Yehova’ya Karşı Sorumluluğumuz

Çocuklara Tanrı’yı sevmeyi öğretmek, O’nun Sözünü düzenli okumayı ve incelemeyi gerektirir. Bunu aklımızda tutarak her hafta, çoğunlukla pazartesi akşamları aile tetkiki yaptık. Çocuklarımızın en büyüğü ile en küçüğü arasında dokuz yaş fark olduğundan ihtiyaçları birbirinden çok farklıydı; bu nedenle hepsiyle her zaman aynı malzemeyi ele alamazdık.

Örneğin, henüz okula gitmeyen çocuklarımız için, eğitimi oldukça basit tuttuk. Karla onlarla ya sadece tek bir ayeti ele alır ya da Mukaddes Kitaba dayalı yayınlardaki resimleri kullanırdı. Sabahın erken saatlerinde küçük çocuklarımızın The New Worlda (Yeni Dünya) kitabındaki en sevdikleri resimleri göstermek için yatağımıza tırmanarak bizi uyandırmaları hâlâ güzel anılar olarak zihnimdedir.

Karla Yehova’yı sevmek için hepimizin pek çok nedeni olduğunu çocuklara sabırla öğretme yeteneğini geliştirdi. Bu basit ve kolay görünebilir, fakat gerçekte hem Karla hem de benim için, fiziksel ve duygusal olarak hemen hemen tam günlük bir işti. Yine de vazgeçmedik. Yehova’yı tanımayan diğer insanlar onları etkilemeye başlamadan önce körpe yüreklerini biz şekillendirmek istedik. Bu nedenle çocuklarımızın, oturmaya başladıkları andan itibaren aile tetkikinde hazır bulunmaları üzerinde ısrarla durduk.

Çocuklara İhtiyaç Duydukları İlgiyi Göstermek

Elbette işler her zaman yolunda gitmedi. Çocuklar büyüdükçe, onların yüreklerine sevgi aşılamak için önce yüreklerinde ne olduğunu bilmemiz gerektiğini gördük. Bu onları dinlemek anlamına geliyordu. Çocuklarımız bazen şikâyet edecek bir şeyleri olduğunu düşünürlerdi. Bu nedenle Karla ve ben onlarla oturup sorunu birlikte ele alırdık. Aile tetkikimizin sonuna özel bir yarım saat ekledik. Böylece herkese, hissettiklerini dürüstçe söyleme fırsatı verildi.

Örneğin, daha küçük olan Thomas ve Gabriele, bizim ana baba olarak en büyük ağabeylerini kayırdığımızı düşünüyorlardı. Bir keresinde, görüşlerini açıkça dile getirdiler ve “Babacığım, biz annemle senin her zaman Hans Werner’e istediğini yapma izni verdiğinizi düşünüyoruz” dediler. Önce kulaklarıma inanamadım. Fakat konuyu tarafsız olarak düşündükten sonra, Karla ve ben çocukların bir gerçeği ortaya koyduklarını kabul ettik. Bu nedenle tüm çocuklarımıza eşit davranmak için daha çok çaba harcadık.