4. Kardeşlerimizi yüreklendirmek için elçi Pavlus’un hangi öğüdünü dikkate almalıyız?

⁴ Kardeşlerimizi yüreklendirmek istiyorsak, elçi Pavlus’un İbrani Hıristiyanlara verdiği şu öğüdü dikkate almalıyız: “Sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek üzere birbirimize dikkat edelim

İbr. 10:24,

BİRBİRİNİZE DİKKAT EDİN

5. “Birbirimize dikkat edelim” sözü ne anlama gelir? Bunu yapmak neleri gerektirir?

⁵ ‘Birbirimize dikkat etmek’ kardeşlerimizin ihtiyaçlarına karşı duyarlı olmak ve onları düşünmek anlamına gelir. Eğer ilişkilerimizi İbadet Salonunda üstünkörü bir selamla sınırlıyorsak ya da onlarla sadece önemsiz meseleler hakkında konuşuyorsak, kardeşlerimizin ihtiyaçlarına karşı duyarlı olduğumuzu söyleyebilir miyiz? Tabii ki hayır. Elbette hiçbirimiz ‘başkasının işine karışmak’ ya da ‘üzerimize vazife olmayan şeyler hakkında konuşmak’ istemeyiz (1. Sel. 4:11; 1. Tim. 5:13). Fakat, kardeşlerimize destek olmak istiyorsak onları gerçekten tanımalıyız; yaşam koşullarını, niteliklerini, ruhen ne durumda olduklarını, güçlü ve zayıf yönlerini bilmeliyiz. Kardeşlerimiz bizi dostları olarak görmeli ve onları sevdiğimizi hissedebilmelidir. Bunun için onlara vakit ayırmamız gerekir; onlarla sadece sorunlar yaşadıklarında ya da teşvike ihtiyaç duyduklarında değil, her zaman ilgilenmeliyiz (Rom. 12:13).

6. Bir ihtiyarın, cemaatteki koyunlara dikkat etmesine ne yardım eder?

⁶ İhtiyarlara ‘Tanrı’nın sürüsünü gütmeleri’, bunu istekle ve hevesle yerine getirmeleri tembih ediliyor (1. Pet. 5:1-3). Peki onlar cemaatteki koyunları gerçek anlamda tanımazlarsa nasıl iyi bir şekilde çobanlık edebilirler? (Özdeyişler 27:23’ü okuyun). İhtiyarlar iman kardeşlerine yardım etmek üzere hazır olduklarını gösterir ve onlarla vakit geçirmekten sevinç duyarlarsa, koyunlar gerektiğinde çobanlardan rahatça yardım ister. Ayrıca, yüreklerindeki duygu ve düşünceleri de onlarla daha kolay paylaşırlar. Böylece gözetmenler sürüye ‘dikkat edebilir’ ve ihtiyaçları olan yardımı sağlayabilir.

7. Cesareti kırılmış olan kişilerin söylediği kırıcı sözlerle ilgili neyi unutmamalıyız?

⁷ Pavlus, Selaniklilere yazdığı mektupta şöyle dedi: “Zayıflara destek olmanızı . . . . rica ediyoruz” (1. Selanikliler 5:14’ü okuyun). ‘Zayıfların’ kapsamına morali bozuk olanlar ve cesareti kırılmış olanlar girer. Özdeyişler 24:10 şöyle der: “Sıkıntılı günde cesaretin mi kırıldı? O zaman gücün de olmaz.” Cesareti kırılmış olan kişiler düşünmeden konuşabilir ve kırıcı sözler söyleyebilirler (Eyüp 6:2, 3). Böyle kardeşlerle ilgilenirken, onların bazen yüreklerindeki asıl duyguları yansıtmayan sözler söyleyebileceklerini unutmamalıyız. Annesi depresyonda olan Rachelle bunun doğruluğunu bizzat gördü. Şöyle diyor: “Annem çoğu kez hiç hoş olmayan şeyler söylerdi. Böyle anlarda, onun gerçekte sevgi dolu, nazik ve cömert biri olduğunu hatırlamaya çalışırdım. Depresyondaki kişilerin, normalde söylemeyecekleri şeyleri söylediğini öğrendim. Böyle bir durumda yapılabilecek en kötü şey onlara kötü söz ve davranışlarla karşılık vermektir.” Özdeyişler 19:11 şöyle der: “İnsanın sağgörüsü öfkesini dizginler; kabahati görmezden gelmek kişinin güzelliğidir.”

