İbrahim Sevgi Dolu Bir Adam

İbrahim dayanılmaz bir keder içindedir. Çok sevdiği eşi Sara ölmüştür. Ona son kez veda ederken, yaşanan yüzlerce güzel hatıra bu yaşlı adamın zihninden geçer. Yüreğindeki acı arttıkça gözlerinden yaşlar dökülmeye başlar (Başlangıç 23:1, 2). Bu gözyaşları, İbrahim’in utanmasını gerektirecek bir zayıflık işareti değildir; aksine onun en güzel niteliklerinden birinin, yani sevgisinin kanıtıdır.

İbrahim’in ne kadar sevgi dolu biri olduğunu, eşi Sara öldüğünde gösterdiği tepkiden de anlayabiliriz. O, eşinin ölümünün ardından ağlamıştı. Güçlü ve mert bir adam olsa da, acısını göstermekten çekinmedi. İbrahim bir kişinin hem güçlü hem de ince ruhlu olabileceğini gösterdi.