Süleyman farklılıklara dikkat çekmeye devam ederek çalışkanlık ve tembellikle ilgili göze çarpar bir noktayı gösteriyor. O şöyle söylüyor: “Çalışkanların eli hâkim olur; fakat haylaz adam angaryacı olur.” (Süleymanın Meselleri 12:24) Çalışkan olmak kişiyi ilerlemeye ve ekonomik bağımsızlığa, tembellik ise zor koşullar altında çalışmaya ve köleliğe götürebilir. Bir bilgin “tembel adam er veya geç çalışkan adama köle olur” diyor.

Kral Süleyman sonra tembel ile çalışkan arasındaki farkı başka bir açıdan gösteriyor. Şöyle diyor: “Tembel adam avını pişirmez; fakat insanların değerli serveti çalışkan olmaktır.” (Süleymanın Meselleri 12:27) “Tembel adam” avını “pişirmez.” Yani başladığı işleri bitirmez. Diğer yandan çalışkanlık zenginlik demektir.