Adağımızı Her Gün Ödemek
1 Mezmur yazarı Davud, Yehova’ya şunu söyleme isteği duydu: “Böylece senin ismine daima terennüm edeyim, Ta ki, her gün adaklarımı ödiyeyim.” (Mezm. 61:8) Davud adak adamanın tamamıyla gönüllü bir iş olduğunu biliyordu. Bununla birlikte, adak adadığında, onu ödemesi gerektiğinin de farkındaydı. Buna rağmen, adaklarını her gün ödeme fırsatı için Yehova’ya hamt etti.
2 Kendimizi Yehova’ya vakfettiğimizde, iradesini yapmak üzere istekle adak adadık. Kendimizi inkâr ettik ve Yehova’ya hizmet etmeyi yaşamımızın en önemli uğraşı haline getirdik. (Luka 9:23) Bu nedenle, adağımızı her gün ödemeliyiz. (Vaiz 5:4-6) ‘Kurtuluş için ağızla ikrar edildiğini’ bildiğimizden, su vaftizi sırasında yaptığımız aleni ikrar, bütün yaşamımızda yansıtılmalı. (Rom. 10:10) Bu, iyi haberi vaaz etmeyi içerir. (İbr. 13:15) Kişisel koşullar birbirinden çok farklıdır, fakat her gün hepimiz dikkatimizi iyi haberi başkalarıyla paylaşmanın önemi üzerinde toplayabiliriz.
3 Her Gün Vaaz Etmek Üzere Fırsatlar Yaratın: İyi haberi başka biriyle paylaşmak sevinç veren bir deneyimdir. Bunu her gün yapabilmek amacıyla, koşullarımız elverdiğince, vaaz etmek üzere fırsatlar yaratmalıyız. Rastlantılarda, iş veya okul arkadaşlarına, komşulara ya da her gün karşılaştıkları kişilere şahitlik etmekte inisyatif kullananlar mutluluk veren birçok tecrübeler edindiler. Mektup yazmak veya telefon etmek başkalarına şahitlik etme fırsatı sağlar. Bütün bu yöntemlerden yararlanmanın yanı sıra, kapı kapı giderek şahitlik etmeye ve tekrar ziyaretler yapmaya düzenli olarak vakit ayırmak, bir ev Mukaddes Kitap tetkiki idare etmekten kaynaklanan özel sevince yol açabilir. Evet, her gün vaaz etme fırsatları yaratabiliriz.
4 Bir hemşire öğle tatilinde Günün Ayetleri küçük kitabını okumaya başladı. Bir iş arkadaşına günün ayetini birlikte okumayı teklif etti ve bu, kısa süre içinde kadının Mukaddes Kitabı incelemeye başlamasına yol açtı. Haftanın beş günü, yarım saat tetkik yaptılar. Başka bir iş arkadaşı onların günlük incelemelerini dikkatle izliyordu. Sonunda kendini faaliyetsiz bir birader olarak tanıttı. Hemşirenin şevki onu harekete geçirdi ve tekrar faal olmak amacıyla bir ihtiyarla görüştü. Bu hemşire, adağını her gün ödemeye devam ettiğinden, iki kişiyi olumlu yönde etkiledi.
5 Yehova’nın bizim için yaptığı bütün iyi şeylere karşı takdirle dolup taşan bir yürekle harekete geçirilirsek, her gün vakf adağımızı yerine getirmek üzere elimizden geleni yapmak bize sevinç ve doyum verir. Mezmur yazarının yaptığı gibi biz de şunu söyleyebiliriz: “Ya Rab Allahım, bütün yüreğimle sana hamdedeyim; ve daima ismine izzet vereyim.”—Mezm. 86:12.