Prag’da Britanya’dan gelen delegelerle aynı otelde kalan bir adam, bir akşam ibadete katılanlara o gün kendisinin de ibadete gittiğini söyledi. İbadete neden gitmişti? Şehrin sokaklarında on ayrı Şahitten davetiye alınca kendini gitmeye mecbur hissettiğini söyledi. Çok etkilenmişti ve daha fazla bilgi edinmek istiyordu (1. Timoteos 2:3, 4).

Katılımcıların bazıları için bu ibadeti unutulmaz kılan başka etkenler de vardı. Çek bir hemşire olan Kristina, denizaşırı ülkelerden gelen bir grup delegenin otobüsüne eşlik etmek için gönüllü olmuştu. Yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Birbirimize veda ederken bir hemşire beni bir kenara çekti ve sarılıp şunları söyledi: ‘Bize o kadar iyi baktınız ki! Yemeğimizi hatta suyumuzu bile ayağımıza getirdiniz. Özverili sevginiz için çok teşekkürler.’” Hemşire, denizaşırı ülkelerden gelen delegeler için yapılan öğlen yemeği düzenlemesine değiniyordu. Bir birader şunları söyledi: “Böyle işlerle ilgili hiçbir tecrübemiz yoktu. Bu, her gün yaklaşık 6.500 kişiye öğlen yemeği dağıtmak anlamına geliyordu. Çocuklar da dahil onca insanın gönüllü olarak yardım ettiğini görmek çok etkileyiciydi.”

Prag’daki bölge ibadetinde Basın Hizmetleri Bölümünde çalışan bir birader şöyle anlatıyor: “Bölge ibadetinde görevli polislerin amiri, pazar sabahı bizi ziyaret etti. Ortamın hep barış içinde olduğuna ve ona yapacak bir şey kalmadığına değindi. Ayrıca stadyum çevresinde oturanlardan bazılarının ona bunun ne tür bir program olduğunu sorduklarından söz etti. O Yehova’nın Şahitlerinin programı olduğunu söyleyince insanlardan genellikle olumsuz tepkiler gelmiş. Fakat o şöyle cevap vermiş: ‘Herkes Yehova’nın Şahitleri kadar iyi davransaydı polislere gerek kalmazdı.’”

Prag’daki bölge ibadetinde tüm konuşmalar Çekçe, İngilizce ve Rusça yapıldı.

Çek Cumhuriyeti’nin başkenti Prag’da,