4, 5. İhtiyarlar Tanrı’nın sürüsüne karşı nasıl bir tutum sergilemeli?

⁴ Cemaatteki ihtiyarlar yolunu şaşıran bir koyuna yardım etmek istiyorlarsa Tanrı’nın sürüsünün, kendilerini Tanrı’ya adamış kimselerden oluşan bir cemaat olduğunu unutmamalıdır. Evet, cemaatteki bireyler Tanrı’nın “otlağının” değerli koyunlarıdır (Mezm. 79:13). Böyle değerli koyunlarla özenle ilgilenmek gerekir, başka sözlerle sevgi dolu çobanlar onlara kişisel ilgi göstermelidir. Dostça yapılan çobanlık ziyaretleri çok etkili olabilir. Bir çobanın sevgi dolu teşviki onlar için ruhen yapıcı olabilir ve sürüye dönme isteklerini artırabilir (1. Kor. 8:1).

⁵ Tanrı’nın sürüsüyle ilgilenen çobanlar, sürüden uzaklaşan koyunları arayıp onlara yardım etme sorumluluğu taşır. Elçi Pavlus, eski Efesos’taki ihtiyarlara sürüye çobanlık etme sorumluluklarını şöyle hatırlattı: “Kendinize ve tüm sürüye dikkat edin; sizler, Tanrı’nın Kendi Oğlunun kanıyla satın aldığı cemaate çobanlık etmek üzere, kutsal ruh tarafından o sürünün içinde gözetmenler olarak atandınız” (Elçi. 20:28). Benzer şekilde elçi Petrus da meshedilmiş ihtiyarlara şu tembihte bulundu: “Size emanet edilen Tanrı’nın sürüsünü güdün; zorla değil, istekle; yakışıksız kazanç sevdasıyla değil, hevesle; Tanrı’nın emaneti olanlara efendilik taslayarak değil, sürüye örnek olarak çobanlık edin” (1. Pet. 5:1-3).

6. Tanrı’nın koyunları neden günümüzde çobanların ilgisine özellikle muhtaçtır?

⁶ Cemaatteki çobanlar “iyi çoban” İsa’yı örnek almalıdır (Yuhn. 10:11). O, Tanrı’nın koyunlarına derin bir ilgi gösterdi ve Simun Petrus’a “küçük koyunlarımı güt” diyerek onlarla ilgilenmenin önemini vurguladı (Yuhanna 21:15-17’yi okuyun). Koyunların özellikle bugün böyle bir ilgiye ihtiyacı var, çünkü İblis kendini Tanrı’ya adamış kişilerin sadakatini bozmak için daha yoğun çaba sarf ediyor. Şeytan bedenimizin zayıflıklarından yararlanıyor ve Yehova’nın koyunlarını yanlış davranışlara sürüklemek için dünyayı kullanıyor (1. Yuhn. 2:15-17; 5:19). Özellikle faaliyetsiz kimseler ruhen savunmasız durumda olduklarından ‘ruhun gösterdiği yolda yürümekle’ ilgili öğüdü uygulamak için yardıma ihtiyaçları vardır (Gal. 5:16-21, 25). Bu koyunlara yardım edebilmek için Tanrı’ya dua ederek rehberlik sağlamasını ve ruhunu vermesini istemek, ayrıca Sözünü beceriyle kullanmak gerekir (Özd. 3:5, 6; Luka 11:13; İbr. 4:12).

7. İhtiyarların, kendilerine emanet edilen kişilere çobanlık etmesi neden önemlidir?

⁷ Eski İsrail’deki çobanlar sürülerini gütmek için uzun bir değnek kullanırlardı. Koyunlar ağıla girip çıkarken ‘değnek altından geçerdi’ ve böylece çoban onları sayabilirdi (Lev. 27:32; Mika 2:12; 7:14). Benzer şekilde cemaatteki çobanlar da Tanrı’nın kendilerine emanet ettiği sürünün ne durumda olduğunu bilmeli ve her bireyin gidişatının farkında olmalıdır (Özdeyişler 27:23 ile karşılaştırın). Bu nedenle sürüye çobanlık etmek, ihtiyarlar kurulunda görüşülen önemli konulardan biridir. Sürüden uzaklaşan koyunlara yardım etmek için yapılan düzenlemeler de buna dahildir. Bizzat Yehova, koyunlarını arayacağını ve onların ihtiyacı olan ilgiyi göstereceğini söyledi (Hez. 34:11). Bu nedenle ihtiyarların, sürüden ayrılan koyunların geri dönmesi için gösterdiği benzer çabalar, Tanrı’yı hoşnut eder.

