Metinlerin Korunmasını Sağlayan Çok Sayıda Kopya

En eski Mukaddes Kitap metinleri İsrailoğullarına emanet edilmişti. Onlar orijinal tomarları özenle korudular ve onların sayısız kopyasını çıkardılar. Örnek olarak, İsrail krallarına “kâhinlerin, Levililerin önünde olandan bu şeriatin bir nüshasını bir kitaba” yazmaları söylenmişti (Tesniye 17:18).

Birçok İsrailli Kutsal Yazıları Tanrı’nın Sözü olarak kabul ediyor ve onu okumayı seviyordu. Bu yüzden metinler iyi eğitilmiş yazıcılar tarafından büyük bir titizlikle kopya ediliyordu. Tanrı’dan korkan bir yazıcı olan Ezra’dan “İsrailin Allahı RABBİN vermiş olduğu Musanın şeriatinde zeyrek [yetenekli] bir yazıcı” olarak bahsedilir (Ezra 7:6). MS altıncı ile onuncu yüzyıllar arasında İbranice Kutsal Yazıları (“Eski Ahit”i) kopya eden Masoretler hataya meydan vermemek için harfleri bile saydılar. Bu kadar titiz bir kopyalama, Mukaddes Kitabı yok etmeye yönelik amansız girişimlere rağmen, metnin doğru olduğuna ve varlığını sürdürdüğüne dair güvence sağladı.

Yunanca Kutsal Yazıların (“Yeni Ahit”in) yazarları yazma işini bitirir bitirmez, ilham edilmiş mektupların, peygamberlik sözlerinin ve tarihsel kayıtların kopyaları hızla çoğaldı. Örneğin Yuhanna, İncilini Efesos ya da yakınlarında yazdı. Fakat, bu İncilin bir fragmanı –uzmanlara göre Yuhanna’nın kaydından 50 yıldan az bir zaman sonra yapılan kopyasının bir parçası– yüzlerce kilometre ötedeki Mısır’da bulundu. Bu keşif, uzak yerlerdeki Hıristiyanların kısa süre önce yazılmış kutsal metinlerin kopyalarına sahip olduğunu gösterir.

Mukaddes Kitabın orijinal elyazmaları henüz bulunamamıştır. Buna rağmen Mukaddes Kitabın tümünün veya bir kısmının elle yazılan binlerce kopyası günümüze ulaşmıştır. Bunların bazıları çok eskidir. Acaba orijinal metinlerde bulunan mesaj, kopyalama sırasında değişti mi? Bilgin W. H. Green İbranice Kutsal Yazılardan bahsederek: “Geçmiş çağlardaki başka hiçbir eserin günümüze bu kadar doğru biçimde aktarılmadığı rahatlıkla söylenebilir” dedi. Mukaddes Kitap elyazmaları konusunda önde gelen bir otorite olan Sir Frederic Kenyon, Yunanca Kutsal Yazılarla ilgili şöyle yazdı: “Kutsal Yazıların asıllarıyla eldeki en eski kanıtların (belgeler) yazılış tarihleri arasındaki zaman aralığı gerçekten de yok denecek kadar küçülmüştür; artık onların esas olarak yazıldığı gibi bize ulaştığından kuşku duymak için bir temel kalmamıştır. Yeni Ahit kapsamındaki kitapların gerçekliği ve genel bütünlüğü konusuna nihayet kesin olarak doğrulanmış gözüyle bakılabilir. . . . . Mukaddes Kitap metninin esasen doğrulanmış olduğu bundan daha güçlü biçimde söylenemez. . . . . Bu, dünyadaki diğer eski kitapların hiçbiri için söylenemez.”