Zamanını İyi Şekilde Değerlendirdi

Çobanlık, genellikle sakin bir ortamda yalnız yapılan bir iştir. Fakat Davut mesleğinin sıkıcı olduğunu düşünmedi, tersine bu huzurlu zamanları derin düşünmek için bir fırsat olarak gördü. Mezmurlarda yer alan düşüncelerinden bazıları belki de bu gençlik günlerine dayanıyordu. Acaba Davut, insanın evrensel düzen içindeki yerini ve Yehova’nın ‘elinin eseri’ olan güneş, ay, ve yıldızlar gibi göklerdeki harikaları böyle yalnız kaldığı zamanlarda mı düşünmüştü? Ya da “kırlarda yaşayan hayvanları”, davarları, sığırları ve kuşları Beytlehem’in etrafındaki tarlalarda gezerken mi düşünmüştü? (Mezmur 8:3-9; 19:1-6).

Davut bir çoban olarak yaşadıkları sayesinde, Yehova’nın sadık kullarına duyduğu derin şefkati şüphesiz daha iyi anladı. O Yehova’ya şu ilahiyi söyledi: “Yehova çobanımdır, benim eksiğim olmaz. Beni yeşil çayırlarda yatırır; huzur veren sulak yerlerde dolaştırır. Ölüm gölgesi vadisinde yürüsem bile, kötülükten korkmam. Çünkü Sen yanımdasın, değneğin, çomağın içimi rahatlatır” (Mezmur 23:1, 2, 4).

Tüm bunların bugün bizim için ne anlamı olduğunu merak edebilirsiniz. Davut’tan kendimize şu dersi çıkarabiliriz: Davut’un Yehova’ya yakın olmasının ve O’nun “yüreğine göre bir adam” olmasının bir nedeni, Yehova’nın yaptıklarını ve O’nunla ilişkisini ciddi şekilde derin düşünmesiydi. Siz de aynısını yapıyor musunuz?

Hiç Yehova Tanrı’nın eserlerinden birine yakından bakıp O’nu yüceltme isteği duydunuz mu? Yehova’nın insanlara karşı sergilediği nitelikleri görünce, O’na karşı sevginizin arttığını hissettiniz mi? Elbette Yehova’ya karşı böyle bir minnettarlık duyabilmek için, vakit ayırarak dua etmeli ve Tanrı’nın Sözü ile O’nun yarattıkları üzerinde derin düşünmelisiniz. Böylece Yehova’yı daha yakından tanıyacak ve O’nu daha çok seveceksiniz. Genç olalım yaşlı olalım, hepimiz bu ayrıcalığa sahip olabiliriz. Anlaşılan Davut da küçükken bile Yehova’ya yakın biriydi.

Durum ne olursa olsun, Davut Yehova tarafından seçildiği sırada neredeyse çocuk yaştaydı. Onun bu küçük yaşta bile Tanrı’yla ilişkisine çok önem verdiği anlaşılıyor. Belli ki Davut Yehova’ya yakın biriydi ve bu yakınlık, Tanrı hakkında bildikleri üzerinde derin düşünmesi sayesinde gelişmişti.

Bugün de küçükten büyüğe tüm gençler aynısını yapmaya teşvik edilmeli. Bu nedenle siz anne babalar, çocuklarınızı manevi konular üzerinde düşünmeye, Tanrı’nın yarattığı eserlere yakından bakmaya ve Kutsal Kitabın Yaratıcı hakkında söylediklerini incelemeye teşvik ediyor musunuz? (Tekrar 6:4-9). Ya siz gençler, bunları yapıyor musunuz? Gözcü Kulesi ve Uyanış! dergilerib gibi Kutsal Kitaba dayalı yayınların hazırlanma amacı bu konuda size yardımcı olmaktır.