Kendimizi Tanrı’ya Adamanın Yararları

4. Davut ile Yonatan arasındaki dostluktan bağlılık hakkında ne öğrenebiliriz?

⁴ İsa’nın takipçileri olarak kendimizi Tanrı’ya adamamız çok ciddi bir konudur. Bu sıradan bir anlaşma değildir. Bir insanın hayatında verebileceği en ciddi bağlılık sözüdür. Peki kendimizi Tanrı’ya adamanın bize ne yararı olur? Bunu anlamak için insan ilişkilerinde bağlılığın ne tür yararları olduğuna bakalım. Buna bir örnek dostluklardır. Bir dosta sahip olmak için dost olma sorumluluğunu üstlenmeliyiz. Bu bağlılık gerektirir; yani dostumuzla ilgilenme yükümlülüğü hissetmeliyiz. Kutsal Kitapta anlatılan en etkileyici dostluklardan biri Davut ile Yonatan’ınkidir. Onlar aralarında bir dostluk antlaşması bile yapmıştı (1. Samuel 17:57; 18:1, 3’ü okuyun). Dostluklarda böyle bir bağlılık ender görülse de, iki taraf birbirine karşı sorumluluk hissettiğinde çoğu dostluk güçlenir (Özd. 17:17; 18:24).

5. Bir köle efendisinden memnunsa ve ondan ayrılmak istemezse ne yapabilirdi?

⁵ Tanrı’nın İsrailoğullarına verdiği Kanun insanların yarar gördüğü başka bir bağlılık türünden söz eder. Bir köle efendisinden memnunsa ve ondan ayrılmak istemezse, kalıcı ve bağlayıcı bir antlaşma yapabilirdi. Kanun şöyle der: “Köle ‘Efendimi, karımı, oğullarımı seviyorum, onlardan ayrılıp özgür kalmak istemiyorum’ diyorsa, efendisi onu Tanrı’nın huzuruna getirecek. Kapıya veya sövesine yaklaştırıp kulağını bizle delecek ve köle ömür boyu onun olacak” (Çık. 21:5, 6).

6, 7. (a) Bağlılık insanlara nasıl yarar sağlar? (b) Bu Yehova’yla ilişkimiz hakkında ne gösterir?

⁶ Çok güçlü bir bağlılık gerektiren başka bir ilişki evliliktir. Evlilikte sadece bir anlaşmaya değil, bir insana bağlı kalmak söz konusudur. Evlenmeden birlikte yaşayan kişiler de onların çocukları da asla kendilerini tam olarak güvende hissedemez. Ancak, saygın bir evlilikle birbirlerine bağlanan kişiler, sorunlar baş gösterdiğinde onları sevgiyle çözmeye çalışır, çünkü Kutsal Kitap ilkeleri bunu yapmalarını gerektirir (Mat. 19:5, 6; 1. Kor. 13:7, 8; İbr. 13:4).

⁷ Kutsal Kitabın yazıldığı dönemlerde insanlar ticari anlaşmaların ve işçi ile işveren arasında yapılan anlaşmaların yararını görüyordu (Mat. 20:1, 2, 8). Aynı şey bugün de geçerlidir. Örneğin ticari bir girişimden ya da bir şirkette çalışmaya başlamadan önce yazılı sözleşme yapmak yararlı olur. Eğer bağlılık sözü iş, dostluk ve evlilik gibi ilişkileri güçlendiriyorsa, Yehova’ya kendinizi kayıtsız şartsız adamanız O’nunla ilişkinizde çok daha fazla yarar sağlayacaktır. Şimdi, geçmişte yaşamış kişilerin kendilerini Yehova Tanrı’ya adamaktan nasıl yarar gördüklerini ve bunun herhangi bir bağlılıktan nasıl çok daha ciddi olduğunu görelim.

İsrailoğulları Kendilerini Tanrı’ya Adamanın Yararını Gördü

8. İsrail ulusunun kendini Tanrı’ya adaması ne anlama geliyordu?

⁸ İsrailoğulları ulusça Tanrı’ya bir söz verdiklerinde kendilerini O’na adamış oldular. Yehova onları Sina Dağı’nın yakınında topladı ve şunları dedi: “Sözüme tam olarak itaat eder ve ahdime bağlı kalırsanız, tüm halklar arasında siz Benim özel halkım olursunuz.” Onlar da hep bir ağızdan “Yehova’nın bütün söylediklerini yapacağız” dediler (Çık. 19:4-8). İsrail ulusunun kendini Tanrı’ya adaması basit bir söz değildi. Artık Yehova’nın kulu olarak O’na ait olacaklardı, Yehova da onları ‘özel halkı’ olarak görecekti.

