YEHOVA’YA hizmet etmek sence kolay mı?— Büyük Öğretmen bunun kolay olacağını hiçbir zaman söylemedi. Hatta ölümünden önceki gece elçilerine şöyle dedi: “Dünya sizden nefret ederse, bilin ki sizden önce benden nefret etti” (Yuhanna 15:18).

O gece Petrus kendinden emin bir şekilde İsa’yı asla terk etmeyeceğini söyledi. Ama İsa ona, ‘Bu gece beni tanıdığını üç kere inkâr edeceksin’ dedi. Ve Petrus tam da böyle yaptı! (Matta 26:31-35, 69-75). Peki o böyle bir şeyi neden yaptı?— Çünkü korkmuştu; aslında diğer elçiler de korkmuştu.

Elçilerin neden korkuya kapıldığını biliyor musun?— Çünkü çok önemli bir şeyi yapmayı ihmal etmişlerdi. Bunun ne olduğunu öğrenmek, insanlar bize nasıl davranırsa davransın Yehova’ya hizmet etmeye devam etmemize yardım edecek. Ama önce İsa’nın elçileriyle birlikte geçirdiği son gece neler olduğuna bakalım.

O akşam İsa ve elçileri ilk önce Fısıh yemeğini yediler. Tanrı’nın halkı Mısır’daki kölelikten kurtuluşlarını hatırlamak amacıyla her yıl Fıshı kutlardı. İsa Fıshı kutladıktan sonra, başka bir düzenleme başlattı. Bu da özel bir yemekti. Bu konuyu daha sonraki bir bölümde göreceğiz ve bu özel yemeğin İsa’nın bizim için yaptıklarını hatırlamamıza nasıl yardım ettiğini öğreneceğiz. İsa bu yemekten sonra elçilerine cesaret verici sözler söyledi. Sonra da onları Getsemani bahçesine götürdü. Burası onların çok sevdiği ve sık sık gittiği bir yerdi.

İsa Getsemani’deyken kendi başına dua etmek için elçilerinden biraz uzaklaştı. Petrus, Yakup ve Yuhanna’ya da dua etmelerini söyledi. Ama onlar uyuyakaldılar. İsa üç kere onlardan uzaklaşıp dua etmeye gitti ve her seferinde geri döndüğünde Petrus’u ve diğer elçileri uyurken buldu (Matta 26:36-47). Onlar neden uyanık kalıp dua etmeliydi biliyor musun?— Şimdi bu sorunun cevabını görelim.

İsa ve elçileri o akşam Fısıh yemeğini yerken ilk başta Yahuda İskariyot da oradaydı. Hatırlayacağın gibi o hırsızlık yapmaya başlamıştı. Şimdi de İsa’ya ihanet edecekti. Yahuda, İsa’nın Getsemani bahçesinde elçileriyle sık sık bir araya geldiği yeri biliyordu. Bu nedenle İsa’yı tutuklamaları için askerleri oraya getirdi. Askerler gelince İsa onlara “Kimi arıyorsunuz?” diye sordu.

Askerler “İsa’yı” dediler. İsa onlardan hiç korkmuyordu, bu yüzden ‘İsa benim’ dedi. Askerler İsa’nın cesareti karşısında öyle şaşırdılar ki geri geri gidip yere düştüler. Sonra İsa onlara şöyle dedi: ‘Mademki aradığınız benim, elçilerimi bırakın gitsinler’ (Yuhanna 18:1-9).

Askerler İsa’yı yakalayıp ellerinden bağlayınca elçiler korkup kaçtı. Ama Petrus ve Yuhanna olan biteni görmek için İsa’nın peşinden gitti. İsa sonunda Başkâhin Kayafa’nın evine götürüldü. Yuhanna Başkâhinin tanıdığıydı; bu nedenle kapıya bakan kız, onun ve Petrus’un avluya girmesine izin verdi.

