Kardeşlerimize Yaklaşmak Bizim İçin İyidir!

1-2. Yehova neye önem verir ve bizden ne yapmamızı ister?

YEHOVA’NIN en önem verdiği şeylerden biri başkalarına davranış tarzımızdır. İsa da komşumuzu kendimiz gibi sevmemiz gerektiğini öğretmişti (Mat. 22:37-39). Bizimle aynı inançtan olmayan kişiler de komşularımızdır ve onlara da iyilikle davranmalıyız. Böyle yaparsak Yehova Tanrı’yı örnek almış oluruz, “çünkü O, güneşini hem kötülerin hem de iyilerin üzerine doğdurur ve hem doğru olanların hem de olmayanların üzerine yağmur yağdırır” (Mat. 5:45).

² Yehova tüm insanları sevse de, doğru olanı yapan kişilere özel bir sevgi duyar (Yuhn. 14:21). Bizden de Kendisini örnek almamızı ister. Kardeşlerimize ‘sevgimizin güçlü olmasını’ ve onlara “sıcak bir şefkat” duymamızı bekler (1. Pet. 4:8; Rom. 12:10). Böyle bir sevgi ve şefkat, sevdiğimiz bir aile ferdine ya da yakın bir dostumuza karşı beslediğimiz sıcak duygulara benzer.

3. Sevgiyle ilgili hangi şeyi aklımızda tutmalıyız?

³ Bir bitki büyüyüp gelişebilmek için besine ihtiyaç duyar. Benzer şekilde sevgimiz de ancak beslersek güçlenir. Elçi Pavlus Hıristiyanlara şu öğüdü verdi: “Kardeş sevginiz hep sürsün” (İbr. 13:1). Yehova, kardeşlerimize duyduğumuz sevgiyi artırmaya devam etmemizi istiyor. Bu makalede, neden iman kardeşlerimize daha da yaklaşmamız gerektiğini ve bunu yapmaya nasıl devam edebileceğimizi ele alacağız.

NEDEN KARDEŞLERİMİZE DAHA DA YAKLAŞMALIYIZ?

4. Aramızdaki birliğe duyduğumuz takdiri nasıl koruyabiliriz? (Mezmur 133:1). (Resimlere de bakın.)

⁴ Mezmur 133:1’i okuyun. Bu mezmur yazarının sözlerine yürekten katılıyoruz. Yehova’yı seven kişilerle dost olmak gerçekten de “hoş” ve ‘güzeldir.’ Fakat şunu düşünelim: Bir kişi için her gün gördüğü büyük ve güzel bir ağaç sıradan hale gelebilir. Biz de kardeşlerimizi sık sık, belki haftada birkaç kez görüyoruz. Bu yüzden aramızdaki muhteşem birliği sıradan görmeye başlayabiliriz. Peki kardeşlerimize olan takdirimizi nasıl koruyabiliriz? Her birinin hem cemaat hem de bizim için ne kadar değerli olduğunu düşünmek için zaman ayıralım. Böylece onlara duyduğumuz sevgi güçlenecek.

5. Aramızdaki sevgi ve birlik başkalarını nasıl etkileyebilir?

⁵ İbadetlerimize ilk kez katılan bazı kişiler, aramızdaki sevgiyi gördüklerinde bundan çok etkileniyor. Sadece bu bile hakikati bulduklarına ikna olmalarını sağlayabiliyor. İsa şöyle demişti: “Aranızda sevgi olursa, herkes benim öğrencilerim olduğunuzu bununla bilecek” (Yuhn. 13:35). Yehova’nın Şahitleriyle inceleme yapan Priyankaa isimli bir üniversite öğrencisini düşünelim. O, bölge ibadetine katılmayı kabul etti. İbadetin ilk gününün ardından, kendisine Kutsal Kitap’ı öğreten kişiye şöyle dedi: “Annemle babam bana bir gün olsun sarılmadı. Ama sizin toplantınızda sadece bir günde 52 kişi bana sarıldı. Yehova’nın bu kişiler aracılığıyla bana sevgisini gösterdiğini hissettim. Ben de bu ailenin bir parçası olmak istiyorum.” Priyanka ilerlemeye devam etti ve 2024’te vaftiz edildi. Evet, yeni gelenler iyi işlerimizi ve aramızdaki sevgiyi gördüğünde, genelde Yehova’ya hizmet etme isteği duyuyorlar (Mat. 5:16).

6. Kardeşlerimize yaklaşmak bizi nasıl koruyabilir?

⁶ Kardeşlerimize yaklaşmak bizi ruhen koruyabilir. Pavlus Hıristiyanlara şöyle demişti: “Her gün birbirinize tembihte bulunmayı sürdürün ki, içinizden biri günahın aldatma gücüyle duyarsızlaşmasın” (İbr. 3:13). Cesaret kırıklığı nedeniyle doğru yoldan sapmaya başlarsak, Yehova bunu fark eden bir kardeşi bize yardım etmesi için kullanabilir (Mezm. 73:2, 17, 23). Böyle bir yardım bize çok yarar sağlar.