9. İsrailoğulları Yehova’ya ait olmaktan nasıl yarar gördü?

⁹ İsrailoğulları Yehova’ya ait olmaktan yarar gördü. O vefalıydı ve çocuğunu seven bir ebeveyn gibi onlara özen gösterdi. Tanrı İsrailoğullarına şöyle dedi: “Kadın memedeki yavrusunu hiç unutur mu? Karnında taşıdığı çocuğa acımaz mı? Onlar unutsa bile Ben seni asla unutmam” (İşa. 49:15). Yehova onlara Kanun yoluyla rehberlik, peygamberler aracılığıyla teşvik ve melekler yoluyla koruma sağladı. Bir mezmur yazarı şöyle dedi: “Sözünü Yakup’a söyler, kurallarını ve hükümlerini İsrail’e bildirir. Başka hiçbir millete böyle yapmadı” (Mezm. 147:19, 20; Mezmur 34:7, 19 ve 48:14’ü okuyun). Yehova geçmişte kendisine ait ulusla nasıl ilgilendiyse bugün O’na yaşamlarını adayan kişilere de aynı özeni gösterir.

Yaşamımızı Tanrı’ya Adamak Mutluluk Verir

16, 17. Yaşamımızı Yehova’ya adamak bize neden mutluluk verir?

¹⁶ Yaşamımızı Yehova’ya adamak bize mutluluk verir, çünkü özverili olmamızı gerektirir. İsa şu sözlerle temel bir gerçeği dile getirdi: “Vermek almaktan daha büyük mutluluktur” (Elçi. 20:35). O vermekten doğan mutluluğu yeryüzündeki hizmeti boyunca bol bol tattı. İnsanların hayata giden yolu bulmalarına yardım edebilmek için gerektiğinde dinlenmekten, yemek yemekten ve rahatından vazgeçti (Yuhn. 4:34). İsa Babasının yüreğini sevindirmekten büyük zevk alıyordu. Şöyle dedi: “Ben hep O’nu hoşnut eden şeyleri yapıyorum” (Yuhn. 8:29; Özd. 27:11).

¹⁷ İsa şu sözlerle takipçilerine doyum veren bir yaşam yolu gösterdi: “Biri benim arkamdan gelmek isterse, kendini reddetsin” (Mat. 16:24). Bunu yapmak bizi Yehova’ya yaklaştırır. Kendimizi başka kimin ellerine teslim edebiliriz? Bizimle O’ndan daha sevgi dolu şekilde ilgilenecek biri olabilir mi?

18. Yehova’ya adağımızla uyumlu yaşamak, neden kendimizi başka herhangi bir şeye ya da kişiye adamaktan daha büyük mutluluk verir?

¹⁸ Kendimizi Yehova’ya adamak ve O’nun isteğini yaparak bu adağımızla uyumlu yaşamak, yaşamımızı başka herhangi bir şeye ya da kişiye adamaktan daha büyük mutluluk verir. Birçok kişi hayatını maddi zenginlik edinmeye adar, fakat gerçek mutluluk ve doyumdan mahrum kalır. Kendini Yehova’ya adayan kişiler ise kalıcı bir mutluluğa sahip olur (Mat. 6:24). “Tanrı’nın iş arkadaşları” olma onuru onları mutlu eder, fakat kendilerini adadıkları şey bir iş değil, yaptıklarına değer veren Tanrı’dır (1. Kor. 3:9). Onların özverisini Tanrı’dan başka kimse daha iyi takdir edemez. Hatta Yehova, sadık kulları ilgisinden sonsuza dek yararlanabilsin diye onlara eski gençliklerini geri kazandıracak (Eyüp 33:25; İbraniler 6:10’u okuyun).

19. Yaşamını Yehova’ya adayanlar hangi ayrıcalığı tadar?

¹⁹ Yaşamınızı Yehova’ya adarsanız O’nunla yakın bir ilişkiniz olur. Kutsal Kitap “Tanrı’ya yaklaşın, size yaklaşacaktır” der (Yak. 4:8; Mezm. 25:14).