KÜÇÜK BİR KIZIN DUASI AİLEYİ KURTARIYOR

Ruanda ve Burundi devlet başkanlarının öldüğü kazanın ertesi günü altı hükümet askeri, Rwakabubu biraderin evine gitti. Gözleri kan çanağına dönmüş bu adamlar leş gibi içki kokuyordu ve hallerine bakılırsa uyuşturucu da almışlardı. Biraderden silah istediler. Rwakabubu birader Yehova’nın Şahidi olduklarını ve silahları olmadığını söyledi.

Askerler Yehova’nın Şahitlerinin tarafsız oldukları için hükümeti desteklemediklerini ve orduya bağış yapmadıklarını biliyordu. Dolayısıyla onların Şahit olduğunu duyunca çok öfkelendiler. Gaspard ve Melanie Rwakabubu Tutsi değildi. Ama Interahamwe milisleri (aşırı uç Hutular) sadece Tutsileri değil, ılımlı Hutuları da öldürüyordu, özellikle de Tutsilerin ya da işgalci güçlerin sempatizanı olduklarından şüpheleniyorlarsa.

Askerler Gaspard ve Melanie’ye sopalarla vurdular ve beş çocuklarıyla birlikte onları yatak odasına götürdüler. Çarşafı söküp üstlerine örttüler. Bazılarının elinde el bombası vardı, niyetleri belliydi. Gaspard “Dua edebilir miyiz?” diye sordu.

Askerlerden biri küstahça bir tavırla hemen bunu reddetti. Ama aralarında biraz tartıştıktan sonra dua etmelerine razı oldular. “Tamam” dediler, “iki dakikanız var.”

İçlerinden dua etmeye başladılar ama altı yaşındaki Deborah Rwakabubu yüksek sesle dua etti: “Yehova, bizi öldürmek istiyorlar. Ama o zaman, babamla hizmetteyken konuşup beş dergi verdiğim kişileri nasıl tekrar ziyaret edeceğiz? Bizi bekliyorlar ve hakikati öğrenmeye ihtiyaçları var. Söz veriyorum, eğer kurtulursak müjdeci olacağım, vaftiz edileceğim ve öncülük yapacağım! Yehova lütfen kurtar bizi!”

Deborah’nın sözleri askerleri şaşkınlık içinde bıraktı. Sonunda biri şöyle dedi: “Bu küçük kızın duasından dolayı sizi öldürmeyeceğiz. Başka askerler gelirse bizim daha önce buradan geçtiğimizi söylersiniz.”b