Yaşam Öyküsü

Yehova’nın Verdiği Güçle Yaşadık

ANLATAN ERZSÉBET HAFFNER

Çekoslovakya’yı terk etmem istenmişti. Tibor Haffner bunu öğrendiğinde “seni sınır dışı etmelerine izin vermeyeceğim” dedi. Sonra da devam etti: “Eğer kabul edersen seninle evlenmek istiyorum, o zaman hep benimle kalacaksın.”

BU BEKLENMEDİK evlilik teklifinden yalnızca birkaç hafta sonra, 29 Ocak 1938’de aileme ilk şahitlikte bulunan Tibor biraderle evlendim. Kolay bir karar değildi. 18 yaşını daha yeni doldurmuştum ve Yehova’nın Şahitlerinin dolgun vakitli bir vaizi olarak gençlik yıllarımı sadece Tanrı’nın hizmetine adamak istiyordum. Ağladım. Dua ettim. Fakat, Tibor’un bana yaptığı teklifin nazik bir davranıştan daha fazlası olduğunu öğrenince sakinleştim ve beni gerçekten seven bu adamla yaşamak istediğimi fark ettim.

Fakat neden sınır dışı edilme tehlikesiyle karşı karşıyaydım? Sonuçta demokratik sistemi ve dinsel özgürlüğüyle gurur duyan bir ülkede yaşıyordum.

İşimiz yasal olarak tanınmış olduğu halde din adamlarının kışkırttığı güçlü bir muhalefetle karşı karşıyaydık.

Yaşadığım İlk Deneme

Yaklaşık 1937 yılının sonlarında bir gün Lučenec’e yakın bir köyde başka bir hemşireyle birlikte vaaz ediyorduk. Kısa süre sonra tutuklanıp hapse atıldık. Gardiyan “burada öleceksiniz” deyip hücremizin kapısını hızla kapattı.

O günün akşamına kadar dört kişi daha hücreye geldi. Onları teselli etmeye başladık ve şahitlik ettik. Sakinleştiler ve biz bütün gece onlara Mukaddes Kitap hakikatini anlattık.

Sabah altıda gardiyan beni dışarı çağırdı. Hizmet arkadaşıma şöyle söyledim: “Tanrı’nın Krallığında tekrar görüşürüz.” Eğer hayatta kalırsa aileme olanları anlatmasını da rica ettim. Sessizce dua ettim ve gardiyanla birlikte gittim. Beni hapishanenin bulunduğu arazideki dairesine götürdü. Şöyle söyledi: “Sana bazı sorularım var genç bayan. Dün gece Tanrı’nın isminin Yehova olduğunu söyledin. Bunu bana Mukaddes Kitaptan gösterebilir misin?” Ne büyük bir sürpriz ve rahatlamaydı! Mukaddes Kitabını getirdi; ona ve karısına Yehova ismini gösterdim. Gece boyunca dört kadınla müzakere ettiğimiz konular hakkında başka soruları da vardı. Cevaplardan ikna olmuş bir şekilde karısından bana ve arkadaşıma kahvaltı hazırlamasını istedi.

Birkaç gün sonra serbest bırakıldık, fakat bir hâkim Macaristan vatandaşı olduğumdan Çekoslovakya’yı terk etmem gerektiğine karar verdi.