“Kâhinliği de mi Arıyorsunuz?”

8. (a) Korah kimdi? (b) Korah’ın kâhinlere tamamen insani bir açıdan bakmaya başlamasının nedeni ne olabilir?

⁸ Korah, Levi sıptında ne atalar evi reisiydi, ne de Kohat ailelerinin başıydı. (Sayılar 3:30, 32) Yine de o, İsrail’de saygı duyulan bir beydi. Korah’ın, görevleri gereği Harun ve oğullarıyla herhalde yakın bir ilişkisi olmuştu. (Sayılar 4:18, 19) Bu adamların kusurlu yönlerini bizzat gören Korah şöyle düşünmüş olabilir: ‘Bu kâhinler kesinlikle kusurlu olduğu halde onlara tabi olmam bekleniyor! Harun altın buzağıyı yapalı daha ne kadar oldu ki? Bu buzağıya tapınma yüzünden kavim putperestliğe düştü. Şimdi gel gör ki, Musa’nın kardeşi bu Harun başkâhin olarak hizmet ediyor. Bu düpedüz adam kayırma! Peki ya Harun’un oğulları Nadab ve Abihu’ya ne demeli? Hizmet imtiyazlarına karşı gösterdikleri büyük saygısızlık nedeniyle Yehova onları öldürmüştü.’a (Çıkış 32:1-5; Levililer 10:1, 2) Düşüncesi her ne olursa olsun, Korah’ın kâhinlik görevine karşı insani bir bakış açısı geliştirdiği açıktı. Böylece o, Musa ve Harun’a, sonuçta da Yehova’ya isyan etti.—I. Samuel 15:23; Yakub 1:14, 15.

9, 10. Korah ve isyancı arkadaşları Musa’yı neyle suçladılar ve bunu yapmamaları gerektiğini neden biliyor olmalıydılar?

⁹ Nüfuzlu bir adam olan Korah’ın, etrafına kendi gibi düşünenleri toplaması pek zor değildi. Datan ve Abiram’ın yanı sıra kavmin beylerinden kendisine 250 yandaş daha topladı. Bunlar hep birlikte Musa ve Harun’a gidip şöyle dediler: “Bütün cemaat, onlardan her biri mukaddestir, ve RAB onların arasındadır; ve niçin RABBİN cümhuru üzerine kendinizi yükseltiyorsunuz?”—Sayılar 16:1-3.

¹⁰ İsyancılar, Musa’nın otoritesine meydan okumamaları gerektiğini iyi biliyor olmalıydılar. Çünkü kısa bir süre önce Harun ve Miryam da aynı yanlış davranışta bulunmuşlardı. Aslında onlar da Korah’ınkine benzer bir düşünüşe kapılmışlardı. Sayılar 12:1, 2’de onların şöyle sorduğu kayıtlıdır: “RAB yalnız Musa vasıtası ile mi söyledi? bizim vasıtamızla da söylemedi mi?” Konuşulanları dinleyen Yehova, Musa, Harun ve Miryam’a toplanma çadırının girişine gelmelerini emretti. Böylece kimi önder olarak seçtiğini gösterebilecekti. Ve hiçbir belirsizliğe yer bırakmayacak biçimde şöyle dedi: “Eğer aranızda bir peygamber varsa, ben, RAB, rüyette ona kendimi bildireceğim, ruyada onunla söyleşeceğim. Kulum Musa öyle değildir; bütün evimde sadıktır.” Ve sonra Yehova Miryam’ı geçici olarak cüzamla vurdu.—Sayılar 12:4-7, 10.

11. Musa Korah’la ilgili durumu nasıl ele aldı?

¹¹ Korah ve yandaşlarının bu olayı biliyor olmaları gerekirdi. İsyanları için hiçbir mazeretleri yoktu. Yine de Musa sabırla onların doğru düşünmelerini sağlamaya çalıştı. Onları imtiyazlarına karşı daha takdirkâr bir tutuma sahip olmaya teşvik ederek şunları dedi: “İsrail cemaatinden sizi kendisine yakın kılmak, RABBİN meskeninin hizmetini yapmak, ve cemaate hizmet etmek için onların önünde durmak üzre İsrailin Allahı sizi ayırdı, . . . . bu size küçük bir şey mi görünüyor?” Hayır bu hiç de “küçük bir şey” değildi! Levililerin zaten birçok imtiyazı vardı. Daha ne istiyorlardı? Musa’nın devamen, “Kâhinliği de mi arıyorsunuz?” demesi onların yüreğindeki düşünceleri ortaya seriyordu.b (Sayılar 12:3; 16:9, 10) Peki Tanrısal otoriteye yönelik bu isyana Yehova nasıl karşılık verdi?

