İyi Haberi Güçlü Bir İnançla Vaaz Etmek

¹ Birinci yüzyılın başlarında, İsa Mesih, takipçilerine Gökteki Krallığın iyi haberini vaaz etme ve ‘bütün milletlerden insanları öğrenci yapma’ görevini verdi. (Mat. 24:14; 28:19, 20) Yehova’nın Şahitleri onun talimatlarını ciddiye aldı ve böylece 20. yüzyılın sonunda, İsa’nın Takipçilerinden oluşan kardeşler birliğimiz, 234 ülkede 5.900.000’den fazla öğrenciye erişti. Semavi Babamıza ne kadar görkemli bir hamt ediş!

² Artık 21. yüzyılın eşiğindeyiz. Düşmanımız, asıl işimiz olan Gökteki Krallığı vaaz etme ve öğrenci yapma işini sinsice engellemeye çalışıyor. Dikkatimizi dağıtmak, zamanımızı ve enerjimizi birçok gereksiz kaygı ve ilgi alanıyla tüketmek amacıyla bu ortamın baskılarını kullanıyor. Hayatta neyin önemli olduğunu bize bu sistemin kabul ettirmesine izin vermek yerine, Tanrı’nın Sözünden, Yehova’nın iradesini yapmanın en önemli şey olduğunu fark ediyoruz. (Rom. 12:2) Bu, Kutsal Yazılardaki ‘sözü elverişli dönemde, sıkıntılı dönemde vaaz etmek ve hizmetimizi tamamlamak’ teşvikine itaat etmek anlamına gelir.—II. Tim. 4:2, 5.

³ Güçlü Bir İnanç Geliştirin: İsa’nın Takipçileri ‘Tanrı’nın tüm iradesinde tam ve kesin bir inançla durmalıdır.’ (Kol. 4:12) “İnanç” sözcüğü “bir düşünceye çok sağlam biçimde bağlı bulunmak, inanmak; inanma duygusuna sahip olmak” anlamlarını taşır. İsa’nın Takipçileri olarak, Tanrı’nın peygamberlikler içeren sözünün kesin olduğuna ve şimdi sonun vaktinin iyice sonunda yaşadığımıza inanmalıyız. İyi haberin aslında ‘her iman edene, kurtarış için Tanrı’ nın kudreti olduğunu’ söyleyen resul Pavlus kadar güçlü bir inanca sahip olmalıyız.—Rom. 1:16.

⁴ İblis, kendileri aldanmış durumdaki kötü ve sahtekâr insanları başkalarını etkileyip aldatmakta kullanır. (II. Tim. 3:13) Bu konuda önceden uyarıldığımızdan, hakikatin bizde olduğuna dair inancımızı güçlendirmek üzere adımlar atarız. Hayatın kaygılarının şevkimizi kırmasına izin vermek yerine, Gökteki Krallığın çıkarlarını ön planda tutmaya devam ederiz. (Mat. 6:33, 34) Bu sistemin sonunun çok uzak olduğu duygusuna kapılıp, zamanımızın gerektirdiği acilliği de gözden kaçırmak istemeyiz. Son giderek yaklaşıyor. (I. Pet. 4:7) Şimdiye kadar yapılmış şahitliğe bakarak bazı ülkelerde iyi haberi yaymanın çok az etkisi olduğu duygusuna kapılsak da, uyarı işi devam etmelidir.—Hez. 33:7-9.

⁵ Zamanımızda kilit sorular şunlardır: ‘İsa’nın verdiği öğrenci yapma görevini ciddiye alıyor muyum? İyi haberi vaaz ettiğimde, Gökteki Krallığın gerçek olduğuna dair güçlü bir inanca sahip olduğumu açıkça gösteriyor muyum? Hayat kurtaracak bu hizmette mümkün olduğunca fazla bir paya sahip olmaya kararlı mıyım?’ Sonun vaktinin ne kadar sonlarında olduğumuzu fark ederek, hem kendimize, hem de vaaz etme ve öğretme görevimize dikkat etmeliyiz. Bunu yapmakla, hem kendimizi hem de bizi dinleyenleri kurtaracağız. (I. Tim. 4:16) Hepimiz, Tanrı’nın hizmetçileri olarak inancımızı nasıl güçlendirebiliriz?

