KUTSAL KİTABIN üstün değerini vurgulayan bu etkili sözler İsa peygamberin elçisi Pavlus tarafından yazıldı. O sırada Kutsal Kitabın sadece Eski Ahit kısmı (Tevrat ve Zebur) mevcuttu. Fakat bu sözler, İsa’nın öğrencileri tarafından MS birinci yüzyılda kaleme alınan Yeni Ahit (İncil) de dahil Kutsal Kitabın tümü için geçerlidir.

Siz de yukarıdaki sözlere katılıyor musunuz? Sizce de Kutsal Kitabın yazılışı ‘Tanrı ilhamıyla’ mı gerçekleşti? İsa’nın birinci yüzyılda yaşayan öğrencileri buna inanıyordu. Sonraki asırlarda da Kutsal Kitabın güvenilirliğinden şüphe edilmedi. Örneğin 14. yüzyılda yaşayan İngiliz din adamı John Wycliffe, Kutsal Kitabı “gerçeğin yanılmaz rehberi” olarak gördü. Bir Kutsal Kitap sözlüğü de, Pavlus’un sözleriyle ilgili şunu belirtir: “Tanrı’nın Kutsal Kitabı ilham etmiş olması, içinde söylenen her şeyin doğruluğunun garantisidir” (The New Bible Dictionary).

ELÇİ Pavlus, Kutsal Kitabın “Tanrı ilhamı” olduğunu söylerken tam olarak ne demek istedi? (2. Timoteos 3:16). Bu ayetin orijinaline baktığımızda, Pavlus’un Yunancada “Tanrı tarafından üflenmiş” anlamına gelen bir ifade kullandığını görürüz. Pavlus şunu anlatıyordu: Tanrı imanlı kişilere kutsal ruhla rehberlik ederek, Kutsal Kitabı kaleme alırken kendi düşüncelerini değil O’nun düşüncelerini kaydetmelerini sağladı.

Bu durumu şöyle örnekleyebiliriz: Bir iş adamı bir mektubu kendi başına yazmak yerine sekreterine yazdırabilir. Fakat mektupta elbette sekreterin değil, iş adamının düşünceleri ve talimatları bulunur. Sonuçta mektubu gönderen odur. Benzer şekilde Kutsal Kitapta da onu kaleme alan insanların değil, Tanrı’nın mesajı bulunur.

Elçi Petrus da Kutsal Kitabı kaleme alanların ‘kutsal ruhun yönlendirmesiyle, Tanrı’dan aldıklarını aktardıklarını’ yazdı (2. Petrus 1:21). Dolayısıyla Pavlus Kutsal Kitabın, ‘insanı hikmetli kılarak kurtuluşa eriştirebilecek kutsal yazılardan’ oluştuğunu söyleyebildi (2. Timoteos 3:15).