7. Sevgi ve birlik arasında nasıl bir bağlantı var? (Koloseliler 3:13, 14).

⁷ Gerçekten harika bir toplumun parçasıyız. Birbirimize sevgi göstermek için çok çaba harcıyoruz ve bunun birçok yararını görüyoruz (1. Yuhn. 4:11). Örneğin, sevgi sayesinde ‘birbirimize katlanmaya devam ediyoruz’, bu da aramızdaki birliğe katkı sağlıyor (Koloseliler 3:13, 14’ü okuyun; Efes. 4:2-6). Böylece ibadetlerimizde harika bir ortama sahip olabiliyoruz. Bu, dünyada başka hiçbir toplumda görülmeyen bir ortamdır.

BİRBİRİNİZE SAYGI GÖSTERİN

8. Yehova kardeşlerimizle birlik içinde olmamıza nasıl yardım eder?

⁸ Dünya çapındaki harika birliğimiz bir mucizedir. Kusurlarımıza rağmen böyle bir birliğe sahip olmamızı mümkün kılan Yehova’dır (1. Kor. 12:25). Kutsal Kitap şöyle der: “Siz birbirinizi sevmeyi Tanrı’dan öğrendiniz” (1. Sel. 4:9). Yehova, birbirimize yaklaşmak için neler yapmamız gerektiğini Kutsal Yazılar aracılığıyla açıklıyor. Bu sözleri dikkatlice inceleyip uyguladığımızda ‘birbirimizi sevmeyi Tanrı’dan öğrenebiliriz’ (İbr. 4:12; Yak. 1:25). Yehova’nın Şahitleri olarak bunun için çok çaba gösteriyoruz.

9. Birbirimize saygı göstermek konusunda Romalılar 12:9-13’ten ne öğreniyoruz?

⁹ Peki Tanrı’nın Sözündeki hangi öğütler birbirimize daha yakın olmamıza yardım eder? Pavlus’un Romalılar 12:9-13’teki sözlerine bakalım (Okuyun). O, “Birbirinize saygı göstermekte siz önce davranın” dedi. Bu ne anlama gelir? Kardeşlerimize “sıcak bir şefkat” göstermek için ilk adımı biz atalım. Bağışlamak, konukseverlik ve cömertlik göstermek gibi alanlarda önce biz harekete geçelim (Efes. 4:32). Kardeşlerin bize yaklaşmasını beklememize gerek yok. Bu konuda biz ‘önce davranabiliriz.’ Böylece İsa’nın şu sözlerinin doğruluğunu tecrübe edebileceğiz: “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçi. 20:35).

10. Saygı göstermek konusunda gayretli olduğumuzu nasıl gösterebiliriz? (Resme de bakın.)

¹⁰ İlginç olarak, Pavlus birbirimize saygı göstermemiz gerektiğini söyledikten hemen sonra “İşinizde gevşek davranmayın” dedi. İşinde gevşek davranmayan biri çalışkan ve gayretlidir. Ona bir görev verildiğinde bunu titizlikle yapar. Kutsal Kitap şöyle der: “Elinden geldiği sürece, ihtiyacı olandan iyiliğini esirgeme” (Özd. 3:27, 28). Dolayısıyla bir kardeşimizin yardıma ihtiyacı olduğunu fark ettiğimizde hemen harekete geçeriz. Bunu ertelemeyiz ya da bir başkasının ona zaten yardım edeceğini düşünmeyiz (1. Yuhn. 3:17, 18).

11. Hangi şey birbirimize daha da yaklaşmamıza yardım eder?

¹¹ Başkalarına saygı göstermenin bir diğer yolu, bizi kıran kişileri vakit kaybetmeden affetmektir. Efesoslular 4:26’da “Öfkeniz gün batmadan dinsin” der. Bu neden önemlidir? Çünkü 27. ayette dediği gibi ‘İblis’e meydan vermek’ istemiyoruz. Yehova, Sözünde başkalarını bağışlamamız gerektiğini bize sık sık hatırlatır. Koloseliler 3:13 “Birbirinizi gönülden bağışlamaya devam edin” der. Başkalarının hatalarını ve kabahatlerini görmezden gelmek bizi birbirimize yaklaştıran en önemli şeylerden biridir. Böyle yaparak ‘ruhun sağladığı birliğin korunmasına’ yardım ederiz (Efes. 4:3). Özetle, bağışlayıcı olmak aramızdaki birliğe ve barışa doğrudan katkıda bulunur.

12. Yehova bağışlayıcı olmamıza nasıl yardım eder?

¹² Tabii bazen bizi kıran kişileri affetmekte zorlanabiliriz. Fakat Tanrı’nın ruhunun yardımıyla bunu başarabiliriz. Kutsal Yazılar, “sevginizi sıcak bir şefkatle gösterin” ve “işinizde gevşek davranmayın” dedikten sonra “ruhla coşun” der. Kutsal ruh, doğru olanı yapabilmemiz için bizde gayret ve coşku uyandırabilir. Dolayısıyla ruhun yardımıyla sıcak bir şefkat gösterebilir ve birbirimizi gönülden bağışlayabiliriz. Öyleyse Yehova’ya içtenlikle yakaralım ve O’ndan yardım isteyelim (Luka 11:13).