⁶ Selâniklileri Örnek Alın: Resul Pavlus, Selânik’teki kardeşlerin yaptığı ağır işe değinerek, onlara şöyle söyledi: “Aranızda sizin için ne gibi adamlar olduğumuzu bildiğiniz gibi, incilimiz size yalnız sözle değil, fakat kudretle ve Ruhülkudüsle ve çok itimatla [güçlü inançla] geldi. Ve siz çok sıkıntı içinde Ruhülkudüsün sevincile sözü kabul etmiş olarak bize ve Rabbe uyanlar oldunuz.” (I. Sel. 1:5, 6) Evet, Pavlus Selâniklilerin cemaatini övdü, çünkü onlar çok sıkıntılara rağmen şevkle ve güçlü bir inançla vaaz ettiler. Bunu yapmalarını mümkün kılan neydi? Bunun nedeni büyük ölçüde, resul Pavlus ve onun iş arkadaşlarında gördükleri şevk ve güçlü inancın, onların üzerinde yaptığı olumlu etkiydi. Nasıl?

⁷ Pavlus ve seyahat arkadaşlarının yaşamları, Tanrı’nın ruhunun onların üzerinde olduğuna ve vaaz ettikleri şeye tüm yürekle inandıklarına tanıklık ediyordu. Pavlus ve Silas, Selânik’e gelmeden önce Filipi’de küstah bir davranışla karşılaşmışlardı. Yargılanmadıkları halde; dövüldüler, hapse atıldılar ve tomruğa vuruldular. Ancak bu ağır deneme, onların iyi haber konusundaki şevklerini kırmadı. Tanrısal müdahale; serbest kalmalarıyla sonuçlandı, zindancı ve ev halkının inançlarını değiştirmelerine, bu kardeşlerin de hizmetlerine devam edebilmelerine yol açtı.—Res. İşl. 16:19-34.

⁸ Pavlus, Tanrı’nın ruhundan aldığı güçle Selânik’e geldi. Orada, kendi ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla çalıştı, sonra da tüm vaktini Selâniklilere hakikati öğretmek üzere kullandı. İyi haberi her fırsatta ilan etmekten geri durmadı. (I. Sel. 2:9) Pavlus’un güçlü bir inançla vaaz etmesinin yöredeki insanlar üzerinde o kadar kuvvetli bir etkisi oldu ki, onların bir kısmı önceki putperest tapınmalarından vazgeçtiler ve hakiki Tanrı Yehova’ya hizmet etmeye başladılar.—I. Sel. 1:8-10.

⁹ Yapılan zulümler yeni iman edenlerin iyi haberi vaaz etmelerini engellemedi. Yeni inançlarının verdiği güçle harekete geçen Selânikliler, sonsuz bereketlere erişeceklerinden emin olarak, hararetle kabul ettikleri hakikati başkalarına ilan etmeye yöneldiler. Cemaat o kadar faaldi ki, imanları ve gayretleriyle ilgili haberler, Makedonya’nın diğer bölgelerine hatta Ahaya’ya kadar yayıldı. Bu nedenle, Pavlus Selâniklilere ilk mektubunu yazdığında, onların iyi işleri zaten çok iyi biliniyordu. (I. Sel. 1:7) Ne kadar olağanüstü bir örnek!

¹⁰ Tanrı ve İnsan Sevgisiyle Hareket Edin: Günümüzde iyi haberi vaaz ederken, biz de Selânikliler gibi güçlü kişisel inancımızı nasıl koruyabiliriz? Pavlus, onlar hakkında şöyle yazmıştı: ‘İmanın ürünü olan etkinliğinizi ve sevgiye dayanan emeğinizi durmadan anıyoruz.’ (I. Sel. 1:2, 3; Müjde) Yehova Tanrı’ya ve vaaz ettikleri insanlara içten ve derin bir sevgi duydukları açıktı. Pavlus ve iş arkadaşlarını Selâniklilere ‘yalnız Tanrı’nın iyi haberini değil, kendi canlarını da vermeye’ razı eden işte bu sevgiydi.—I. Sel. 2:8.

