DÖRDÜ erkek, beşi kız olmak üzere dokuz çocuklu bir ailede, 11 Ekim 1922’de dünyaya geldim. Kıbrıs’ın Xylofagou köyünde yaşıyorduk. Ana babam nispeten varlıklı oldukları halde böyle büyük bir aileyi geçindirmek için tarlalarda çok çalışmaları gerekiyordu.

Babam Antonis, öğrenmeye istekli ve yeni şeylere meraklı biriydi. Ben doğduktan kısa bir süre sonra, köyün öğretmenini ziyaret ettiği sırada, şimdi Yehova’nın Şahitleri olarak adlandırılan Mukaddes Kitap Tetkikçileri tarafından yayımlanmış bir broşür (Peoples Pulpit) gözüne takılmış. Broşürü okur okumaz içeriğinden çok etkilenmiş. Sonuçta babam ve Andreas Christou adındaki bir arkadaşı, adadaki ilk Yehova’nın Şahitleri arasında yer almışlar.

Muhalefete Rağmen Büyüme

Sonra babam ve Andreas, Yehova’nın Şahitlerinden daha fazla yayın almışlar. İkisi çok geçmeden öğrendikleri Mukaddes Kitaba dayalı hakikatleri, köylerinde yaşayan diğer kişilerle paylaşma isteği duymuşlar. Rum Ortodoks Kilisesinin din adamları ve başkaları, Yehova’nın Şahitlerinin yozlaştırıcı bir etkisi olduğunu düşünerek duyuru faaliyetlerine şiddetle muhalefet etmeye başlamışlar.

Fakat halktan birçok kimse Mukaddes Kitabı öğreten bu iki kişiye saygı duyuyorlardı. Babam nezaketi ve cömertliğiyle tanınıyordu. Yoksul ailelere sık sık yardım ederdi. Bazen geceleyin sessizce evden çıkar ve muhtaç durumdaki ailelerin kapısına buğday veya ekmek bırakırdı. İsa’nın takipçilerine özgü, bu fedakâr davranış tarzı, bu iki vaizin duyurduğu mesajı daha çekici hale getirdi (Matta 5:16).

Sonuçta, 10’dan fazla insan Mukaddes Kitap mesajına olumlu karşılık verdi. Hakikati anladıkça, Mukaddes Kitabı grupça inceleme ihtiyacı duydukları için evlerde toplanmaya başladılar. 1934 yılı civarında, Nikos Matheakis adlı tamgün hizmet eden bir vaiz, Yunanistan’dan Kıbrıs’a geldi ve Xylofagou grubuyla tanıştı. Matheakis birader sabır ve kararlılıkla, grubun teşkilatlanmasına ve Mukaddes Kitapla ilgili daha fazla anlayış kazanmasına yardımcı oldu. Bu grup Yehova’nın Şahitlerinin Kıbrıs’taki ilk cemaatinin çekirdeğini oluşturdu.

İsa’nın takipçilerine özgü işin ilerlemesi ve daha fazla insanın Mukaddes Kitap hakikatlerini kabul etmesi üzerine kardeşler, ibadet yapmak için kalıcı bir yere gereksinim duydular. En büyük ağabeyim George ve eşi Eleni, İbadet Salonu olarak kendi ambarlarının kullanılmasını önerdiler. Evlerine bitişik olan bu yapı onarıldı ve ibadet yapmaya elverişli bir yer haline getirildi. Böylece adadaki kardeşlerin kendilerine ait ilk İbadet Salonu açılmış oldu. Ne kadar minnettardılar! Bunun, artışta büyük bir etkisi oldu.

[Sayfa 17’deki resim]

Xylofagou’daki ilk İbadet Salonu bugün hâlâ kullanılıyor