Davut Peygamber ve Müzik

“MÜZİK” denince Kutsal Kitaptan akla ilk gelen isimlerden biri herhalde Davut’tur. Aslında eski devirlerdeki müzik hakkında bildiklerimizin çoğunu, 3.000 yıl önce yaşamış bu sadık peygamberle ilgili kayıtlara borçluyuz. Davut tüm yaşamı boyunca, çobanlık yaptığı gençliğinden, büyük işler başardığı krallık dönemine kadar müziğe büyük önem verdi.

Davut’u anlatan kayıtlardan şu gibi soruların cevabını öğrenebiliriz: Kutsal Kitabın yazıldığı dönemde ne tür çalgılar vardı? O zamanki şarkılar ve ilahiler nasıldı? Davut peygamberin ve Tanrı’nın o dönemdeki toplumunun yaşamında müzik nasıl bir yere sahipti?

Yetenekli Bir Müzisyen

Davut peygamber hem çok yetenekli bir müzisyen hem de çok yetenekli bir şairdi. Aslında Mezmurların yarısından fazlası onun ismini taşır. Çocukken bir çoban olduğundan, koyunlarını otlattığı Beytlehem çayırları zihnine kazınmıştı. Her günü çayların şırıldayarak akışı ve kuzuların meleyişi gibi hoş seslerle doluydu. Bu doğal “müziğin” güzelliğinden etkilenen Davut lirle çaldığı melodiler eşliğinde Yaratıcısına şükrederdi. 23. Mezmur’u Davut’un bestelediği müzik eşliğinde dinlemek ne harika olurdu, bir düşünün!

Davut genç bir adamken o kadar güzel lir çalıyordu ki, bu yeteneğini duyan Kral Saul onu sarayına müzisyen olarak aldı. Saul içi sıkıldığında Davut’u yanına çağırırdı ve onun lirle çaldığı güzel melodileri dinleyerek rahatlardı. Zihnini kaplayan kötü düşünceler geçip gider, kendini yeniden huzurlu hissederdi (1. Samuel 16:16).

Davut’un, çok sevdiği müzik yüzünden sıkıntı çektiği de oldu. Bir defasında Saul’la Davut bir savaştan zaferle döndüğünde, onları sevinçle karşılayan halk şarkılar söylemeye başladı. Kral, kadınların şu sözlerini duydu: “Saul binlercesini yere serdi, Davut ise on binlercesini.” İçi büyük bir öfke ve kıskançlıkla dolan Saul ‘o günden sonra Davut’a hep kuşkuyla baktı’ (1. Samuel 18:7-9).

Müzik Davut İçin Sevinç Kaynağıydı

Davut’un, Tanrı’nın ilhamıyla bestelediği mezmurlar her açıdan harika eserlerdir. Bunların arasında, hayatın derin meselelerinden çobanlık hayatına kadar çok çeşitli konularda şiirler bulunur. Şükran ifadeleri, tarihsel olaylar, üzüm hasadının sevinci, şatafatlı bir saray açılışı, anılar ve umutlar, Tanrı’ya sunulan dualar ve yakarışlar bu konulardan sadece birkaçıdır (32, 23, 145, 8, 30, 38, 72, 51, 86. Mezmurlara ve üst yazılarına bakın). Saul ve oğlu Yonatan savaşta ölünce de Davut “Yay” adlı bir ağıt besteledi. “Ey İsrail, güzelliğin yüksek yerlerinde öldürüldü” sözleriyle başlayan bu hüzünlü ağıtla derin acısını dile getirdi. Evet Davut hem şiirleri hem de besteleriyle çok farklı duyguları ifade etti (2. Samuel 1:17-19).

Davut neşeli bir mizaca sahip olduğundan canlı ve hareketli müzikleri seviyordu. Kralken ahit sandığını Sion Dağına getirttiğinde bu sevinçli olayı oynayıp zıplayarak kutladı. Kayıttan anladığımız kadarıyla o sırada çok hareketli bir müzik çalıyordu. Sahneyi gözünüzde canlandırabiliyor musunuz? Eşi Mikal oynadığını görünce onu küçümsedi, fakat Davut buna aldırış etmedi. Yehova’yı çok seviyordu ve bu müziği duyunca yüreği öyle sevinçle dolmuştu ki Tanrı’nın önünde oynayıp zıplamak istedi (2. Samuel 6:14, 16, 21).

Tüm bunların yanında Davut yeni müzik aletleri de icat etti (2. Tarihler 7:6). Görüldüğü gibi Davut olağanüstü yeteneklere sahip bir sanatçıydı. Hem zanaatkâr hem şair hem bestekâr hem de müzisyendi. Fakat Davut’un başardığı daha önemli şeyler de vardı.

Müziğin Mabetteki Yeri

Kral Davut’un bıraktığı miraslardan biri Yehova’nın evinde ilahi söylenmesi için yaptığı düzenlemeydi. İlahi söyleyecek ve çalacak 4.000 kişinin başına Asaf’ı, Heman’ı ve Yedutun’u (anlaşılan diğer adı Etan’dı) atadı ve bu grubun eğitilmesi için 288 uzman görevlendirdi. Her yıl yapılan üç büyük bayramda bu 4.000 kişi hep birlikte mabette ilahi söylerdi. Bu muazzam koronun sesi muhteşem olmalıydı! (1. Tarihler 23:5; 25:1, 6, 7).