8. Sevgimizi özellikle kimlere ‘kanıtlamalıyız’? Neden?

⁸ Geçmişte günah işlemiş fakat yanlışını düzeltmek üzere gereken adımları atmış bir kardeşimiz, hâlâ suçluluk duygularıyla boğuşuyorsa ona nasıl yardım edebiliriz? Pavlus, Korintos’ta yaşayan ve suç işledikten sonra tövbe eden biriyle ilgili şöyle yazmıştı: “Aşırı üzüntü içinde kaybolup gitmemesi için bu kişiyi gönülden bağışlamalı ve teselli etmelisiniz. Bu yüzden, ona olan sevginizi kanıtlamanızı rica ediyorum” (2. Kor. 2:7, 8). Bu ayette geçen “kanıtlamak” ifadesi “göstermek” ya da “doğrulamak” anlamına gelir. Bir kardeşimizin, biz hiçbir şey yapmadan onu sevdiğimizi anlamasını beklememeliyiz. Sevgimizi tutum ve davranışlarımızla göstermeliyiz.

SEVGİ VE İYİ İŞLER İÇİN BİRBİRİNİZİ GAYRETLENDİRİN

9. “Sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek” ne anlama gelir?

⁹ Pavlus şöyle yazdı: “Sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek üzere birbirimize dikkat edelim.” İman kardeşlerimizin sevgi göstermelerine ve iyi olan şeyleri yapmalarına yardım etmeliyiz. Mangalda sönmek üzere olan bir ateşi canlandırmak için kömürü karıştırmak ve körüklemek gerekir (2. Tim. 1:6). Benzer şekilde, kardeşlerimizin Yehova’ya ve komşularına duydukları sevgiyi alevlendirmek üzere onlara destek olabiliriz. Bunu yapabilmenin en iyi yollarından biri uygun fırsatları değerlendirip onları övmektir.

10, 11. (a) Aramızda kimlerin övülmeye ihtiyacı var? (b) Övgünün ‘yanlış davranışta bulunan birine’ nasıl yardım edebileceğini gösteren bir örnek verin.

¹⁰ Cesaretsizliğe kapılmış olalım ya da olmayalım her birimizin övgüye ihtiyacı var. Bir ihtiyar şöyle dedi: “Babam bir kez bile bir şeyi iyi yaptığımı söylemedi. Bu nedenle büyürken hep özgüven eksikliği hissettim. . . . . Şimdi 50 yaşındayım ve bir ihtiyar olarak hizmet ediyorum. İyi işler yaptığımda arkadaşlarım tarafından övülmek beni çok mutlu ediyor. . . . . Yaşadıklarımdan, başkalarını teşvik etmenin ne kadar önemli olduğunu öğrendim. Ben de bunu yapmak için çaba gösteriyorum.” Evet, biri tarafından övülmek sadece cesareti kırılmış kardeşleri değil, öncü ve ihtiyarlar da dahil hepimizi canlandırabilir (Rom. 12:10).

¹¹ ‘Yanlış davranışta bulunan birini düzeltmek üzere ruhi yeterliğe sahip olan’ ihtiyarlar, hata yapan bir kardeşe sevgiyle öğüt verdiğinde ve geçmişteki iyi işlerini düşünerek onu samimi şekilde övdüğünde, kişi iyi olanı yapmak üzere harekete geçebilir (Gal. 6:1). Miriam isimli bir hemşiremiz bunun ne kadar doğru olduğunu gördü. Şunları anlatıyor: “Bazı yakın arkadaşlarım hakikati bırakmıştı ve aynı dönemde babam beyin kanaması geçirdi. Bu nedenle sıkıntılı bir sürece girdim. Yaşadığım bunalımdan kurtulmak için, dünyevi bir gençle çıkmaya başladım.” Bunun sonucunda hemşiremiz Yehova’nın sevgisine layık olmadığını düşündü ve hakikati bırakmaya karar verdi. Bir ihtiyarın ona geçmişte Yehova’ya ne kadar sadık bir şekilde hizmet ettiğini hatırlatmasının ardından Miriam’ın duyguları tekrar canlandı. İhtiyarların kendisine yardım etmesine izin verdi. Bunun sonucunda sevgisi yeniden alevlendi. Erkek arkadaşıyla ilişkisine son verdi ve Yehova’ya hizmet etmeye devam etti.

12. Bir kardeşimizi başkasıyla karşılaştırmanın, onu eleştirmenin ya da kendisini suçlu hissettirmenin nasıl bir sonucu olabilir?

¹² Kardeşlerimizi Tanrı’ya gayretle hizmet etmeye teşvik ederken bunu nasıl yaptığımıza dikkat etmeliyiz. Onları başkalarıyla karşılaştırmamalı, katı standartlar belirleyip buna göre eleştirmemeli ya da daha fazlasını yapmadıkları için kendilerini suçlu hissetmelerine neden olmamalıyız. Onlara bu şekilde yardımcı olmaya çalışmak bir süreliğine olumlu adımlar atmalarına yardımcı olabilir, ancak bu genelde kalıcı olmaz. Kardeşlerimizi harekete geçirmenin en iyi yolu onları övmek ve Tanrı’ya sunduğumuz hizmetin ardındaki asıl etkenin sevgi olduğunu anlamalarına yardım etmektir (Filipililer 2:1-4’ü okuyun).