Ailenin ihtiyaçlarının karşılanması gerekiyordu, bu nedenle bu iki çocuk büyürken Âdem onlara iş yapmayı öğretmiş olmalı. Kain çiftçilik, Habil de çobanlık yapmaya başladı.

Habil kuşkusuz ruhi konular üzerinde uzun uzun düşünmek için zaman ayırdı. Onu sürüsüyle ilgilenirken gözünüzde canlandırın. Bir çobanın hayatı çok yürümeyi gerektirir. Habil de bu narin hayvanları yaylalara çıkarır, vadilerden, ırmaklardan geçirir; her zaman en yeşil otlakları, en iyi su kaynaklarını ve dinlenecekleri en korunaklı yerleri arardı. Tanrı’nın yarattığı tüm canlılar arasında sanki en savunmasız olanlar koyunlardı; insanın rehberliğine ve korumasına muhtaç canlılar olarak tasarlanmış gibiydiler. Acaba Habil de insandan çok daha hikmetli ve güçlü birinin rehberliğine, korumasına ve ilgisine ihtiyaç hissetti mi? Şüphesiz dualarında bu tür düşüncelerini dile getirdi ve böylece imanı gelişmeye devam etti.