Kâhinler İsa’yı yargılamak için önceden Kayafa’nın evinde toplanmışlardı. Onlar İsa’nın öldürülmesini istiyorlardı. Bu nedenle yalancı şahitler buldular. Oradaki bazı insanlar İsa’ya tokat attı, bazıları da onu yumrukladı. Tüm bunlar olup biterken Petrus da oralardaydı.

Petrus ve Yuhanna’yı içeri alan hizmetçi kız Petrus’u tanıdı. Ona ‘Sen de İsa’yla birlikteydin’ dedi. Ama Petrus İsa’yı tanıdığını inkâr etti. Sonra başka bir kız da Petrus’u tanıdı ve oradakilere ‘Bu adam İsa’yla birlikteydi’ dedi. Petrus yine onu tanıdığını inkâr etti. Bir süre sonra bir grup insan gelip Petrus’a “Sen kesinlikle onlardansın” dediler. Petrus “Ben o adamı tanımıyorum!” diyerek üçüncü kez İsa’yı tanıdığını inkâr etti. Hatta gerçeği söylediğine dair yeminler etti. Bunun üzerine İsa dönüp Petrus’a baktı (Matta 26:57-75; Luka 22:54-62; Yuhanna 18:15-27).

Petrus neden yalan söylemişti?— Çünkü o korkmuştu. Peki korkmasının nedeni neydi? Cesaret kazanmak için ne yapmayı ihmal etmişti? Şunu düşün: İsa cesaret kazanmak için ne yapmıştı?— Tanrı’ya dua etmişti, Tanrı da onun gereken cesareti kazanmasına yardım etmişti. Ve hatırlarsan İsa üç kere Petrus’a dua etmesini ve uyanık kalmasını söylemişti. Ama Petrus ne yapmıştı?—

İsa’nın uyarılarına rağmen her seferinde uyuyakalmıştı. Dua etmemişti. Bu yüzden İsa’yı tutukladıklarında hazırlıksız yakalandı. Daha sonra insanlar İsa’ya vurduklarında ve onu öldürtmek için planlar yaptıklarında Petrus korktu. Oysa sadece birkaç saat önce İsa elçilerine hangi şeyin olacağını söylemişti?— Evet, İsa onlara ‘Dünya nasıl benden nefret ettiyse sizden de nefret edecek’ demişti.

Şimdi Petrus’unkine benzer bir durumla karşılaştığını düşün. Diyelim ki okul arkadaşların bayrak töreninde saygı duruşunda bulunmayan ve doğum günü kutlamayan kişilerle ilgili kötü şeyler söylemeye başlıyorlar. Sonra sınıftan biri gelip sana “Sen saygı duruşunda bulunmuyormuşsun, bu doğru mu?” diye soruyor. Ya da bir başka öğrenci gelip “Senin doğum günlerini de kutlamadığını söylüyorlar” diyor. Böyle bir şey olsaydı arkadaşlarına gerçeği söylemekten korkar mıydın?— Tıpkı Petrus gibi sen de yalan söyler miydin?—

Petrus İsa’yı tanıdığını inkâr ettikten sonra çok üzüldü. Yaptığı şeyin ne kadar kötü olduğunu anlayınca dışarı çıkıp acı acı ağladı. Evet o çok pişman oldu ve sonra İsa’ya geri döndü (Luka 22:32). Öyleyse şunu düşünelim: Petrus gibi yalan söyleyecek kadar korkuya kapılmamamıza ne yardım edebilir?— Petrus dua etmeyi ve uyanık kalmayı ihmal etmişti. O zaman ne dersin, Büyük Öğretmeni takip etmeye devam edebilmek için bizim ne yapmamız gerek?—

Evet, yardım için Yehova’ya dua etmemiz gerek. İsa dua ettikten sonra Tanrı onun için ne yaptı biliyor musun?— İsa’yı güçlendirmesi için bir meleğini gönderdi (Luka 22:43). Tanrı’nın melekleri bize yardım edebilir mi?— Kutsal Kitap şöyle der: “Yehova’nın meleği O’ndan korkanların çevresine ordugâh kurar ve onları kurtarır” (Mezmur 34:7). Ancak Tanrı’dan yardım almak için sadece dua etmek yetmez. Başka ne yapmamız gerek biliyor musun?— İsa takipçilerine uyanık kalmalarını da söylemişti. Sence nasıl uyanık kalabiliriz?—