İsrail’in Hâkimi Müdahale Ediyor

12. İsrailoğullarının Yehova ile iyi ilişkisinin sürmesi neye bağlıydı?

¹² Yehova İsrailoğullarına Kanunu verirken, itaatli olurlarsa “mukaddes millet” olacaklarını ve Kendi düzenlemesini kabul ettikleri sürece “mukaddes” kalmaya devam edeceklerini söylemişti. (Çıkış 19:5, 6) Şimdi çok açık bir isyan başlamış olduğundan, İsrail’in Hâkimi ve Kanun Koyucusunun duruma müdahele etme zamanı gelmişti! Musa Korah’a şöyle dedi: “Sen ve bütün arkadaşların, sen ve onlar ve Harun, yarın RABBİN önünde bulunun; ve sizden her biri kendi buhurdanını alıp üzerlerine buhur koyun, ve sizden her biri kendi buhurdanını alarak RABBİN önüne iki yüz elli buhurdan getirin; sen ve Harun ikiniz de buhurdanınızı getirin.”—Sayılar 16:16, 17.

13. (a) İsyancıların Yehova’nın önünde buhur sunmaya kalkışmaları neden küstahlıktı? (b) Yehova bu isyancılara nasıl davrandı?

¹³ Tanrı’nın Kanununa göre yalnızca kâhinler buhur sunabilirdi. Kâhin olmayan bir Levilinin Yehova’nın önünde buhur sunması düşüncesi bile bu isyancıları sarsıp kendine getirmeliydi. (Çıkış 30:7; Sayılar 4:16) Fakat Korah ve yandaşları bundan hiç mi hiç rahatsız olmadılar. Ertesi gün “Korah onlara [Musa ve Harun’a] karşı bütün cemaati toplanma çadırının kapısına topladı.” Kayıt şöyle diyor: “RAB Musaya ve Haruna söyliyip dedi: Bu cemaatten ayrılın da onları bir anda bitireyim.” Fakat Musa ve Harun kavmin esirgenmesi için yalvardılar. Yehova onların yalvarışını kabul etti. Korah ve etrafındaki kalabalığa gelince, “RABBİN yanından ateş çıktı, ve buhur takdim eden iki yüz elli kişiyi yiyip bitirdi.”—Sayılar 16:19-22, 35.c

14. Yehova İsrailoğullarına karşı neden şiddetli bir harekete girişti?

¹⁴ Ne gariptir ki, Yehova’nın bu isyancılara ne yaptığını gören İsrailoğulları bundan hâlâ bir ders almamıştı. “Ertesi gün İsrail oğullarının bütün cemaati Musaya karşı ve Haruna karşı söylenip dediler: RABBİN kavmını siz öldürdünüz.” İsrailoğulları bu komplocuların tarafını tutuyordu! Sonunda Yehova’nın sabrı tükendi. Artık Musa ve Harun da dahil hiç kimse bu kavim için arabuluculuk yapamazdı. Yehova bu itaatsiz kavmin başına bir bela gönderdi “ve Korah meselesinde ölenlerden başka vebadan ölenler on dört bin yedi yüz kişi” oldu.—Sayılar 16:41-49.

15. (a) İsrailoğulları hangi nedenlerle Musa ve Harun’un önderliğini tereddütsüz kabul etmeliydi? (b) Bu kayıttan Yehova hakkında ne öğreniyorsunuz?

¹⁵ Tüm bu insanlar gereksiz yere canlarından oldular. Keşke bu konu üzerinde biraz mantıklı düşünebilselerdi. Belki kendilerine şöyle sorular sorabilirlerdi: ‘Hayatlarını tehlikeye atmak pahasına Firavun’un önüne çıkanlar kimlerdi? İsrailoğullarının serbest bırakılmasını Firavun’dan talep eden kimlerdi? İsrailoğullarının Mısır’dan kurtulmasının ardından Tanrı’nın meleği ile yüz yüze görüşmek üzere Horeb Dağına çıkmaya davet edilen yalnızca kimdi?’ Yehova’nın Musa ile Harun’u nasıl kullandığını gösteren bu dikkate değer olaylar, onların Yehova’ya olan vefalarına ve halka olan sevgilerine dair kuşkusuz önemli birer kanıttı. (Çıkış 10:28; 19:24; 24:12-15) Yehova isyancıları öldürmekten zevk almadı. Ancak, kavmin isyana ısrarla devam edeceği belli olunca O kararlılıkla harekete geçti. (Hezekiel 33:11)