Cemaatten çıkarılan kişi ailemizden biriyse ona nasıl davranmalıyız? Böyle bir durumda aile üyeleri arasındaki yakın bağ ciddi bir vefa sınavına yol açabilir. Ortaya çıkabilecek bütün durumları burada ele alamasak da iki temel duruma bakalım.

Bazı durumlarda, cemaatten çıkarılan aile üyesi bizimle aynı evde yaşıyor olabilir. Onun cemaatten çıkarılmış olması aile bağlarını koparmadığından, ailece yapılan günlük faaliyetler ve ilişkiler devam edebilir. Bununla birlikte kişi sergilediği tutumla, hakikatte olan ailesiyle arasındaki ruhi bağı koparmayı tercih etmiştir. Dolayısıyla Tanrı’ya vefalı aile üyeleri artık onunla ruhi ilişkilerini sürdüremezler. Örneğin aile ibadeti için bir araya geldiklerinde cemaatten çıkarılmış kişi yanlarında bulunsa bile ibadete katılamaz. Fakat cemaatten çıkarılan kişi reşit olmayan bir çocuksa, anne babası hâlâ onu eğitmek ve terbiye etmekle sorumludur. Bu nedenle sevgi dolu anne babalar bu durumdaki çocuklarıyla Kutsal Kitabı inceleyebilirlerb (Özdeyişler 6:20-22; 29:17).

Başka durumlarda, cemaatten çıkarılan kişi aynı evde yaşadığımız bir aile üyemiz olmayabilir. Bazı nadir durumlarda, halledilmesi gereken ailevi bir mesele için sınırlı görüşmeler yapılması gerekebilir. Ancak bunlar en az düzeyde tutulmalıdır. Vefalı Hıristiyanlar aynı evde yaşamadıkları cemaatten çıkarılmış akrabalarıyla görüşmek için bahane aramaz. Aksine, Yehova’ya ve teşkilatına vefaları nedeniyle Kutsal Yazılara dayanan cemaatten çıkarma düzenlemesini desteklerler. Onların vefalı davranışı suç işleyen kişinin iyiliğinedir ve onun bu terbiyeden yararlanmasına yardımcı olabilirc (İbraniler 12:11).