O yılın hemen başında, Ocak ayında bölge ibadeti programı için merkez durumunda olan başkent Tiflis’te binlerce kişinin toplanacağı uygun bir yer bulmak üzere kollar sıvandı. Orayla ibadetin düzenleneceği diğer yerler arasında telefon bağlantısı kurulacaktı.

Gürcistan’da tapınma özgürlüğü son yıllarda çeşitli aşamalardan geçilerek elde edilmişti. Bu yüzden de, geçmişte yaygın olarak gösterilen muhalefete rağmen Şahitler başkentte bir toplantı yeri bulacaklarına güvenerek, ısrarla ve kararlılıkla aramalarını sürdürdüler. Gürcistan halkı doğası gereği sıcak ve konukseverdir. Ancak din konusunda bazı görevlilerin kökleşmiş önyargıları var. Acaba bu duygularını yenip Şahitlerin bir yer kiralamasına izin verecekler miydi, bu merak ediliyordu.

Bölge İbadeti Heyetindeki kardeşler çeşitli stadyumları ve büyük spor salonlarını ziyaret etti. Yöneticiler başta tesislerini kullanmamıza izin vereceklerini vaat etti, ancak kardeşler kesin bir tarih istediğinde buna yanaşmadılar. Sonra, Tiflis Filarmoni Orkestrası yöneticilerinin, tesislerini Yehova’nın Şahitlerine kiralamaya razı olması Bölge İbadeti Heyeti için sürpriz bir gelişme oldu. Konser salonu şehrin merkezinde, çok sayıda önemli olaya ev sahipliği yapmış bir yerdi.

Heyet sonunda çabalarının karşılığını görmenin sevinciyle yüreklenerek, bölge ibadetinin organizasyonuna girişti; ibadetler Tiflis’ten başka, ülkenin diğer kasaba ve şehirlerinde, Tsnori, Kutaisi, Zugdidi, Kaspi ve Gori’de de yapılacaktı. Büyük çaba harcanarak bütün bu toplantı yerlerinde programın aynı anda izlenebilmesi için telefon bağlantısı kuruldu. Artık her şey hazırdı. Derken, ibadetin başlamasına yalnızca bir hafta kala, Tiflis Filarmoni Konser Salonu yönetimi birden kira sözleşmesini feshetti. Hiçbir açıklama yapılmadı.

İlk Olağanüstü Olay

Kardeşler bu saatten sonra ne yapabilirdi? Tek seçenekleri vardı: Tiflis’e 40 kilometre uzaklıktaki bir kırsal yerleşim bölgesi olan Marneuli. Orada Yehova’nın Şahidi olan bir ailenin arazisinde daha önce birçok kez bölge ibadeti yapılmıştı. Bu mekân bir zamanlar büyük bir bahçeydi. Son on yıldır Tiflis’teki cemaatlerin bölge ibadeti için kullanabildiği tek yer burasıydı. Ancak Marneuli aynı zamanda Yehova’nın Şahitlerinin şiddetli saldırılara uğradığı bir yerdi.

Bu kez Bölge İbadeti Heyetinin mücadele etmesi gereken tek şey şiddet tehdidi değildi; normal olarak 2.500 kişi kapasiteli bir alana 5.000 insanı sığdırma zorluğuyla da karşı karşıyaydılar. Bu kadar kısa sürede bu sorun nasıl çözülecekti? Bu sırada araziye bitişik iki mülkün sahibinin kardeşlere gelip arazilerini kiraya vermeyi teklif etmeleri gerçekten olağanüstü bir olaydı.

Arazileri bölge ibadeti için uygun bir mekâna çevirmek büyük bir işti. Hava koşulları işi güçleştiriyordu; ibadetten önceki hafta boyunca hep yağmur yağdı. Komşuların arazisinde patates ekilmişti ve ürünün toplanması gerekiyordu. İlk iş olarak gönüllüler bir araya gelip yağmur altında patatesleri topraktan söktüler. Sonra çitler kaldırıldı, ardından izleyicileri güneş ve yağmurdan koruyacak tenteler için iskelet kuruldu. Daha fazla tahta sıra yapmak ve daha çok ses cihazı yerleştirmek gerekti. Gönüllüler kesme, çakma ve delme işlerinde gece gündüz çalıştılar, bazıları uyku bile uyumadı.

Herkes, “ya ibadet sırasında da yağmur sürerse, ne olacak” diye merak ediyordu. “Delegeler çamura mı gömülecek?” Islak zemini örtmek için saman satın alındı. Ve sonunda güneş göründü! İbadetin üç günü boyunca, toplantı yeri güneşin tatlı ve sıcak ışığı altındaydı.

Delegeler geldiğinde hoş bir manzarayla karşılaştılar. Huzur veren kır ortamı, sanki yeni dünyadan bir esinti gibiydi. Herkes rahat rahat oturdu; arazi mısır tarlaları ve domates bostanlarıyla, incir ve başka meyve ağaçlarıyla çevriliydi. Sahnenin arkasını asmalar süslüyordu. Program sırasında zaman zaman horozların ötüşü ve yumurtaları toplanan tavukların gıdaklayışı duyuluyordu. Etrafta kırsal yaşama özgü başka sesler de vardı, fakat bütün bunlar katılanlar için hoş nameler gibiydi. Zihinlerinin dağılması şöyle dursun, bu sesleri pek fark etmiyorlardı bile, çünkü herkes Mukaddes Kitaba dayalı mükemmel programı pür dikkat izliyordu.