Yehova’nın Şahitleri Neden Kendilerine Yapılan Her Suçlamaya Karşılık Vermez?
Yehova’nın Şahitleri Kutsal Kitabın her suçlamaya ve alaya karşılık vermemekle ilgili öğüdünü dinler. Örneğin, Kutsal Kitapta bulunan bir özdeyiş şöyle der: “Alaycıyı düzeltmeye kalkışan kendini küçük düşürür” (Özdeyişler 9:7, 8; 26:4). Bizler, doğru olmayan suçlamalar hakkında aşırı kaygıya kapılıp tartışmaya girmek yerine Tanrı’yı memnun etmeye odaklanırız (Mezmur 119:69).
Elbette “susmanın vakti, konuşmanın vakti var” (Vaiz 3:7). Hakikati öğrenmek isteyen samimi kişileri yanıtsız bırakmayız, ancak gereksiz tartışmalara girmekten kaçınırız. Böylece İsa’nın ve birinci yüzyıldaki takipçilerin öğrettiklerine uyarak onları örnek alırız.
İsa Pilatus’un önünde haksız yere suçlandığında hiç cevap vermedi (Matta 27:11-14; 1. Petrus 2:21-23). Onu obur ve şaraba düşkün olmakla suçladıklarında da karşılık vermedi. Bunun yerine “Hikmet kendi işleriyle haklı çıkar” ilkesiyle uyumlu davranarak, yaptığı işlerin kendisine tanıklık etmesini tercih etti (Matta 11:19). Ancak yeri geldiğinde kendisine iftira atanlara cesurca karşılık verdi (Matta 15:1-3; Markos 3:22-30).
İsa takipçilerine sahte suçlamalar nedeniyle cesaret kırıklığına kapılmamaları gerektiğini öğretti. O şöyle söyledi: “Benim yüzümden insanlar sizi kınadıkları, size zulmettikleri ve aleyhinizde her türlü yalanı söyledikleri zaman ne mutlu sizlere” (Matta 5:11, 12). Öte yandan böyle suçlamalar takipçilerine şahitlik etme fırsatı verdiğinde, İsa şunu yapacağını söyledi: “Size öyle bir dil ve hikmet vereceğim ki, bütün muhalifleriniz bir araya gelse size karşı koyamayacak ve itiraz edemeyecek” (Luka 21:12-15).
Elçi Pavlus muhalefet eden kişilerle tartışmanın “yararsız ve boş” olduğunu söyleyerek İsa’nın takipçilerine böyle gereksiz tartışmalara girmekten kaçınmalarını öğütledi (Titus 3:9; Romalılar 16:17, 18).
Elçi Petrus Hıristiyanları mümkün olduğunda inançlarını savunmaya teşvik etti (1. Petrus 3:15). Yine de o, bunu yapmanın en iyi yolunun sözlerle değil işlerle olduğunun farkındaydı. Bu nedenle şöyle yazdı: ‘Bilgisizce konuşan mantıksız insanların ağzını iyi davranışlarınızla kapatın’ (1. Petrus 2:12-15).