Kitabın ilk kısmında daha çok elçi Petrus’un faaliyetleri, sonraki kısmında da elçi Pavlus’un faaliyetleri anlatılır. Luka’nın “biz” zamirini kullanması bazı olaylar sırasında orada bulunduğunu gösterir. Elçilerin İşleri kitabındaki mesajı dikkatle incelemek, Tanrı’nın yazılı Sözünün ve kutsal ruhunun gücüne olan takdirimizi artıracaktır (İbr. 4:12). Bu ayrıca bizi özverili olmaya ve Krallık ümidine duyduğumuz imanı güçlendirmeye isteklendirecektir.

PETRUS ‘KRALLIĞIN ANAHTARLARINI’ KULLANIR

(Elçiler 1:1–11:18)

Elçiler kutsal ruhu aldıktan sonra cesaretle şahitlikte bulunurlar. Petrus “göklerin krallığının anahtarların”dan ilkini kullanarak, Yahudilere ve Yahudiliği benimsemiş olanlara Krallıkla ilgili bilginin ve Krallığa girme fırsatının kapılarını açar. Sonuçta bu kimseler ‘onun sözlerini yürekten kabul eder’ (Mat. 16:19; Elçi. 2:5, 41). Ani bir zulüm dalgası öğrencileri çeşitli yerlere dağıtır fakat bu, duyuru işinin daha geniş çapta yapılmasını sağlar.

Yeruşalim’deki elçiler Samiriye halkının Tanrı’nın sözünü kabul ettiğini öğrenince, Petrus ve Yuhanna’yı onlara gönderirler. Petrus Samiriye halkına Krallığa girmenin yolunu açarak ikinci anahtarı kullanır (Elçi. 8:14-17). Muhtemelen İsa’nın diriltilmesinden sonraki bir yıl içinde Tarsuslu Saul’un kişiliğinde bir değişim meydana gelir. MS 36’da Petrus üçüncü anahtarı kullanır ve milletlerden olan sünnetsiz kişiler üzerine de kutsal ruh armağanı dökülür (Elçi. 10:45).

PAVLUS’UN HİZMETTEKİ GAYRETİ

(Elçiler 11:19–28:31)

MS 44’te Agabos Antakya’ya gelir, Pavlus ve Barnabas “bütün bir yıl boyunca” orada iyi haberi duyurmaktadır. Agabos “büyük bir kıtlık” olacağını bildirir ve bu iki yıl sonra gerçekleşir (Elçi. 11:26-28). Barnabas ve Saul “Yeruşalim’de yardımla ilgili görevlerini tamamladıktan sonra” Antakya’ya dönerler (Elçi. 12:25). MS 47’de, Saul’un Hıristiyanlığı benimsemesinden yaklaşık 12 yıl sonra Barnabas ve Saul vaizlik gezisine çıkmak üzere kutsal ruh tarafından görevlendirilir (Elçi. 13:1-4). MS 48’de “Tanrı’ya emanet edilmiş ve yola çıkmış” oldukları yere, Antakya’ya dönerler (Elçi. 14:26).

Saul olarak da bilinen Pavlus, yaklaşık dokuz ay sonra kendisine eşlik etmesi için Silas’ı seçip ikinci vaizlik gezisine çıkar (Elçi. 15:40). Yolda Timoteos ve Luka da Pavlus’a katılır. Luka Filipi’de kalırken, Pavlus Atina’ya devam eder ve oradan Korintos’a geçer. Korintos’ta Akuila ve Priskilla ile tanışır ve bir buçuk yıl orada kalır (Elçi. 18:11). Timoteos ve Silas’ı Korintos’ta bırakıp yanına Akuila ve Priskilla’yı alarak MS 52 yılının başlarında Suriye’ye gitmek üzere yelken açar (Elçi. 18:18). Akuila ve Priskilla Efesos’a kadar Pavlus’a eşlik edip orada kalırlar.

Suriye’ye gittikten sonra Antakya’ya geçen Pavlus bir süre orada kalır ve MS 52’de üçüncü vaizlik gezisine başlar (Elçi. 18:23). Efesos’ta “Yehova’nın sözü, etkisini ve gücünü gitgide daha muazzam biçimde” gösterir (Elçi. 19:20). Pavlus orada yaklaşık üç yıl kalır (Elçi. 20:31). MS 56 yılının Pentekost’unu Yeruşalim’de geçirir. Tutuklanmasının ardından yetkililerin karşısında cesaretle şahitlikte bulunur. Elçi Pavlus Roma’da iki yıl boyunca ev hapsinde tutulur (MS y. 59-61). Orada da çeşitli yollarla Krallığın iyi haberini duyurur ve “Efendimiz İsa Mesih’le ilgili gerçekleri” öğretir (Elçi. 28:30, 31).