Hezekiel Gibi Hissettim

Kardeşlerin ziyaretleri çok hoşuma gidiyordu, fakat bir zorlukla karşı karşıyaydım. Derby kasabasında oturan tek Şahit bendim. En yakın cemaat, 220 kilometre uzaktaki Broome kasabasındaydı. Bu nedenle iyi haberi ilan etmek için elimden geleni yapmaya karar verdim. Yehova’nın yardımıyla hazırlık yapıp kapı kapı vaaz etmeye başladım. Bu zorlu bir işti fakat kendime sürekli elçi Pavlus’un şu sözlerini hatırlattım: “Beni kuvvetlendirenin sayesinde her şeyi yapabilirim” (Filipililer 4:13).

Kasabadaki din adamları faaliyetimden, özellikle de yerliler arasında şahitlik etmemden hiç hoşlanmıyorlardı. Beni sindirmeye ve duyuru işinden alıkoymaya çalıştılar. Onların muhalefeti daha da kararlı olmamı sağladı. Yehova’ya bana yardım etmesi için sürekli dua ettim. Yehova’nın Hezekiel’e söylediği şu teşvik edici sözleri sık sık hatırlıyordum: “İşte, onların yüzlerine karşı senin yüzünü katılaştırdım, ve alınlarına karşı senin alnını katılaştırdım. Senin alnını elmas gibi çakmak taşından daha sert ettim; onlar âsi bir ev olmakla beraber, onlardan korkma, ve yüzlerinden yılma.” (Hezekiel 3:8, 9).

Alışveriş yaptığım sırada birkaç defa kiliseden iki kişi bana yaklaştı; bağırıp çağırarak alay edip alışveriş yapanların dikkatini çekmeye çalıştılar. Onları görmezden geldim. Bir defasında da ilgi gösteren birine tekrar ziyaret yaparken kilisenin vaizi gelip beni İsa’ya inanmamakla suçladı. Mukaddes Kitabı elimden çekip aldı, yüzüme doğru salladı ve tekrar elime tutuşturdu. Gözünün içine bakıp, yumuşak ama kararlı şekilde Yuhanna 3:16’dan alıntı yaparak İsa’ya inandığımı söyledim. Ben kendimden emin bir şekilde cevap verince afalladı ve tek kelime etmeden yürüyüp gitti.

İyi haberi Derby yöresindeki Yerlilere duyurmaktan sevinç alıyordum. Bir papaz belirli bir yerdeki insanlara ulaşmamı engellemeye çalıştı. Fakat papaz başka bir yere tayin edildi, ben de Mukaddes Kitabın mesajını onlara iletebildim. Her zaman teyzem gibi bir vaiz olmak istemiştim ve şimdi ben de başkalarının Tanrı’nın Sözünü öğrenmesine yardım ediyordum. Birçok yerli, yaptığım duyuru işine olumlu karşılık verdi ve birkaç kişiyle Mukaddes Kitabı incelemeye başladım.

Manevi İhtiyacımın Farkındayım

Beş yıl boyunca Derby’deki tek Şahit bendim. Kardeşlerle bir araya geldiğim ibadetlerdeki teşvik olmadan ruhen güçlü kalmak benim için zordu. Bir defasında çok cesaretim kırılmıştı ve arabayı alıp biraz gezmeye çıkmıştım. Öğleden sonra geç bir saatte eve döndüğümde bir hemşire ve yedi çocuğunu beni beklerken buldum. Kilometrelerce uzaktaki Broome cemaatinden benim için bir sürü yayın getirmişlerdi. O günden sonra, Betty Butterfield adındaki bu hemşire, ayda bir defa Derby’e gelip bir hafta sonu benimle kalmak için düzenleme yaptı. Birlikte duyuru işine katılıyor, ardından da eve gelip Gözcü Kulesi incelemesini yapıyorduk. Ayda bir defa da ben Broome’ye gidiyordum.

Broome’deki kardeşler çok yardımseverdi ve ara sıra kilometrelerce yol kat edip Derby’e gelir ve hizmette bana yardım ederlerdi. Başka kasabalardaki kardeşlere de yolları Derby’e düşerse bana uğramadan geçmemelerini ve benimle hizmete çıkmalarını tembih ettiler. Bu yolcular bana umumi konuşma kasetlerini de getirirlerdi. Bazıları Gözcü Kulesi incelemesinde bana eşlik ederlerdi. Bu kısa ziyaretler çok cesaret vericiydi.

Daha Fazla Yardım Alıyorum

Birkaç yıl boyunca ek bir yardım daha aldım. Batı Avustralya’dan gelen emekli bir çift, Arthur ve Mary Willis havanın serin olduğu mevsimde üç aylığına bana yardıma gelirlerdi. İbadetlerin çoğunu Willis birader idare ediyor ve tarla hizmetinde önderlik ediyordu. Birlikte Kimberley platosunun daha ücra bölgelerine gidip buradaki sığır çiftliklerini ziyaret ettik. Onlar her gittiğinde büyük bir boşluk hissediyordum.

Nihayet 1983’ün sonuna doğru harika bir haber aldım: Dany ve Denise Sturgeon ile dört oğulları, ailece Derby’e yerleşeceklerdi. Onlar geldikten sonra her hafta ibadet yaptık ve birlikte tarla hizmetine katıldık. 2001’de bir cemaat kuruldu. Bugün Derby’de ihtiyaçlarımızla ilgilenen iki ihtiyar ve bir hizmet görevlisinden oluşan 24 müjdecilik ruhen güçlü bir cemaatimiz var. İbadetlerde 30 kişi olduğumuz bile oluyor.

[Sayfa 15’teki resim]

Derby Cemaati, 2005