Göz kırpan kedere sebep olur; fakat dudakları ile sefihlik eden yıkılır.”—Süleymanın Meselleri 10:9, 10.

Oysa, bencil çıkarları için dürüst olmayan davranışlara başvuran kişiyle ilgili durum farklıdır. Hilekâr bir kişi yalancılığını, sözü dolandırmakla ve vücut diliyle gizlemeye çalışabilir. (Süleymanın Meselleri 6:12-14) Onun kötü veya aldatıcı bir niyetle göz kırparak işaret etmesi, yalancılığının kurbanı olan kişilerde zihinsel ıstıraba neden olabilir. Fakat er ya da geç, böyle bir kişinin hilekârlığı ortaya çıkar. Resul Pavlus şunu yazdı: “Bazı adamların günahları bellidir, önce hükme giderler; fakat bazılarının da ardınca gelirler. Ayni suretle iyi işler de bellidir, ve başkaca olanların gizlenmesi mümkün değildir.” (I. Timoteos 5:24, 25) Kimle ilgili olursa olsun, ister bir anne veya baba, ister bir arkadaş, eş veya bir tanıdık olsun, kişinin dürüst olmayan davranışları eninde sonunda açığa çıkar. Bu tür davranışlarıyla tanınmış birine kim güvenebilir?