Fakat şefkat göstermek her zaman kolay değildir. Elçi Pavlus Kolose’deki İsa’nın takipçilerine şunları yazdı: “Alışkanlıklarıyla birlikte eski kişiliği üzerinizden çıkarıp atın, tam bilgi yoluyla sürekli yenilenen ve Yaratıcısının niteliklerini yansıtan yeni kişiliği giyin. . . . . Tanrı’nın seçtiği ve sevdiği kutsal kişiler olarak, içten şefkat, . . . . niteli[ğini] giyin” (Koloseliler 3:9, 10, 12).

Demek ki, şefkatli bir tutum geliştirmek çaba ister. Bu tutum, İsa’nın takipçilerinin ‘giymesi’ beklenen ‘yeni kişiliğin’ bir kısmıdır. Elçi Pavlus eski Roma döneminin gaddar dünyasında yaşadı. İman kardeşlerini daha duygudaş ve daha şefkatli olmaları için, kişiliklerinde çarpıcı değişiklikler yapmaya teşvik etti.

Gerçek Hıristiyanlar duygudaşlık göstererek İsa’yı örnek alırlar. O, başkalarına maddi ve manevi yönden yardım edemeyecek kadar asla meşgul değildi. Başkalarının ihtiyaç içinde olduğunu fark ettiğinde, yardım etmek için şefkatle bir yol bulurdu.

İsa’nın, manevi yönden yoksunluk çeken kişilerden oluşan kalabalıkları gördüğünde nasıl karşılık verdiğini bir düşünün: “Kalabalıkları görünce İsa onlara acıyordu, çünkü çobanı olmayan koyunlar gibi dağılmış ve hırpalanmışlardı” (Matta 9:36). Bir Mukaddes Kitap bilgini “acıyordu” olarak çevrilen sözcüğün “insanı iliklerine kadar etkileyen bir duygu” olduğunu belirtiyor. Aslında bu ifade, Yunancada acıma duygusunu anlatan en kuvvetli sözcüklerden biri sayılmaktadır.

Benzer şekilde, İsa’nın şefkatli takipçileri de başkalarının maddi ve manevi ihtiyaçlarına hemen karşılık verirler. Elçi Pavlus şunları yazdı: “Birbirinize duygudaş olarak, kardeş sevgisiyle, derin bir şefkatle, alçakgönüllülükle davranarak, aynı düşüncede birleşin” (1. Petrus 3:8). Örneğin, İsa’nın takipçisi olan yoksul bir aile, sağlık sorunları yüzünden yeni bir bölgeye taşınmak zorunda kaldığında, oradaki iman kardeşleri kendilerine ait boş bir evde altı ay kira ödemeden kalabileceklerini söylediler. Koca şunları anlatıyor: “Her gün nasıl olduğumuzu görmeye geldiler. Onların teşvik edici sözleri sayesinde kendimizi evimizdeymişiz gibi hissettik.”

İsa’nın gerçek takipçileri tanımadıkları kişilerin ihtiyaçlarıyla da ilgilenirler. Tanımadıkları insanlara yardım etmek için zamanlarını, enerjilerini ve maddi olanaklarını memnuniyetle verirler. Önceki makalede anlatıldığı gibi, hiç tanımadıkları kişilere yardım eden o gönüllüler Yehova’nın Şahitleriydi.

Bunun sonucunda, İsa’nın takipçilerinin cemaatinde şefkat ve vefanın hâkim olduğu bir ortam vardır. Cemaat üyeleri, sevgilerinden dolayı, başkalarına hizmet etmenin yollarını bulmaya çalışırlar. Çeşitli kişisel sorunlarından dolayı cemaatinizdeki öksüzlerin ve dulların, ilginize ve duygudaşlığınıza ihtiyacı olabilir. Böyle kişilerin yoksulluk, kısıtlı tıbbi bakım, yetersiz barınma ya da diğer kişisel zorluklarla başa çıkmasına birey olarak yardım edebilir misiniz?

Yunanistan’da yaşayan bir çiftin durumunu ele alalım. Koca felç geçirdi. O ve karısı yüzlerce kilometre uzaktaki bir hastaneye götürüldüler. Fakat bu çiftin düşük bir geliri vardı; bu da sahip oldukları portakal bahçesinden elde edilecek ürüne bağlıydı. Acaba onlar hastanedeyken bu işleri kim yapacaktı? Yerel cemaat harekete geçti. Portakalları topladılar ve sattılar; böylece ihtiyaç içindeki çiftin hem bir gelir kaynağına sahip olmasını sağladılar hem de onları kaygılarından kurtardılar.

Şefkat birçok yolla gösterilebilir. Örneğin, İsa’nın şefkatli takipçileri şunu fark ediyorlar: Bazen sıkıntı çeken kişilerin asıl ihtiyaç duydukları şey, onları can kulağıyla dinleyecek, duygudaşlık gösterecek ve Kutsal Yazılardan teselli edecek kimselerin yapacağı ziyaretlerdir (Romalılar 12:15).

Şefkatli Bir Ortamı Tadın

İsa’nın takipçilerinin dünya çapındaki cemaati şefkat ve iyi davranışların sergilendiği bir barış ve teselli limanıdır. Onlar şefkatin çekici, acımasızlığın ise itici bir nitelik olduğunu fark ediyorlar. Bu nedenle, Yaratıcılarını örnek almaya çalışırken, birçok yolla “derin bir şefkat” göstermeye uğraşıyorlar.

Yehova’nın Şahitleri kendi toplumlarına nüfuz etmiş olan şefkat ve sevgi dolu hoş ortamı tatmaya sizi içtenlikle davet ediyorlar. Onlar bu ortamı sıcak ve çekici bulacağınızdan eminler (Filipililer 2:29).