“ARANIZDA AYRILIKLAR OLMAMALI”

13. Hangi şey aramızda ayrılıklara neden olabilir?

¹³ Cemaatlerimizde farklı geçmişlerden gelen “her tür insan” bulunur (1. Tim. 2:3, 4). Bu nedenle giyim kuşam, sağlık ya da eğlence gibi alanlardaki kişisel kararlarımız farklılık gösterebilir. Bu farklılıkların aramızda ayrılıklar yaratmaması için dikkatli olmalıyız (Rom. 14:4; 1. Kor. 1:10). Birbirimizi sevmeyi Tanrı’dan öğrendiğimiz için, kendi seçimlerimizin daha iyi olduğunu düşünüp bunları başkalarına kabul ettirmekten kaçınmalıyız (Filip. 2:3).

14. Her zaman ne yapmaya kararlı olmalıyız? Neden?

¹⁴ Aramızda ayrılıklar olmasını engellemek için yapabileceğimiz başka bir şey de, kardeşlerimizi her zaman teselli etmeye ve güçlendirmeye çalışmaktır (1. Sel. 5:11). Son zamanlarda, faaliyetsiz olan ya da aramızdan çıkarılan birçok kişi geri dönüyor. Onları sıcak bir şekilde karşılıyoruz (2. Kor. 2:8). 10 yıl sonra ilk kez ibadete katılan faaliyetsiz bir kardeşimizi düşünelim. O şunları söylüyor: “Herkes beni gülümseyerek karşıladı ve benimle tokalaştı” (Elçi. 3:19). Basit ama sevgi dolu bu davranışlar onu nasıl etkiledi? Şöyle diyor: “Yeniden mutlu olabilmem için Yehova’nın bana el uzattığını hissettim.” Evet, her zaman başkalarını güçlendirmeye çalışırsak, İsa ‘didinip duran ve yükleri ağır olanları’ ferahlatmak için bizi kullanabilir (Mat. 11:28, 29).

15. Birliğimize katkıda bulunmanın başka bir yolu nedir? (Resme de bakın.)

¹⁵ Birliğimize katkıda bulunmanın başka bir yolu sözlerimize dikkat etmektir. Eyüp 12:11’de şöyle diyor: “Damak yiyeceği tattığı gibi, kulak da duyduklarını sınamaz mı?” İyi bir aşçı, yemeğini başkalarına servis etmeden önce güzel olmuş mu diye tadına bakar. Benzer şekilde, biz de konuşmadan önce söyleyeceklerimizi değerlendirmeliyiz (Mezm. 141:3). Bunu yaparken hedefimiz ne olmalı? Söyleyeceklerimizin yapıcı ve rahatlatıcı bir etki yaratacağından ve ‘işitenlerin yarar göreceğinden’ her zaman emin olmalıyız (Efes. 4:29).

16. Özellikle kimler yapıcı sözler söylemeye dikkat etmeli?

¹⁶ Kocalar ve anne babalar yapıcı sözler söylemeye özellikle dikkat etmeli (Kol. 3:19, 21; Tit. 2:4). Ayrıca ihtiyarlar da Yehova’nın sürüsüne çobanlık ederken kardeşlerini ferahlatmaya ve teşvik etmeye çalışmalı (İşa. 32:1, 2; Gal. 6:1). Gerçekten de Kutsal Kitap’ın dediği gibi “Yeri geldiğinde söylenen söz ne güzeldir!” (Özd. 15:23).

“İŞLE VE HAKİKATLE” SEVELİM

17. Kardeşlere içten bir sevgi duymak için ne yapmalıyız?

¹⁷ Elçi Yuhanna bizi şuna teşvik etti: “Sadece sözle ve dille değil, işle ve hakikatle de sevelim” (1. Yuhn. 3:18). Kardeşlerimize içten bir sevgi duymak istiyoruz. Peki bunu nasıl başarabiliriz? Onlarla ne kadar çok zaman geçirirsek, birbirimize o kadar yaklaşırız ve aramızdaki sevgi o kadar güçlenir. Bu yüzden onlarla zaman geçirmek için fırsatlar arayalım. Örneğin ibadetlerde ve hizmette bunu yapabiliriz. Kardeşleri ziyaret etmek için vakit ayıralım. Bunları yaparsak ‘sevmeyi Tanrı’dan öğrendiğimizi’ göstermiş oluruz (1. Sel. 4:9). Ayrıca şu sözlerin doğruluğuna bizzat tanık olmaya devam ederiz: “Kardeşlerin birlikte uyum içinde oturması ne hoş, ne güzel!” (Mezm. 133:1).