Tecrübeler

◼ Avustralya: Eğitimli bir adam olan John çocukken kiliseye giderdi, fakat sonunda “kendinden emin bir ateist” oldu. Öncü bir birader ilk ziyaretinde ona Hayat Nasıl Başladı? kitapçığını, ikinci ziyaretinde ise Yaşamın Kökeni adlı kitapçığı verdi. Birader, John’un ilgisini artırmak için ona yaratılış ve Kutsal Kitaptaki peygamberlik sözleriyle ilgili makalelerin yer aldığı yeni çıkan yayınları götürdü. Artık hazır olduğunu düşündüğüne Mukaddes Kitap İnsanın mı, Yoksa Tanrı’nın mı Sözü? kitabını verdi. John bu yayını okuduktan sonra kendini “ılımlı agnostik” olarak adlandırdı. Öncü kardeşimiz daha sonra Ne Öğretiyor? kitabını sundu ve ona 20. sayfanın 8. paragrafını ve 23-24. sayfalardaki 13-16. paragrafları gösterdi. Yayında alıntılanan ayetler John’u öylesine etkiledi ki şöyle dedi: “Belki de Kutsal Kitaba bir şans daha vermem gerekiyor.”

◼ Meksika: Bir adam bir biraderimize Kutsal Kitabın Tanrı ilhamı olduğuna inanmadığını söyledi. Birader ona Kutsal Kitabın Tanrı tarafından yazdırıldığına dair kanıtlar gösterebileceğini söyledi. Birkaç müzakereden sonra Kutsal Kitaptan öğrendikleri adamı etkilemeye başladı. En çok da tanrısal standartlar hakkında bilgi aldığında etkilendi. Biradere şöyle dedi: “Kutsal Kitabı birlikte ilk okuduğumuzda, duyduklarım herhangi bir kitapta bulunan sıradan öğütler gibi geldi ve beni etkilemedi. Fakat şimdi, özellikle de ahlak konusundaki öğütlerini duyduğumda, vicdanım sızlıyor.”

◼ Amerika Birleşik Devletleri: Büyük şehir merkezlerinde yapılan şahitlik hizmetine katılan bir çift, Tanrı’ya inanan fakat Kutsal Kitabın Batılıların kitabı olduğunu düşünen Tayvanlı bir kadınla tanıştı. Kadının hali vakti yerinde olsa da sürdüğü yaşam onu tatmin etmiyordu; yayın masasına bu nedenle gelmişti. Kutsal Kitabın yaşamın amacını bulmasına yardım etmesini umuyordu. Kardeşlerimiz onunla Lasting Peace and Happiness—How to Find Them? (Sürekli Barış ve Güvenlik—Nasıl Bulunabilir?) kitapçığını ve Ne Öğretiyor? kitabını incelemeye başladılar. Kitapçıktan, Kutsal Kitabın tüm insanlara gönderildiğini ele alan kısmın ilk altı paragrafını müzakere ettiler. Sonra kadın, Kutsal Kitabın başka dinsel kitaplarla karşılaştırıldığında ne kadar eşsiz olduğunu söyleyerek duyduğu şaşkınlığı ifade etti. Kutsal Kitapta bildirilen ve yerine gelen peygamberlik sözlerini öğrenince şöyle dedi: “Başka hiçbir kitabın Kutsal Kitap kadar doğru bilgi verdiğini düşünmüyorum!”

◼ Japonya: Bir birader, konuştuğu adam Tanrı inancı olmadığını söyle de onunla kısa görüşmeler yapmayı sürdürdü. Her ziyaretinde Uyanış! dergisindeki “Tasarım Ürünü mü? makalelerinden birini paylaşıyordu. Adam zaman içinde görüşünü değiştirdi ve bir Yaratıcının olabileceğini kabul etti. O şu anda Tanrı’ya inanıyor ve biraderimizle birlikte Yaratıcımızdan Gelen İyi Haber kitapçığını inceliyor.

◼ Kanada: Bir hemşiremiz evinden çıkıp arabasına doğru giden bir kadına son çıkan dergileri sundu. Daha sonra hemşire bu kadını tekrar ziyaret ettiğinde kadın sert bir şekilde bu konularla ilgilenmediğini ve Tanrı’ya inanmadığını söyledi. Pes etmeyen hemşire ona Doyum Veren Bir Yaşam Nasıl Elde Edilebilir? kitapçığını götürmeye karar verdi. Kadını evinde bulduğunda ona, Tanrı’ya inanmadığını bildiği halde, çocuğunu tek başına yetiştirdiği için bir süredir onu düşündüğünü söyledi. Hemşire yararlı öğütlerin nerede bulunabileceğini anlatan kitapçığın 4. sayfasındaki 6. paragrafı gösterdi. Sonra kadını çocuk yetiştirmekle ilgili önerilerin yer aldığı 2. bölümü okumaya teşvik etti. Kadın bu kitapçığı memnuniyetle kabul etti.