Eski İsrail’de yaşamış olan Davud da gençken denemelerle karşılaştı. Birkaç yıl kaçak olarak yaşamak zorunda kaldı, Kral Saul tarafından bir av hayvanı gibi kovalandı. Yaşamı sürekli tehlikedeydi. Bir keresinde yiyecek istemek için kâhin Ahimelek’e gitti. (I. Samuel 21:1-7) Ahimelek’in Davud’a yardım ettiğini öğrenen Saul sadece Ahimelek’in değil, tüm kâhinlerin ve ailelerinin öldürülmesini emretti. (I. Samuel 22:12-19) Bu trajediye dolaylı olarak da olsa yol açmış olmanın Davud’a hissettirdiği acıyı zihninizde canlandırabiliyor musunuz?

Benzer şekilde Davud da Kral Saul’a karşı küskünlük ve öfke beslemedi. İki kere Davud’un eline Saul’u öldürme fırsatı geçti. Adamları Davud’u buna teşvik ettiğinde o şöyle dedi: “RAB bana göstermesin ki, efendime, RABBİN mesihine karşı bu işi yapayım, ona el uzatayım, çünkü o RABBİN mesihidir.” Davud meseleyi Yehova’ya bıraktı ve adamlarına şöyle dedi: “Hay olan RABBİN hakkı için, RAB onu vuracaktır; yahut günü gelecek ve ölecektir; yahut cenge inecek ve helâk olacaktır.” Davud sonradan Saul ve Saul’un oğlu Yonatan’ın ölümü üzerine bir ağıt bile besteledi. Yusuf gibi Davud da küskünlük duygusunun kendisini ele geçirmesine izin vermedi.—I. Samuel 24:3-6; 26:7-13; II. Samuel 1:17-27.

Davud da kaçak olarak yaşadığı yıllar boyunca koşullarını en iyi şekilde değerlendirdi. Paran çölünde yaşarken o ve adamları Nabal’ın sürülerini yağmacı çetelerden korudular. Nabal’ın çobanlarından biri, onlar için “gece gündüz bizim için siper oldular” dedi. (I. Samuel 25:16) Daha sonra Tsiklag’da kalırken, İsrail’in güneyindeki düşmanların elinde olan kasabalara baskınlar yaptı ve böylece Yahuda sınırlarını güvenlik altına aldı.—I. Samuel 27:8; I. Tarihler 12:20-22.

Yehova’yı Bekleyin

Alacağımız üçüncü ders şudur: Koşullarımızı değiştirmek için Kutsal Yazılara uymayan yollara başvurmak yerine, Yehova’yı beklemeliyiz. Öğrenci Yakub şöyle yazdı: ‘Bırakın tahammül kendi işini tamamlasın; böylece hiçbir eksiği olmayan, tam ve her yönden sağlam kişiler olun.’ (Yakub 1:4) Yaşadığımız bir denemeyi Kutsal Yazılara uymayan yollara başvurarak bir an önce sona erdirmeye kalkışmaktansa, denemeye sonuna kadar dayanarak tahammülün ‘kendi işini tamamlamasına’ izin vermeliyiz. O zaman imanımız denenmiş ve arıtılmış olacak, bizi ayakta tutan gücü ortaya çıkmış olacak. Yusuf ve Davud’un böyle bir tahammülü vardı. Onlar Yehova’nın hoşnut olmayacağı bir çözüm bulmayı denemediler. Bunun yerine, içinde bulundukları durumu en iyi şekilde değerlendirmeye çalıştılar. Yehova’yı beklediler ve bunu yapmakla çok büyük ödüller kazandılar. Yehova her ikisini de Kendi toplumunu kurtarmak ve onlara önderlik etmek için kullandı.—Tekvin 41:39-41; 45:5; II. Samuel 5:4, 5.

Yehova Sizi Destekleyecek

Mukaddes Kitapta geçen Yusuf ve Davud gibi, hayal kırıklıklarının ve zor durumların üstesinden gelmiş kişiler hakkında derin düşünmenin, üzerimizde olumlu bir etkisi olabilir. Onların öyküleri Mukaddes Kitapta sadece birkaç sayfada anlatılsa da, yaşadıkları denemeler yıllarca sürdü. Kendinize şöyle sorun: ‘Tanrı’nın bu hizmetçileri koşullarını kabul etmeyi nasıl öğrendiler? Sevinçlerini nasıl korudular? Hangi nitelikleri geliştirmeleri gerekti?’