¹¹ Benzer şekilde, Yehova’ya ve hemcinslerimize duyduğumuz derin sevgi, Tanrı’nın yapmamız için bize verdiği vaaz etme işine tam olarak katılmak istememizi sağlar. Böyle bir sevgiyle, iyi haberi yaymanın Tanrı tarafından verilen kişisel görevimiz olduğunu fark ederiz. Yehova’nın bizi ‘gerçekten olan hayata’ yöneltmek üzere yaptığı tüm şeyler üzerinde olumlu ve takdirkâr biçimde derin düşünmekle, tüm yüreğimizle inandığımız bu şahane hakikatleri başkalarına söylemek üzere harekete geçeriz.—I. Tim. 6:18.

¹² Biz vaaz etme işiyle meşgul olurken, Yehova’ya ve insanlara duyduğumuz sevgi artmaya devam etmelidir. Eğer artarsa, bu bizi, kapı kapı hizmetindeki payımızı artırmaya ve yapabileceğimiz tüm diğer şahitlik türlerini sürdürmeye teşvik edecek. Akrabalara, komşulara ve tanıdıklara rastlantıda şahitlik etme fırsatlarından yararlanacağız. İnsanların çoğu sunduğumuz iyi haberi reddedip, bazıları Gökteki Krallığın ilan edilmesine engel olmaya çalışsa da, içten sevinç duyuyoruz. Neden? Çünkü, Gökteki Krallık hakkında şahitlik etmek ve insanların kurtuluş kazanmasına yardım etmek konusunda elimizden geleni yaptığımızı biliyoruz. Yehova, doğru yürekli insanları bulma çabalarımızı bereketleyecektir. Hayatın baskıları bizi kuşattığında ve Şeytan sevincimizi yok etmek istediğinde dahi, güçlü inancımızı ve başkalarına vaaz etmekteki şevkimizi koruyabiliriz. Hepimiz üstümüze düşeni yaptığında, Selânik’teki gibi güçlü ve gayretli cemaatler oluşacaktır.

¹³ Denemeler Karşısında Asla Pes Etmeyin: Çeşitli denemelerle karşılaştığımızda da inanç gerekir. (I. Pet. 1:6, 7) İsa, kendisini takip ettikleri takdirde, ‘bütün milletlerin onlardan nefret edeceğini’ öğrencilerine açıkça belirtti. (Mat. 24:9) Pavlus ve Silas, bunu Filipi’de yaşadılar. Resullerin İşleri 16. baptaki kayıt, Pavlus ve Silas’ın iç zindana atılıp tomruğa vurulduğunu söyler. Ana hapishane genellikle, kenarında ışık ve hava alabilen hücrelerin bulunduğu bir tür avlu ya da hol biçimindeydi. Fakat iç zindan, ışık almazdı ve havalandırması kısıtlıydı. Pavlus ve Silas’ın, hapsedildikleri bu berbat yerin karanlığına, sıcaklığına ve pis kokusuna dayanmaları gerekiyordu. Sırtlarındaki kamçı yaraları kanarken, saatlerce tomruğa vurulmuş durumda çektikleri acıyı düşünebiliyor musunuz?

¹⁴ Bu denemelere rağmen, Pavlus ve Silas sadık kaldılar. Deneme ne olursa olsun, Yehova’ya hizmet etmek üzere onları kuvvetlendiren yürekten gelen inançlarını açıkça gösterdiler. Onların inancı, Pavlus ve Silas’ın ‘Tanrı’ya dua edip ilahi söylediklerini’ belirten 16. bap 25. ayette vurgulanıyor. Aslında, iç zindanda olmalarına rağmen, Tanrı’nın onayına sahip olduklarından öylesine emindiler ki, diğer mahpusların onları işitebileceği ölçüde yüksek sesle ilahi söylediler! Günümüzde bizim de, imanımızı sınayan denemelerle karşılaştığımızda benzer bir inancımız olmalı.

