Fakat sıkıntılar yaşamaya başladık. 1994’te ülkede dinsel bir teşkilat olarak resmen tanınmış olma statümüz iptal edildi ve medya hakkımızda büyük bir karalama kampanyası başlattı.b Şahitler sık sık karakola götürülüyor ve yayınlarımıza el konuyordu. Bu zor zamanlarda halka açık yerlerde toplanmamız yasaktı. Yine de Yanita’nın evine bitişik, 12 metrekarelik bir odada ibadetlerimiz için düzenli olarak bir araya gelirdik. Bir keresinde bu küçücük odaya 42 kişi sığdık. İlahi söyleyeceğimiz zaman komşular duymasın diye pencereyi kapatırdık. Dışarıda hava çok sıcak olduğunda içerisi hamam gibi olurdu, fakat biz bir arada olmaktan mutluyduk.