DÜNYANIN RUHUNDAN UZAK DURUN

4. “Dünyanın ruhu” nedir?

⁴ Kutsal Yazılar şöyle der: “Biz bu dünyanın ruhunu değil Tanrı’dan gelen ruhu aldık” (1. Kor. 2:12). “Dünyanın ruhu” nedir? Efesoslular 2:2’de bahsedilen ruhun aynısıdır. Orada şöyle der: “Bir zamanlar . . . . bu dünyanın ortamına uygun bir yol tutmuştunuz. Havanın etkili gücünü denetiminde bulunduran hükümdara ve itaatsiz kimseler üzerinde şimdi de etkili olan ruha göre yürüyordunuz.” Burada bahsedilen “hava” dünyanın ruhu ya da zihinsel tutumudur ve tıpkı gerçek hava gibi etrafımızı sarmıştır. Her yerdedir. Bugün birçok insanda görülen ‘Kimse bana ne yapacağımı söyleyemez’ ya da ‘Hakların için savaş’ tutumu bu ruhun bir yansımasıdır. Şeytan’ın dünyasındaki “itaatsiz kimseler” böyle kişilerdir.

5. İsrail’deki bazı kişiler nasıl kötü bir tutum sergiledi?

⁵ Böyle tutumlar yeni değildir. Musa’nın döneminde Korah, İsrail cemaatinde yetki sahibi olan kişilere isyan etmişti. Özellikle de kâhin olarak hizmet etme ayrıcalığına sahip olan Harun ve oğullarını hedef almıştı. Belki de onların bazı kusurlarını fark etmişti. Ya da Musa’nın, akrabalarına ayrıcalıklar vererek onları kayırdığını düşünmüştü. Durum ne olursa olsun belli ki Korah olaylara insani bakış açısından bakmaya başladı ve Yehova’nın tayin ettiği kişilere karşı söylendi. Onlara saygısızca şöyle dedi: “Yeter artık. . . . . Neden kendinizi Yehova’nın cemaatinin üzerinde görüyorsunuz?” (Say. 16:3). Benzer şekilde Datan ve Abiram da Musa’ya söylendiler ve onun ‘hükümdarlık tasladığını’ ileri sürdüler. Musa onları çağırttığında küstahça “Gelmeyeceğiz!” dediler (Say. 16:12-14). Belli ki Yehova onların tutumundan hoşlanmadı ve tüm isyancıları yok etti (Say. 16:28-35).

6. Birinci yüzyıldaki bazı kişiler kötü bir tutuma sahip olduklarını nasıl gösterdiler? Bunun nedeni ne olabilir?

⁶ Birinci yüzyıldaki bazı kişiler de ‘otoriteyi hiçe sayarak’, cemaate önderlik edenleri eleştirdiler (Yahd. 8). Onlar muhtemelen sahip oldukları ayrıcalıklardan memnun değillerdi. Bu kişiler, Tanrı’nın verdiği görevleri sadakatle yerine getiren atanmış erkeklere karşı başka kardeşleri de kışkırtmaya çalıştılar (3. Yuhanna 9, 10’u okuyun).

7. Bugün cemaatte hangi konuda dikkatli olmalıyız?

⁷ Cemaatlerimizde böyle bir tutuma yer yoktur. Bu nedenle bu konuda dikkatli olmalıyız. Musa’nın ve elçi Yuhanna’nın zamanında olduğu gibi bugün de cemaatteki ihtiyarlar kusursuz değildir. Belki bizi doğrudan etkileyen hatalar yapabilirler. Böyle bir şey olduğunda, dünyanın ruhunu yansıtarak öfkeyle “hakkımızı” istemek ya da “Bu birader nasıl ihtiyar olmuş!” demek uygun olmayacaktır. Yehova bazı küçük hataları görmezden gelmeyi tercih edebilir. Biz de aynısını yapamaz mıyız? Ciddi bir suç işleyen bazıları, onlara yardım etmek için oluşturulan heyetteki ihtiyarlarda kusur bulmaları nedeniyle o heyetin önüne çıkmayı reddettiler. Böyle biri sırf doktorun bazı yönleri hoşuna gitmediği için tedavi görmeyi reddeden bir hastaya benzetilebilir.

8. Cemaate önderlik edenlere karşı uygun bir bakış açısını korumamıza hangi ayetler yardım edebilir?

⁸ Böyle bir tutumdan kaçınmak için, İsa’nın Kutsal Kitapta ‘sağ elinde yedi yıldızla’ tarif edildiğini unutmamalıyız. Bu ‘yıldızlar’ başta meshedilmiş gözetmenler olmak üzere cemaatlerdeki tüm gözetmenleri simgeler. İsa elindeki ‘yıldızları’ uygun gördüğü şekilde yönlendirebilir (Vah. 1:16, 20). Dolayısıyla ihtiyarlar kurullarının tüm kontrolü cemaatin başı olan İsa’dadır. Eğer bir kuruldaki bir ihtiyarın düzeltilmeye ihtiyacı varsa, “gözleri alev alev yanan bir ateş” olan İsa uygun gördüğü zamanda ve şekilde bunun yapılmasını sağlayacaktır (Vah. 1:14). O zamana kadar biz de kutsal ruhla tayin edilen kişilere saygı göstermeyi sürdürmeliyiz. Çünkü Pavlus şöyle yazmıştı: “Size önderlik edenlere itaat edin ve boyun eğin; çünkü onlar hesap verecek kişiler olarak canınızı gözetiyorlar; böyle davranın ki, görevlerini iç çekerek değil sevinçle yapsınlar; yoksa bundan siz zarar görürsünüz” (İbr. 13:17).

CEMAATTE SAYGILI BİR TUTUM SERGİLEYİN

11. (a) Uygun bir tutumu korumak neyi önler? (b) Davut’tan ne öğreniyoruz?

¹¹ İhtiyarları “cemaate çobanlık etmek üzere” Yehova’nın atadığını unutmamalıyız (Elçi. 20:28; 1. Pet. 5:2). Dolayısıyla ihtiyar olarak hizmet etsek de etmesek de Tanrı’nın düzenlemelerine saygı göstermemiz iyi olacaktır. Uygun bir tutumu korumamız, konuma aşırı önem vermemizi önleyecek. İsrail kralı Saul, krallığı için tehdit olarak gördüğü “Davut’a hep kuşkuyla baktı” (1. Sam. 18:9). Saul zamanla kötü bir tutum geliştirdi, hatta Davut’u öldürmeye çalıştı. Saul gibi konumumuza aşırı önem vermek yerine Davut’u örnek almamız çok daha iyi olacaktır. Davut uğradığı tüm haksızlıklara rağmen Tanrı’nın atadığı kişiye saygı duymayı sürdürdü (1. Samuel 26:23’ü okuyun).