yükümüzü hafifletmenin yollarını aramamız gerektiğini düşünebiliriz.
2 Belirli meşguliyetlere son vermenin veya onları azaltmanın hem hikmetli, hem de makul olduğu durumlar vardır. Bazı kişiler kendilerinden talep edilen her şeyi yapmaları gerektiğini düşünüyor. Bu konudaki denge eksikliği baskı ve stres yaratabilir ve bu sonunda yıkıcı olabilir.
3 Dengeli Ol: Dengeli olmanın anahtarı, Pavlus’un “daha önemli şeyleri araştırıp onlardan emin ol” öğüdünde saklıdır. (Fil. 1:9) Açıkça bu, zihnimizi gerçekten önemli olan şeyler üzerinde toplamamız, vakit ve koşullar izin veriyorsa daha az önem taşıyan şeylere dikkat vermemiz anlamına gelir. Kuşkusuz, aileyle ilgili sorumluluklar çok önemli sayılan şeyler arasında ilk sıralarda yer alır. Belirli dünyevi sorumluluklar da yerine getirilmeli. Bununla birlikte, İsa, öncelik vermemiz gereken şeylerin, önce Gökteki Krallığı aramakla ilgili önerisine dayandırılması gerektiğini öğretti. Önce Yehova’ya vakfımızın gereklerini yerine getirmemizi sağlayan şeyleri yapmalıyız.—Mat. 5:3; 6:33.
4 Bunu zihnimizde tutarak, gereksiz kişisel uğraşları, aşırılığa kaçan eğlenceleri ve bizi başkalarına bağımlı kılan zorunlu olmayan şeyleri yoğun programımızdan çıkarmaya dikkat edeceğiz. Haftalık etkinliklerimizi planlarken, yeterli kişisel tetkik, tarla hizmetine makul bir katılım, ibadetlerde hazır bulunmak ve tapınmamızla yakından ilişkili başka şeyler için vakit ayıracağız. Geri kalan vakit, Göteki Krallığa ilk yeri veren İsa’nın dengeli bir takipçisi olmakla ilgili esas hedefimize erişme amacımıza ne derece katkıda bulunduklarına bağlı olarak, başka uğraşlar arasında bölünebilir.
5 Bunu yapsak bile, hâlâ yükümüzün ezici olduğunu hissedebiliriz. Eğer öyleyse, İsa’nın çağrısına karşılık vermeliyiz: “Ey bütün yorgunlar ve yükleri ağır olanlar, bana gelin, ve size ben rahat veririm.” (Mat. 11:28) Aynı zamanda, “her gün yükümüzü taşıyan” ve zayıf olana kuvvet veren Yehova’ya bakmalıyız. Adil olanını asla sarsılmağa bırakmayacağını vaat ediyor. (Mezm. 55:22; 68:19; İş. 40:29) Etkin, teokratik faaliyetle dolu bir yaşam sürebilmemiz yönündeki dualarımızın cevaplandırılacağına güvenebiliriz.
6 Gökteki krallığın değerli menfaatlerinin ardından koşmak üzere meşgul olmaya devam ederken, emeğimizin Rabde boş olmadığını bilmekten sevinç duyabiliriz.—I. Kor. 15:58.