Yehova Herkesin Tövbe Etmesini İstiyor

1. Tövbe etmek neleri içerir?

YANLIŞ bir şey yaptığımızda tövbe etmemiz şarttır. Kutsal Kitaba göre, tövbe eden bir kişi yaptığı kötü şeyden nefret etmeye başlar, davranış tarzını değiştirir ve bir daha bunu yapmamaya kararlıdır (Mat. 3:8; Elçi. 3:19; 2. Pet. 3:9).

2. Tövbe etmenin ne anlama geldiğini neden öğrenmeliyiz? (Nehemya 8:9-11).

² Her insanın tövbenin ne anlama geldiğini öğrenmesi gerekir. Çünkü hepimiz her gün günah işliyoruz. Âdem ve Havva’nın çocukları olarak günahı ve ölümü miras aldık (Rom. 3:23; 5:12). Hiç kimse bunlardan muaf değil. Pavlus gibi, imanı güçlü olan kişiler için bile günahla mücadele etmek kolay değildi (Rom. 7:21-24). Peki günahlarımız yüzünden sürekli üzgün ve mutsuz olmamız mı gerekiyor? Hayır. Yehova çok merhametlidir ve mutlu olmamızı ister. Nehemya’nın zamanındaki Yahudileri düşünelim (Nehemya 8:9-11’i okuyun). Yehova, geçmişteki günahları yüzünden onların üzüntüden kahrolmasını istemedi. Kendisine sevinçle ibadet etmelerini istiyordu. Yehova tövbenin mutlulukla sonuçlandığını biliyor. Bu yüzden bize tövbenin önemini öğretiyor. Günahlarımızdan tövbe edersek, merhametli Babamızın bizi bağışlayacağından emin olabiliriz.

3. Bu makalede neleri ele alacağız?

³ Bu makalede tövbeyle ilgili daha fazla bilgi alacağız. İlk olarak, Yehova’nın İsrailoğullarına tövbeyle ilgili ne öğrettiğine bakacağız. Ardından, O’nun günah işlemiş kişilerin tövbe etmesine nasıl yardım ettiğini inceleyeceğiz. Son olarak da İsa’nın, tövbeyle ilgili takipçilerine neler öğrettiğini ele alacağız.

YEHOVA İSRAİLOĞULLARINA TÖVBEYLE İLGİLİ NE ÖĞRETTİ?

4. Yehova İsrail milletine ne öğretti?

⁴ Yehova eski İsrail milletiyle bir ahit, yani resmi bir anlaşma yaptı. Kanunlarına uydukları sürece onları koruyacak ve nimetler verecekti. Yehova onlara şu güvenceyi verdi: “Bugün sana bildirdiğim bu emir uyamayacağın kadar zor ya da erişemeyeceğin kadar uzak değildir” (Tekr. 30:11, 16). Fakat O’na karşı gelirlerse, örneğin başka tanrılara tapınmayı seçerlerse, Yehova bereketini onların üzerinden çekecekti ve büyük acılar yaşayacaklardı. Yine de Tanrı’nın onayına yeniden sahip olmaları mümkündü. Onlar ‘Yehova’ya dönebilir ve O’nun sözünü dinleyebilirlerdi’ (Tekr. 30:1-3, 17-20). Yehova onlara tövbe edebileceklerini öğretti. Bunu yaptıklarında onlara yaklaşacak ve yeniden nimetler verecekti.

5. Yehova halkından ümidini kesmediğini nasıl gösterdi? (2. Krallar 17:13, 14).

⁵ Ne yazık ki İsrailoğulları Yehova’ya defalarca isyan etti. Putperestliğin yanı sıra başka birçok korkunç şey yaptılar. Bunun sonucunda çok acı çektiler. Fakat Yehova yoldan çıkmış halkından ümidini kesmedi. Onlara tekrar tekrar peygamberlerini gönderdi. Tövbe edip O’na geri dönmelerini söyledi (2. Krallar 17:13, 14’ü okuyun).

