• Mukaddes Kitap Tek Ciltte
    Gözcü Kulesi—2001 | 1 Mayıs

    • Anglosakson başkeşiş Ceolfrith, MS 678’de Roma’ya yaptığı bir ziyaretin dönüşünde, kodeksi beraberinde Britanya Adaları’na götürdü. Böylece kodeks Ceolfrith tarafından yönetilen Wearmouth ve Jarrow’daki ikiz manastıra geldi (her iki kasaba da bugün İngiltere’nin Northumbria bölgesindedir).

      Cassiodorus’un tek cilt Mukaddes Kitabı, Ceolfrith ve keşişlerini büyülemiş olmalı; muhtemelen onlar kodeksin kullanım kolaylığından çok etkilendiler. Bu nedenle, onlar sadece birkaç on yıl içinde Mukaddes Kitabın tümünü içeren tek ciltlik üç adet başka kodeks meydana getirdiler. Bunlardan günümüze kalan tek kopya, devasa bir elyazması olan Codex Amiatinus’tur. Bu kodeksin dana derisinden yapılmış, her biri 51x33 santimetre ebadında 2.060 sayfası var. Ön ve arka kapağı da dahil kalınlığı 25 santimetredir ve ağırlığı 34 kilogramdan fazladır. Kutsal Yazıların tümünü içeren, şu anda mevcut en eski tek ciltlik Latince Mukaddes Kitap budur. 19. yüzyılın ünlü Mukaddes Kitap bilgini Fenton J. A. Hort, kodeksi 1887’de teşhis etti. Hort şu yorumda bulundu: “Bu harika [elyazması], çağımızda bile görenleri hayranlık içinde bırakmaktadır.”

      İtalya’ya Dönüş

      Cassiodorus’un orijinal Codex Grandior’u bugün kayıp. Fakat onun Anglosakson versiyonu olan Latince Codex Amiatinus, tamamlandıktan kısa bir süre sonra İtalya’ya dönüş yolculuğuna başladı. Ceolfrith ölümünden kısa bir süre önce Roma’ya dönmeye karar verdi. Ve Papa II. Gregorius için hediye olarak kendisinin Latince üç Mukaddes Kitap elyazmasından birini yanına aldı. Ceolfrith MS 716’da Langres’de (Fransa), yolculuk sırasında öldü. Fakat Mukaddes Kitabı yolculuk ekibiyle birlikte yola devam etti. Kodeks sonunda, orta İtalya’daki Amiata Dağı manastırının kütüphanesine ulaştı; Codex Amiatinus ismini buradan almaktadır. Elyazması 1782’de Floransa’daki (İtalya) Medicean-Laurentian kütüphanesine götürüldü; ve kütüphanenin en değerli eserlerinden biri olarak varlığını sürdürmektedir.