¹⁵ İblis’in başımıza getirmeye çalıştığı denemeler çok çeşitlidir. Bazıları için bu, aileden gelen ezalar olabilir. Birçok kardeşimiz yasal güçlüklerle karşılaşır. İrtidat edenlerin muhalefetiyle yüz yüze gelinebilir. Mali sorumluluklar ve geçim kaygısı da olabilir. Gençler okulda yaşıtlarının baskısıyla karşılaşabilir. Bu denemelere nasıl başarıyla karşı koyabiliriz? İnancımızı gösterebilmek için neler gerekir?

¹⁶ En başta, Yehova ile yakın bir kişisel ilişkiyi sürdürmemiz gerekir. Pavlus ve Silas iç zindandayken, zamanlarını içinde bulundukları durumdan yakınmaya ya da kendileri için üzülmeye harcamadılar. Hemen dua yoluyla Tanrı’ya yaklaştılar ve ilahi söyleyerek O’na hamt ettiler. Neden? Çünkü, semavi Babalarıyla yakın bir kişisel ilişkileri vardı. Adalet uğrunda acı çektiklerini ve kurtuluşlarının Yehova’nın ellerinde olduğunu fark ettiler.—Mezm. 3:8.

¹⁷ Günümüzde denemelerle karşılaştığımızda, biz de Yehova’ya yönelmeliyiz. Pavlus, İsa’nın Takipçileri olarak bizi ‘isteklerimizi Tanrı’ya bildirmeye’ teşvik ediyor, böylece ‘her anlayışın çok üstünde olan Tanrı’nın barışı, yüreklerimizi ve düşüncelerimizi koruyacaktır.’ (Fil. 4:6, 7) Yehova’ nın, denemelerde bizi yalnız bırakmayacağını bilmek çok teselli verir! (İş. 41:10) O, Kendisine gerçek inançla hizmet ettiğimiz sürece daima bizimledir.—Mezm. 46:7.

¹⁸ İnancımızı ortaya koymak için başka bir önemli yardımcı, yaşamımızı Yehova’nın hizmetiyle doldurmaktır. (I. Kor. 15:58) Pavlus ve Silas, iyi haberi vaaz etmekle meşgul olduklarından hapse atılmışlardı. Karşılaştıkları deneme yüzünden vaaz etmeyi bıraktılar mı? Hayır, hapisteyken dahi vaaz etmeye devam ettiler; serbest bırakıldıktan sonra, Selânik’e yolculuk ettiler ve Yahudilerin havrasına gidip ‘Kutsal Yazılara dayanarak onları ikna etmeye çalıştılar.’ (Res. İşl. 17:1-3) Yehova’ya güçlü bir inanç ya da kanaat duyduğumuzda ve hakikatin bizde olduğuna inandığımızda, hiçbir şey ‘Rabbimiz Mesih İsa’da olan Tanrı’nın sevgisinden bizi ayırmaya kadir olmayacaktır.’—Rom. 8:35-39.

¹⁹ Güçlü İnancın Çağdaş Örnekleri: Bugün, Pavlus ve Silas gibi güçlü bir inanca sahip olduğunu ortaya koyan birçok kişinin göze çarpan örneği vardır. Auschwitz toplama kampında sağ kalan bir hemşire, oradaki birader ve hemşirelerin ortaya koyduğu sarsılmaz iman ve inancı şöyle anlatıyor: “Bir sorgulama sırasında bir subay yumruklarını sıkarak bana yaklaştı. ‘Sizlere ne yapmalıyız?’ diye bağırdı. ‘Sizi tutuklasak, umursamıyorsunuz. Hapse atsak, hiç aldırmıyorsunuz. Toplama kamplarına göndersek, bu sizi endişelendirmiyor. Ölüme mahkûm ettiğimizde, aldırmadan öyle duruyorsunuz. Sizlere ne yapmalıyız?’” Kardeşlerimizin, böylesine insafsız koşullar altındaki imanlarını görmek, bizim imanımızı çok güçlendiriyor! Onlar, dayanmak üzere yardım etmesi için daima Yehova’ya yöneldiler.

