İSRAİL’İN ilk kralının oğlu bir kaçağı gizlice ziyaret eder. Ona “Korkma, çünkü babam Saulun eli seni bulmıyacaktır; ve sen İsrail üzerine kıral olacaksın, ve ben sana ikinci olacağım” der (1. Samuel 23:17).

Bu ziyaretçi Yonatan, kaçak ise Davud’dur. Yonatan kısa bir süre sonra ölmeseydi, muhtemelen Davud’un sağ kolu olacaktı.

Yonatan’ın Davud’la olağanüstü bir dostluğu vardı.

Yonatan ve Davud

Yaklaşık 20 yıl sonra Filistî ordusundan yenilmez savaşçı Golyat, İsrail ordusuyla alay ettiğinde, Davud onu öldürdü. Yonatan Davud’dan yaklaşık 30 yaş büyük olmasına rağmen birçok ortak yönleri vardı.a Yonatan’ın Mikmaş’ta gösterdiği cesaretin benzerini Davud da gösterdi. Yehova’nın kurtarma gücüne Yonatan gibi o da iman ediyordu ve bu sayede tüm İsrailoğulları Golyat’la karşılaşmaktan çekinirken, Davud korkusuzca onun karşısına çıktı. Bu olaydan sonra “Yonatanın canı Davud’un canına bağlandı, ve Yonatan onu canı gibi sevdi” (1. Samuel 17:1–18:4).

Davud’un savaşçı olarak becerisi, Kral Saul’un gözünde onu bir rakip haline getirse de, Yonatan’da kıskançlıktan eser yoktu. O ve Davud çok yakın arkadaş oldular ve Yonatan Davud’un İsrail’in gelecekteki kralı olarak atandığını muhtemelen baş başa yaptıkları sohbetlerde öğrendi. Yonatan Tanrı’nın kararına saygı gösterdi.

Kral Saul, oğluna ve hizmetçilerine Davud’u öldürmekten söz ettiğinde, Yonatan Davud’u uyardı. O Saul’u, Davud’dan korkmasına gerek olmadığına ikna etti. Davud gerçekten de krala karşı hiçbir günah işlememişti. Davud Golyat’ın karşısına çıkmakla hayatını tehlikeye atmamış mıydı? Yonatan’ın, arkadaşının yanlış anlaşıldığını açıklayarak yalvarması Saul’u yatıştırdı. Ancak kral kısa süre sonra ölümcül planına geri döndü ve tekrar Davud’u öldürme girişiminde bulunarak onu kaçmaya mecbur bıraktı (1. Samuel 19:1-18).

Yonatan Davud’u vefayla destekledi. İki arkadaş ne yapılabileceğini konuşmak üzere gizlice buluştu. Arkadaşına vefalı kalan ve aynı zamanda babasına da sadık kalmaya çalışan Yonatan, Davud’a “Bu senden uzak olsun, ölmeyeceksin” dedi. Ancak Davud, Yonatan’a “ölüm ile aramda yalnız bir adım var” diye cevap verdi (1. Samuel 20:1-3, YÇ).

Yonatan ve Davud, Saul’un niyetini anlamak için bir plan yaptılar. Eğer kralın sofrasında Davud’un yokluğu fark edilirse, Yonatan babasına Davud’un ailesiyle birlikte kurban sunmak için izin istediğini söyleyecekti. Eğer Saul sinirli bir şekilde tepki verirse bu, Davud’a düşmanlık beslediğinin bir işareti olacaktı. Yonatan Davud’a hayırdua etti ve “RAB nasıl babamla beraber oldu ise seninle de beraber olsun” diyerek onu gelecekteki kral olarak kabul ettiğini gösterdi. Her ikisi de birbirlerine vefalı kalacaklarına dair ant içtiler ve Yonatan’ın bu denemenin sonuçlarından Davud’u nasıl haberdar edeceğini kararlaştırdılar (1. Samuel 20:5-24).

Saul Davud’un yokluğunu fark ettiğinde Yonatan Davud’un şu sözlerini iletti: “Şimdi, eğer gözünde lûtuf buldumsa, rica ederim, gideyim, ve kardeşlerimi göreyim.” Yonatan Davud’u onayladığını belirtmekten korkmadı. Kral çılgına döndü! Yonatan’a hakaret etmeye başladı ve Davud’un, kendi oğlunun krallığı için bir tehdit oluşturduğunu söyledi. Saul Davud’un öldürülmesi için ısrar etti ve Yonatan’dan onu getirtmesini istedi. Yonatan şöyle diyerek ona karşı çıktı: “Niçin öldürülsün? O ne yaptı?” Bir anda öfkeden gözü dönen Saul mızrağını oğluna fırlattı. Yonatan zarar görmeden kurtuldu, fakat Davud için çok kederlendi (1. Samuel 20:25-34).

Yonatan ne büyük bir vefa gösterdi! İnsani bakış açısından bakılırsa, Yonatan’ın Davud’la olan arkadaşlığı ona pek bir şey kazandırmayacak, fakat çok şey kaybettirecekti. Yehova İsrail’in kralı olarak Saul’dan sonra Davud’u seçmişti ve Yonatan, Yehova’nın bu amacının hem kendisinin hem de başkalarının iyiliğine olduğunun farkındaydı.

Kederli Bir Ayrılık

Yonatan gelişmeleri haber vermek için Davud’la gizlice buluştu. Saul’un sarayına Davud’un asla ayak basamayacağı açıktı. Birbirlerine sarılıp ağladılar. Sonra Davud saklanmaya gitti (1. Samuel 20:35-42).

Yonatan Saul’dan saklanan Davud’la Horeş’teki “Zif çölünde” son bir kez daha buluştu. O zaman Davud’u şu sözlerle cesaretlendirdi: “Korkma, çünkü babam Saulun eli seni bulmıyacaktır; ve sen İsrail üzerine kıral olacaksın, ve ben sana ikinci olacağım; babam Saul da bunu biliyor” (1. Samuel 23:15-18). Bundan kısa süre sonra Yonatan ve Saul, Filistîlerle savaşırken öldüler (1. Samuel 31:1-4).

Tanrı’yı seven herkes Yonatan’ın tutumu üzerinde düşünmelidir. Siz vefa göstermek konusunda ikileme düşüyor musunuz? Saul’un Yonatan’ı kendi çıkarını düşünmeye zorladığını hatırlayın. Buna rağmen Yonatan Yehova’ya yürekten bağlanarak O’nu derin bir saygıyla yüceltti. O ayrıca İsrail’in gelecekteki kralının Tanrı’nın seçtiği kişi olacağı için sevindi. Evet, Yonatan Davud’u destekledi ve Yehova’ya vefalı kaldı.