Onun sıkıntı çekenlere gösterdiği büyük şefkat çok etkileyicidir (Mat. 9:35, 36; 15:29-31). Örneğin bir keresinde cüzamlı bir adam İsa’ya gelip “Sen beni temizleyebilirsin, yeter ki iste” diye yalvardı. İsa da “İsterim. Temiz ol” dedi ve adam iyileşti! (Mar. 1:40-42). Daha sonra İsa biricik oğlu ölen dul bir kadınla karşılaşınca ona “acıdı” ve “Ey genç, sana diyorum, kalk!” diyerek oğlunu diriltti (Luka 7:11-15).

7, 8. İsa’nın şifa gücüne sahip olduğunu nereden biliyoruz?

⁷ Yehova İsa’ya mucizeler yapması için özel bir güç vermişti. “On iki yıldır kanaması olan bir kadın” yanına geldiğinde yaşananlar bunu gösterir. Kadın “hekim hekim dolaşıp çok acılar çekmiş, tüm varını harcamış” ama daha da kötü olmuştu. “Kan akıntısı” olan birinin başkasına dokunması Kanuna aykırı olmasına rağmen kalabalığa karışıp İsa’ya dokundu (Lev. 15:19, 25). İsa kendisinden kuvvet çıktığını fark edince kendisine kimin dokunduğunu sordu. Kadın “korku içinde titreyerek geldi, İsa’nın önünde yere kapandı ve tüm gerçeği ona anlattı.” Yehova’nın kadını iyileştirdiğini fark eden İsa ona şefkatle şöyle dedi: “Kızım, imanın seni iyileştirdi. Selametle git, derdinden şifa bul” (Mar. 5:25-27, 30, 33, 34).

İsa Bizi Anlar

14, 15. İsa’nın duygularımızı anladığını ve “yardım için feryat eden yoksulu” kurtaracağını nereden biliyoruz?

¹⁴ Günahkâr insanlık acınacak ve çaresiz durumda; insanların yardıma çok ihtiyacı var. Fakat biz ümitsiz değiliz (Mezmur 72:12-14’ü okuyun). Süleyman’la temsil edilen İsa kusurlu olduğumuzu bildiğinden bizi anlıyor. O yeryüzündeyken bir seferinde öyle büyük bir duygusal baskı yaşamıştı ki “teri toprağa kan damlaları gibi düşüyordu” (Luka 22:44). Daha sonra işkence direğindeyken şöyle yakardı: “Tanrım, Tanrım, beni neden bıraktın?” (Mat. 27:45, 46). Çektiği tüm acılara ve Şeytan’ın onu Yehova’dan uzaklaştırmak için harcadığı tüm çabalara rağmen İsa, Babasına sadık kaldı.

¹⁵ İsa’nın çektiklerimizi gördüğünden ve ‘yardım için feryat eden yoksulu, yardımcısı olmayan mazlumu sıkıntıdan çıkaracağından’ emin olabiliriz. Babası gibi İsa da insanlarla sevgiyle ilgilendiğinden ‘yoksulları dinleyecek’ ve ‘kalbi kırık olanları iyileştirecek, sızlayan yaralarını saracak’ (Mezm. 69:33; 147:3). İsa “her yönden bizim gibi sınanmış” olduğundan ‘zayıflıklarımızı anlayamayan biri değildir’ (İbr. 4:15). Kral İsa Mesih’in şu anda gökte hüküm sürdüğünü ve insanlığı sıkıntılarından kurtarmayı çok istediğini bilmek bizi ne kadar teselli ediyor!

16. Süleyman halkının çektiklerini nasıl anlayabiliyordu?

¹⁶ Süleyman hikmetli ve anlayışlı biri olduğundan kuşkusuz düşkünlerin halini anlayıp onlara ‘acırdı.’ Üstelik onun da yaşamında üzücü ve sarsıcı olaylar olmuştu. Süleyman’ın kardeşi Amnon, kızkardeşi Tamar’a tecavüz etmiş ve diğer bir kardeşi Abşalom da işlediği bu suçtan dolayı Amnon’u öldürmüştü (2. Sam. 13:1, 14, 28, 29). Abşalom Davut’un tahtını zorla ele geçirmeye çalışmış fakat başarılı olamamış ve Yoab tarafından öldürülmüştü (2. Sam. 15:10, 14; 18:9, 14). Daha sonra Süleyman’ın diğer bir kardeşi olan Adoniya da krallığa göz dikti. Başarılı olsaydı kuşkusuz Süleyman ölecekti (1. Kral. 1:5). Süleyman’ın mabedin hizmete açılışı sırasındaki duasında söylediklerinden onun insanların neler çektiğini çok iyi anladığı bellidir. Süleyman halkı için Yehova’ya şöyle dua etmişti: “Herkes kendi derdini, acısını bilir. . . . . Bağışla, herkese davranışlarına göre karşılığını ver” (2. Tar. 6:29, 30).

17, 18. Tanrı’ya hizmet eden bazı kişiler ne gibi duygularla mücadele ediyor? Onlara neler yardım ediyor?

¹⁷ Acı çekmemizin nedeni geçmişte yaşadığımız bazı olayların izleri olabilir. 30 yaşlarında bir Şahit olan Marya şöyle anlatıyor: “Aslında mutlu olmamam için hiçbir neden yok, ama hâlâ zaman zaman geçmişim yüzünden utanıyorum ve kendimden tiksiniyorum. Derin bir kedere kapılıyorum ve bazen sanki her şey dün olmuş gibi hıçkırıklara boğuluyorum. Aklımdan hiç çıkmayan anılar yüzünden değersizlik ve suçluluk duyguları altında eziliyorum.”

¹⁸ Tanrı’ya hizmet eden birçok kişi bu duygulara yabancı değildir fakat dayanmak için güç bulabilirler. Nasıl? Mary şöyle diyor: “Dostlarım ve cemaatteki kardeşler sayesinde şimdi daha mutluyum. Ayrıca dikkatimi Yehova’nın vaatleri üzerinde toplamaya çalışıyorum. Gelecekte yardım feryatlarımın sevinç nidalarına dönüşeceğinden eminim” (Mezm. 126:5). Biz de Tanrı’nın bizim için göndermiş olduğu Oğluna, tayin edilmiş Krala ümit bağlamalıyız. Kutsal Kitap onun hakkında şunları bildirmişti: “Düşküne ve yoksula acır, fakirin canını kurtarır. Canlarını baskıdan, zorbalıktan o kurtarır, onun gözünde kanları değerlidir” (Mezm. 72:13, 14). Ne muhteşem bir güvence!