Avrupa Kiliselere Sırt Çeviriyor

Avrupa’nın büyük kısmı 1.600 yıldan uzun süredir, Hıristiyan olduğunu iddia eden hükümetler tarafından yönetiliyor. Acaba içinde yaşadığımız 21. yüzyılda din Avrupa’da yükselişte mi? Sosyolog Steve Bruce 2002’de yazdığı kitapta Britanya’dan bahsederek “19. yüzyılda hemen her düğün dinsel törenle yapılıyordu” diyor (God is Dead—Secularization in the West [Tanrı Öldü—Batıda Laikleşme]). Ancak 1971 yılına gelindiğinde İngiliz düğünlerinin sadece yüzde 60’ı dinsel törenle yapılıyordu. 2000’de ise bu oran sadece yüzde 31’di.

Londra’da yayımlanan Daily Telegraph gazetesinde dinsel konularda yazan bir muhabir bu eğilime değinerek şöyle diyor: “İngiltere Kilisesi ile Katolik Kilisesinden, Metodist Kiliselere ve Birleşik Reform Kiliselerine kadar birçok kilisenin tüm ana mezhepleri uzun zamandır büyük bir düşüş yaşıyor.” O ayrıca şöyle diyor: “Nüfusun sadece yüzde 2’sinin Pazar ayinine katıldığı Britanya’daki Kiliseler bu gidişle 2040’ta ortadan kalkmış olacak.” Hollanda’da da din hakkında benzer şeyler söyleniyor.

Hollanda Sosyal ve Kültürel Planlama Ofisi’nin yayımladığı bir raporda şöyle yazıyor: “Öyle görülüyor ki, son yıllarda ülkemiz dinden kararlılıkla uzaklaşıyor. Tahminlere göre 2020 yılına kadar nüfusun yüzde 72’sinin hiçbir dinle ilişkisi olmayacak.” Bir Alman haber kaynağı da şöyle bildiriyor: “Bir zamanlar kiliselerde, işlerinde ve ailelerinde buldukları teselliyi artık büyücülük ve medyumlukta arayan Almanların sayısı giderek artıyor. . . . . Ülkenin dört bir yanındaki kiliseler cemaati olmadığından kapatılmak zorunda kalıyor.”

Avrupa’da halen kiliseye gitmeye devam edenler ise çoğunlukla Tanrı’nın onlardan istediklerini öğrenmek için oraya gitmiyorlar. İtalya’dan gelen bir haberde “İtalyanlar dinlerini yaşam tarzlarına uyarlıyor” diye yazıyor. Bu ülkedeki bir sosyolog, “Papazın söylediklerinden, bize ne uyarsa onu kabul ediyoruz” diyor. Aynı şey İspanya’daki Katolikler için de söylenebilir. Orada, din uğruna gösterilen gayretin yerini tüketicilik ve istenilen herhangi bir maddi şeyi hemen şimdi elde etme uğraşı aldı.

Bu akımlar Mesih ve takipçilerinin öğrettiği ve uyguladığı Hıristiyanlıkla tam bir tezat içindedir. İsa, istediğinizi alıp istemediğinizi almayacağınız “açık büfe” tarzında bir din sunmadı. O şöyle dedi: “Biri benim arkamdan gelmek isterse, kendini reddetsin; her gün işkence direğini yüklensin ve hep beni izlesin.” İsa insanlara, gerçek bir Hıristiyanın yaşam tarzının kişisel özveride bulunmayı ve çaba harcamayı gerektirdiğini öğretti (Luka 9:23).

[Sayfa 6’daki çerçeve/resim]

DİNDE “SEÇ BEĞEN AL” POLİTİKASI

Fransa’daki Katolik Kilisesinin Ulusal Dine Çağrı Hizmeti’nin yöneticisi, “Dinin, ‘seç beğen al’ politikasıyla satıldığını görüyoruz” dedi. “İnsanlar sunulan hizmetlerden yararlanıyorlar ve uyuştukları bir kilise bulamayınca başka bir yere gidiyorlar.” Britanya’da Exeter Üniversitesi’nde çalışan Profesör Grace Davie, Avrupa’daki dinlerle ilgili bir araştırmasında şöyle yazdı: “İnsanlar kendilerine sunulan tekliflerden istediklerini seçip karma bir din oluşturuyorlar. İnsanların, yaşam tarzlarına ve tercihlerine göre serbestçe seçim yaptıkları dünyaya başka birçok şey gibi din de adımını attı.”