“Fırtınada Denize Açılmak”

BÖYLE bir maceraya zamansız, akılsızca ve faciayla sonuçlanabilecek bir girişim gözüyle bakmaz mısınız? Oysa bazıları mecazi anlamda kendilerini böyle bir duruma sokuyorlar. Bu nasıl oluyor? 17. yüzyılda yaşamış İngiliz yazar Thomas Fuller şöyle der: “Öfken kabarmışken hiçbir şey yapma. Fırtınada denize açılmış gibi olursun.”

Öfkenin denetimsiz olduğu sırada belirli bir davranış tarzı izlemek feci sonuçlara yol açabilir. Bu gerçek Mukaddes Kitaptaki bir olayla da doğrulanır. Eski ata Yakub’un oğulları Simeon ve Levi, kızkardeşleri Dina’nın ırzına geçilmesi üzerine, intikam düşüncesinin körüklediği bir öfkeyle, şiddet dolu davranışlara kalkıştılar. Sonuç yağmalama ve toplu katliamdı. Yakub’un şu sözlerle onların yaptığı kötülüğü kınaması şaşırtıcı değildir: “Memlekette oturan[lar] . . . . arasında beni iğrenç ederek derde soktunuz.”—Tekvin 34:25-30.

Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitap, hikmetle, bunun tam tersi tarzda davranmayı tavsiye eder. Şöyle der: “Hiddetten çekin, öfkeyi bırak; üzülme, o ancak şerre götürür.” (Mezmur 37:8) Bu öğüdün uygulanması büyük günahları önleyebilir..—Vaiz 10:4; ayrıca Süleymanın Meselleri 22:24, 25’e bakın.