6. Yehova halkına tövbenin önemini öğretmek için peygamberlerini nasıl kullandı? (Resme de bakın.)

⁶ Yehova halkını uyarmak ve düzeltmek için sık sık peygamberlerini gönderdi. Örneğin Yeremya aracılığıyla şöyle dedi: “Ey dönek İsrail, Bana dön. . . . . Size öfkeyle yüzümü asmayacağım, çünkü Ben vefalıyım. . . . . Sonsuza dek kızgın kalmayacağım. Yeter ki işlediğin suçu fark et; çünkü Tanrın Yehova’ya karşı geldin” (Yer. 3:12, 13). Yoel aracılığıyla şöyle dedi: “Bütün yüreğinizle Bana dönün” (Yoel 2:12, 13). Yehova İşaya’dan şu sözleri iletmesini istedi: “Temizlenin, kötü davranışlarınızı gözümün önünden yok edin, kötülük yapmaktan vazgeçin” (İşa. 1:16-19). Hezekiel aracılığıyla da şu mesajı iletti: “Ben kötü kişinin ölümünden hiç zevk alır mıyım? . . . . Kötü yollarından dönüp yaşamasından sevinç duymaz mıyım? . . . . Ben kimsenin ölmesinden zevk almam. . . . . Bu yüzden ey sizler, yolunuzdan dönün ve yaşayın!” (Hez. 18:23, 32). Yehova, insanların tövbe ettiğini görünce çok mutlu olur. Çünkü onların sonsuza dek yaşamasını ister. Dolayısıyla Yehova günahkârlara yardım etmek için önce onların tövbe etmesini beklemez. Bunu gösteren başka örneklere bakalım.

7. Yehova, Hoşea aracılığıyla halkına ne öğretti?

⁷ Yehova, Hoşea Peygamber ve eşi Gomer aracılığıyla halkına önemli bir şey öğretti. Gomer zina yaptıktan sonra Hoşea’yı terk edip başka adamların peşinden gitti. Peki Yehova Gomer’den ümidini kesti mi? Yürekleri okuyabilen Yehova Hoşea’ya şöyle dedi: ‘İsrailoğulları başka tanrılara yöneldiği halde Yehova onları nasıl seviyorsa, sen de yine git, âşığı, dostu olan, zina yapan o kadını sev’ (Hoş. 3:1; Özd. 16:2). Yehova bu sözleri söylediğinde Hoşea’nın karısı hâlâ günah işliyordu. Yine de Yehova Hoşea’dan karısını bağışlamasını ve onunla barışmasını istedi.a Benzer şekilde Yehova da asi halkından ümidini kesmedi. Hâlâ korkunç günahlar işliyor olsalar da, Yehova onları sevmeye devam etti. Tövbe edip yollarından dönmeleri için onlara peygamberler göndermeyi sürdürdü. Bu örnekten şu dersi çıkarıyoruz: “Yürekleri sınayan” Yehova, bir kişi günah işlemeye devam etse de onu tövbeye yöneltmeye çalışır (Özd. 17:3). Peki nasıl?

YEHOVA GÜNAHKÂRLARIN TÖVBE ETMESİNE NASIL YARDIM EDER?

8. Yehova Kain’e nasıl yardım etmeye çalıştı? (Başlangıç 4:3-7). (Resme de bakın.)

⁸ Kain, Âdem ve Havva’nın ilk oğluydu. Anne babasından günahkâr eğilimler miras aldı. Ayrıca Kutsal Kitap onun ‘işlerinin kötü’ olduğunu da söyler (1. Yuhn. 3:12). Muhtemelen bu yüzden sunusunu getirdiğinde Yehova “Kain’e ve sunusuna hoşnutlukla bakmadı.” Kain davranışlarını düzeltmek yerine “çok öfkelendi ve suratını astı.” Peki Yehova daha sonra ne yaptı? Kain’le nazikçe konuştu (Başlangıç 4:3-7’yi okuyun). İyi olanı yaparsa onu onaylayacağını söyledi. Ayrıca dikkat etmezse öfkesinin günahla sonuçlanabileceğini söyleyerek onu uyardı. Fakat ne yazık ki Kain bu uyarıya kulak asmadı. Yehova’nın ona tövbe etmesi için uzattığı eli geri çevirdi. Peki Kain böyle davrandığı için Yehova diğer günahkârlara yardım etmeyi bıraktı mı? Elbette hayır.