²⁰ Geçtiğimiz yıllarda ortaya çıkan etnik nefret karşısında, birçok kardeşimizin gösterdiği güçlü inancı kuşkusuz hatırlıyoruz. Sorumlu biraderler, kendileri tehlikeli durumlarda kalmalarına rağmen, kardeşlerinin ruhen beslenmesini sağlamaya kararlıdırlar. ‘Kendilerine karşı hiçbir silahın işe yaramayacağı’ konusunda güçlü bir inançla hepsi sadakatlerini korumaya devam ediyor.—İş. 54:17.

²¹ İman etmeyen eşleri olan birçok birader ve hemşiremiz de güçlü bir iman ve tahammül gösteriyorlar. Guadeloupe’deki bir birader, imanını paylaşmayan eşinin şiddetli muhalefetiyle karşılaştı. Karısı, onun cesaretini kırmak ve cemaat ibadetlerinde hazır bulunmasını engellemek amacıyla, ona yemek hazırlamadı, çamaşırlarını yıkayıp ütülemedi ve giysilerini onarmadı. Uzun bir süre boyunca kocasıyla konuşmadı. Fakat bu birader, Yehova’ya hizmet ederek yürekten gelen inancını ortaya koyup, yardım için dua yoluyla O’na yönelmekle her şeye tahammül edebildi. Ne kadar süre? Yaklaşık 20 yıl boyunca; daha sonra karısının yüreğinde yavaş yavaş bir değişiklik oldu. Sonunda, birader gerçekten büyük sevinç duydu, çünkü karısı Tanrı’nın Gökteki Krallığıyla ilgili ümidi kabul etti.

²² Son olarak, her gün okula giden ve yaşıtlarının baskısıyla diğer zorluklara göğüs geren genç kardeşlerimizin güçlü inançlarını da unutmamalıyız. Yehova’nın Şahidi olan bir genç kız, okulda karşı konulması gereken baskılarla ilgili olarak şunları belirtti: “Okuldayken, herkes sizi her zaman biraz isyankâr davranmaya teşvik ediyor. Çocuklar, isyankâr davranış sınırlarında bir şeyler yaptığınızda size daha fazla saygı duyuyorlar.” Gençlerimiz çok ağır baskılarla karşılaşıyorlar! Ayartmalara karşı koyabilmeleri için zihnen ve yürekten kesin kararlı olmaları gerekiyor.

²³ Gençlerimizin birçoğu, denemelere rağmen bütünlüklerini korumakta başarılı oluyor. Bunun bir örneği, Fransa’da yaşayan genç bir hemşiremizdir. Bir gün öğle yemeğinden sonra, bazı oğlanlar onu kendilerini öpmeye zorladılar, fakat o dua etti ve şiddetle karşı koydu, bunun üzerine oğlanlar onu yalnız bıraktılar. Daha sonra, onlardan biri geri geldi ve cesareti için kendisine hayran kaldığını söyledi. Hemşire bu çocuğa Gökteki Krallıkla ilgili iyi bir şahitlikte bulundu ve Yehova’nın, bereketlerinden pay almak isteyen herkesten beklediği yüksek standartları açıkladı. Hemşire, ders yılı boyunca inançlarını tüm sınıfa da anlattı.

²⁴ İradesi hakkında güçlü bir inançla konuşmak üzere Yehova’nın kullanmaktan memnun olduğu kişiler arasında sayılmak çok değerli bir ayrıcalıktır! (Kol. 4:12) Buna ek olarak, aslana benzeyen Düşmanımız İblis Şeytan’ın saldırıları karşısında bütünlüğümüzü kanıtlamak üzere harika bir fırsatımız da var. (I. Pet. 5:8, 9) Yehova’ nın, Gökteki Krallıkla ilgili mesajı, hem onu vaaz eden bizlere, hem de onu dinleyenlere kurtuluş getirmekte kullandığını asla unutmayın. Verdiğimiz kararlar ve günlük yaşam biçimimiz, Gökteki Krallığı ilk plana koyduğumuzu kanıtlasın. İyi haberi güçlü bir inançla vaaz etmeye devam edelim!