İbadetlerde söylenenleri iyi dinlemeli ve Kutsal Kitabı dikkatle okumalıyız. Ayrıca Yehova’ya düzenli olarak dua etmeli ve duamızda O’na hizmet etmeye devam edebilmek için yardım istemeliyiz. Bunları yaparsak Yehova korkularımızı yenmemiz için bize güç verecek. Ve böylece fırsat çıktığında başkalarına Büyük Öğretmeni ve Yehova’yı seve seve anlatacağız.

KENDİNİ hiç mutsuz ve yalnız hissettiğin oluyor mu?— Bazen “Hiç kimse beni sevmiyor” diye düşünüyor musun?— Bazı çocuklar zaman zaman böyle hissediyor. Ama Tanrı bize bir söz veriyor ve “Ben seni asla unutmam” diyor (İşaya 49:15). Bunu bilmek harika öyle değil mi?— Evet, Yehova gerçekten bizi çok seviyor!

Kutsal Kitabı kaleme alan kişilerden biri şöyle yazmıştı: “Anam babam beni bıraksa da, Yehova kabul eder” (Mezmur 27:10). Bunu bilmek ne kadar rahatlatıcı, değil mi?— Evet, Yehova bize şöyle diyor: ‘Korkma, çünkü Ben seninle beraberim. Sana yardım edeceğim’ (İşaya 41:10).

Ancak bazen Yehova, Şeytan’ın bize zorluklar çıkarmasına izin verir. Hatta Şeytan’ın bizi sınamasına engel olmaz. Bir keresinde Şeytan İsa’ya o kadar çok acı çektirdi ki, İsa Yehova’ya şöyle haykırdı: “Tanrım, Tanrım, beni neden bıraktın?” (Matta 27:46). İsa, acı çekmesine rağmen Yehova’nın kendisini sevdiğini biliyordu (Yuhanna 10:17). Ama şunu da biliyordu: Tanrı bazen Şeytan’ın, toplumundaki kişileri sınamasına ve onlara acı çektirmesine izin verir. Tanrı’nın buna neden izin verdiğini başka bir bölümde öğreneceğiz.

Küçük çocuklar büyüklere göre daha çok korkarlar. Örneğin hiç kayboldun mu?— Kaybolduğunu fark edince korktun mu?— Birçok çocuk kaybolunca korkar. Büyük Öğretmen bir keresinde bu konuda bir hikâye anlatmıştı. Ama bu hikâye bir çocukla ilgili değil, kaybolan bir koyunla ilgiliydi.

Koyunlar da çocuklar gibi çok güçlü değildir. Bu nedenle birinin ilgisine ve korumasına ihtiyaç duyarlar. Koyunlarla ilgilenen kişilere çoban denir.

İsa’nın anlattığı hikâye 100 tane koyunu olan bir çobanla ilgiliydi. Bir gün bu koyunlardan bir tanesi kayboldu. Belki bu koyun yakınlardaki bir tepenin arkasında neler olduğunu merak etmişti. Ve çok geçmeden kendini diğer koyunlardan çok uzaklarda bulmuştu. Etrafına bakıp arkadaşlarını göremeyince ve tek başına olduğunu fark edince sence bu koyun nasıl hissetmiştir?—

Peki çoban, koyunlarından birinin kaybolduğunu fark edince ne yaptı? Hiç umursamayıp, “Ne yapayım kaybolmasaydı, bu koyunun suçu” mu dedi? Yoksa 99 koyununu güvenli bir yere bırakıp kaybolan koyununu aramaya mı başladı? Sadece bir koyun için bu kadar sıkıntıya değer miydi?— Kaybolan koyun sen olsaydın çobanın seni aramasını ister miydin?—

Çoban tüm koyunlarını çok seviyordu, kaybolan koyununu da. Bu yüzden onu aramaya çıktı. Kaybolan koyun çobanı gördüğünde ne kadar sevinmiş olmalı! İsa, koyununu bulduğu için çobanın da çok mutlu olduğunu söyledi. Hatta çoban kaybolmayan 99 koyunu için sevindiğinden daha çok bu koyun için sevindi. Peki İsa’nın anlattığı hikâyedeki çoban kime benziyor? Kim bizimle bu çobanın koyunlarıyla ilgilendiği kadar yakından ilgileniyor?— İsa hikâyenin sonunda, göklerdeki Babası Yehova’nın bizimle böyle ilgilendiğini söyledi.