9. Yehova, Davut’un tövbe etmesine nasıl yardımcı oldu?

⁹ Yehova Kral Davut’u çok seviyordu. Hatta onun için “yüreğime göre bir adam” dedi (Elçi. 13:22). Fakat Davut, zina ve cinayet gibi korkunç günahlar işledi. Musa Kanununa göre cezası ölümdü (Lev. 20:10; Say. 35:31). Ancak Yehova ona bir fırsat vermek istedi.b Natan Peygamber’i ona gönderdi. O sırada Davut daha günahını itiraf etmemişti. Natan, Davut’un yüreğini harekete geçirecek bir örnek verdi. Yehova’yı ne kadar üzdüğünü anlayan Davut tövbe etti (2. Sam. 12:1-14). Pişmanlığını anlattığı duygu yüklü bir mezmur yazdı (Mezm. 51, üstyazı). Bu mezmur geçmişten bugüne birçokları için teselli kaynağı oldu. Günah işlemiş kişilerde tövbe etme isteği uyandırdı. Yehova iyi ki tövbe etmesi için kulu Davut’a yardım etti.

10. Yehova’nın sabrını ve bağışlayıcılığını düşündüğünüzde ne hissediyorsunuz?

¹⁰ Yehova hiçbir günaha göz yummaz, hepsinden nefret eder (Mezm. 5:4, 5). Fakat günahkâr olduğumuzun da farkındadır. Bizi sevdiği için günahla mücadelemizde bize yardım etmek istiyor. O en kötü günahları işlemiş kişilerin bile tövbe etmesine ve O’na yaklaşmasına yardım ediyor. Bunu bilmek çok rahatlatıcı. Yehova’nın sabrı ve bağışlayıcılığı üzerinde düşündüğümüzde O’na sadık kalmaya daha da kararlı oluyoruz. Ve bir günah işlediğimizde hemen tövbe etmek istiyoruz. Şimdi İsa’nın, Hıristiyan cemaatine tövbeyle ilgili neler öğrettiğine bakalım.

İSA TAKİPÇİLERİNE TÖVBEYLE İLGİLİ NELER ÖĞRETTİ?

11-12. İsa insanlara, Babasının bağışlamaya istekli olduğunu nasıl öğretti? (Resme bakın.)

¹¹ Şimdi MS birinci yüzyıla, yani Mesih’in ortaya çıktığı döneme gidelim. Önceki makalede değindiğimiz gibi Yehova, Vaftizci Yahya ve İsa Mesih aracılığıyla insanlara tövbenin önemini öğretti (Mat. 3:1, 2; 4:17).

¹² İsa yeryüzündeki hizmeti boyunca, Babasının insanları bağışlamaya ne kadar istekli olduğunu öğretti. Onun asi oğulla ilgili anlattığı hikâye, Yehova’nın merhametini etkileyici şekilde ortaya koydu. Hikâyedeki genç adam bir süreliğine günahın sefasını sürmeyi seçti. Fakat daha sonra ‘aklı başına geldi’ ve evine döndü. Babası onu nasıl karşıladı? İsa şöyle dedi: “Daha uzaktayken, babası onu gördü, haline çok acıdı. Koşup oğlunun boynuna sarıldı, onu şefkatle öptü.” Genç adam, babasının evinde hizmetçi olmak istedi, fakat babası ona “oğlum” diye hitap etti. Böylece onu ailesine yeniden kabul ettiğini gösterdi. Oğluyla ilgili şöyle dedi: “Kaybolmuştu bulundu” (Luka 15:11-32). İsa henüz gökteyken, Babasının tövbe eden sayısız kişiye aynı şefkati gösterdiğini görmüştü. O, babamız Yehova’nın merhametini ne harika şekilde tarif etti! Gerçekten de bu hikâye bizi rahatlatıyor ve bize güven veriyor.

13-14. Petrus tövbeyle ilgili ne öğrendi ve başkalarına bu konuda ne öğretti? (Resme de bakın.)

¹³ Elçi Petrus İsa’dan tövbe ve bağışlanma konusunda çok şey öğrendi. O sık sık hatalar yaptı ama İsa onu her seferinde yürekten bağışladı. Örneğin Petrus İsa’yı tanıdığını üç kez inkâr ettiğinde işlediği bu günahtan ötürü kahroldu (Mat. 26:34, 35, 69-75). Fakat İsa diriltildikten sonra Petrus’a göründü. Anlaşılan onlar baş başa konuştular (Luka 24:33, 34; 1. Kor. 15:3-5). Hiç şüphesiz bu konuşma sırasında İsa, tövbe eden Petrus’a onu gerçekten affettiğini hissettirdi.

¹⁴ Petrus, tövbenin ve bağışlanmanın ne demek olduğunu bizzat yaşayarak öğrendi. Bu yüzden başkalarına bu konuda öğretim verebilirdi. Pentekost’tan bir süre sonra, Yahudilerden oluşan bir kalabalığa Mesih’in ölümüne onların sebep olduğunu söyledi. Yine de onlara sevgi dolu bir şekilde şu uyarıyı yaptı: “Günahlarınızın silinmesi için tövbe edin ve dönün ki, Yehova’nın elinden bir ferahlık dönemi gelsin” (Elçi. 3:14, 15, 17, 19). Petrus bu sözlerle tövbe eden birinin yolundan dönmesi gerektiğini gösterdi. Yani böyle biri, kötü düşünce ve davranışlarını bırakıp Tanrı’yı memnun eden bir yaşam sürmeye başlamalı. Petrus ayrıca Yehova’nın günahları sildiğini, yani tamamen ortadan kaldırdığını söyledi. Uzun yıllar sonra Hıristiyanlara şu güvenceyi verdi: “Yehova . . . . hiç kimsenin yok olmasını istemediğinden ve herkesin tövbe etmesini istediğinden, sizin için sabrediyor” (2. Pet. 3:9). Yehova’nın bizi tamamen bağışladığını bilmek hatalar yapan, hatta ciddi günahlar işleyen Hıristiyanlar için ne rahatlatıcı!

15-16. (a) Pavlus bağışlamanın önemini nasıl öğrendi? (1. Timoteos 1:12-15). (b) Gelecek makalede neyi inceleyeceğiz?

¹⁵ Herhalde Tarsuslu Saul kadar tövbeye ve bağışlanmaya ihtiyaç duyan az kişi vardır. O, İsa’nın çok sevdiği takipçilerine acımasızca zulmetti. Muhtemelen çoğu Hıristiyan onun umutsuz bir vaka olduğunu, asla değişemeyeceğini düşünüyordu. Fakat İsa’nın bakış açısı kusurlu insanlarınkinden çok daha üstündür. O ve Babası, Saul’un iyi niteliklerini gördü. İsa onun hakkında şöyle dedi: “Bu adam . . . . benim için seçilmiş bir araçtır” (Elçi. 9:15). Hatta İsa bir mucize yaparak Saul’un tövbe etmesine yardım etti (Elçi. 7:58–8:3; 9:1-9, 17-20). Saul Hıristiyan olduktan sonra Pavlus olarak tanındı. O, gördüğü merhamet ve büyük iyiliğe olan takdirini sık sık dile getirdi (1. Timoteos 1:12-15’i okuyun). Minnetle dolu olan elçi başkalarına şunu öğretti: ‘Tanrı, iyiliğiyle seni tövbeye yöneltmeye çalışıyor’ (Rom. 2:4).

¹⁶ Pavlus, bir keresinde Korintos’taki cemaatte korkunç bir ahlaksızlığa göz yumulduğunu öğrendi. Peki bu durumu nasıl ele aldı? Onun Korintoslulara yazdıklarından Yehova’nın hizmetçilerini sevgiyle terbiye ettiğini görüyoruz. Ayrıca merhamet göstermenin önemi hakkında çok şey öğreniyoruz. Gelecek makalede bu kaydı daha yakından inceleyeceğiz.