Yehova Tanrı toplumundaki herkesin çobanıdır. O Büyük Çobandır. Yehova senin gibi çocuklar da dahil Kendisine hizmet eden herkesi çok sever. O hiçbirimizin zarar görmesini istemez. Tanrı’nın bizimle bu kadar yakından ilgilendiğini bilmek ne harika değil mi? (Matta 18:12-14).

Sen Yehova Tanrı’ya gerçekten inanıyor musun?— O senin için gerçek mi?— Aslında Yehova ruhi bir varlık olduğundan O’nu hiçbirimiz göremeyiz. Ama O gerçektir ve bizi görebilir. Ne zaman yardıma ihtiyacımız olduğunu bilir. Çevremizdeki insanlarla nasıl konuşuyorsak, Yehova’yla da dua yoluyla konuşabiliriz. Yehova bunu yapmamızı istiyor.

Öyleyse kendini mutsuz ya da yapayalnız hissettiğinde ne yapabilirsin?— Yehova’yla konuş. O’na yaklaş, O da seni rahatlatacak ve sana yardım edecek. Yehova seni çok seviyor. Kendini çok yalnız hissettiğinde bile Yehova’nın seninle olduğunu unutma. Hadi şimdi Kutsal Kitabımızı açalım. Mezmur 23. bölüm 1 ve 2. ayetler şöyle diyor: “Yehova çobanımdır, benim eksiğim olmaz. Beni yeşil çayırlarda yatırır; huzur veren sulak yerlerde dolaştırır.”

Ayrıca 4. ayette de şunlar yazıyor: “Ölüm gölgesi vadisinde yürüsem bile, kötülükten korkmam. Çünkü Sen yanımdasın, değneğin, çomağın içimi rahatlatır.” Tanrısı Yehova olan kişiler böyle hisseder. Onlar sorunlar yaşadıklarında Yehova onları rahatlatır. Sen de böyle hissediyor musun?—

Sevgi dolu bir çoban sürüsüyle nasıl ilgilenirse Yehova da toplumundaki kişilerle öyle ilgilenir. Onlara gitmeleri gereken yolu gösterir ve onlar da sevinçle bu yoldan giderler. Çok kötü şeyler yaşasalar da korkmaları gerekmez. Bir çoban değneğini kullanarak sürüsünü onlara zarar verebilecek hayvanlardan korur. Kutsal Kitap genç bir çoban olan Davut’un koyunlarını bir aslandan ve bir ayıdan nasıl kurtardığını anlatır (1. Samuel 17:34-36). Yehova’nın toplumu O’nun kendilerini koruyacağından emindir. Onlar kendilerini güvende hissederler, çünkü Tanrı’nın onlarla birlikte olduğunu bilirler.

Yehova koyunlarını gerçekten çok sever ve onlarla şefkatle ilgilenir. Kutsal Kitap şöyle der: “Çoban gibi sürüsünü güdecek. Kuzularını koluyla toplayıp bağrında taşıyacak” (İşaya 40:11).

Yehova’nın böyle bir Tanrı olduğunu bilmek seni de mutlu etmiyor mu?— Sen de O’nun koyunlarından biri olmak istiyor musun?— Koyunlar çobanlarının sesini dinlerler. Ona yakın kalırlar. Sen de Yehova’yı dinliyor musun?— O’na yakın kalmaya çalışıyor musun?— O zaman korkmana hiç gerek yok, çünkü Yehova hep yanında.