8. İhtiyarlar koyunlara hangi yollarla kişisel ilgi gösterebilir?

⁸ Bir iman kardeşimiz bedenen hastalandığında Tanrı’nın sürüsündeki bir çobanın ziyareti onun için sevinç ve teşvik kaynağı olabilir. Ruhen hasta olan bir koyuna kişisel ilgi gösterildiğinde de durum aynı olabilir. İhtiyarlar ayetler okuyabilir, ibadetlerde ele alınan önemli noktalardan söz edebilir, faaliyetsiz olan kişiyle birlikte bir makaleyi gözden geçirebilir, dua edebilir ve benzer adımlar atabilir. Cemaatteki bireylerin onu ibadetlerde tekrar görmekten büyük sevinç duyacağını söyleyebilirler (2. Kor. 1:3-7; Yak. 5:13-15). Bir ziyaret, bir telefon veya bir mektup çok şey ifade edebilir. Sürüden uzaklaşan bir koyuna kişisel yardım sağlamak ona merhametle yaklaşan çobanın sevincini de artırabilir.

¹⁵ Çobanlık ziyareti yapan bir ihtiyar olduğunuzu düşünün. Faaliyetsiz durumdaki evli bir çifti, Tanrı’nın Sözündeki hakikati ilk öğrendikleri zamanı düşünmeye teşvik edebilirsiniz. Hakikat muhteşemdi, mantıklıydı ve onları ruhen özgür kılmıştı (Yuhn. 8:32). Yehova hakkında, O’nun sevgisi ve görkemli amaçları hakkında öğrendikleri şeylere nasıl minnettarlık duymuşlardı! (Luka 24:32 ile karşılaştırın). Kendini Tanrı’ya adamış Hıristiyanların, Yehova’yla yakın bir ilişkiye ve dua etme ayrıcalığına sahip olduğunu da onlara hatırlatın. Faaliyetsiz olanları, ‘mutlu Tanrı’nın muhteşem iyi haberine’ yeniden karşılık vermeleri için içtenlikle teşvik edin (1. Tim. 1:11).

2. Adli veya mahrem konular söz konusu olduğunda neyi aklımızda tutmalıyız?

² Yehova İsrail’in kaybolan koyunlarıyla ilgilendiğini göstermişti (Hezekiel 34:15, 16’yı okuyun). Aynı şekilde cemaatteki ihtiyarlar da sürüden uzaklaşan koyun benzeri niteliklere sahip kişilere yardım etmeyi isterler ve bundan sorumludurlar.

Onları “Hayatın Kaygıları” mı Uzaklaştırdı?

5, 6. (a) Faaliyetsiz kimseleri dikkatle dinlememiz neden önemlidir? (b) Faaliyetsiz kimselere, Tanrı’nın toplumuyla görüşmemenin onlara zarar verdiğini nasıl açıklayabilirsiniz?

⁵ Faaliyetsiz kardeşler içlerini dökmek istediklerinde, ihtiyarlar ve başka olgun müjdeciler onları can kulağıyla dinlemeli, böylece onlara nasıl yardım edebileceklerini görebilirler. Bir ihtiyar olduğunuzu ve “hayatın kaygıları” nedeniyle cemaatten uzaklaşan evli bir çifti ziyaret ettiğinizi farz edelim (Luka 21:34). Maddi sorunlar ve artan aile sorumlulukları, zamanla onları ruhen faaliyetsiz duruma getirmiş olabilir. Biraz rahatlamaya ihtiyaçları olduğunu söyleyebilirler ancak onlara, kendilerini toplumdan ayırmanın çözüm olmadığını açıklayabilirsiniz (Özdeyişler 18:1’i okuyun). Nazikçe şöyle sorabilirsiniz: “İbadetlere gelmeyi bıraktığınızdan beri daha mı mutlusunuz? Daha iyi bir aile hayatınız oldu mu? Yehova’ya güvenmekten kaynaklanan sevince hâlâ sahip misiniz?” (Neh. 8:10).

⁶ Böyle sorular üzerinde düşünmek, faaliyetsiz kişilerin cemaatle görüşmediklerinden dolayı ruhen zayıfladıklarını ve bu nedenle eskisi gibi mutlu olmadıklarını anlamalarını sağlayabilir (Mat. 5:3; İbr. 10:24, 25). İyi haberi duyurmadıkları için sevinçlerini kaybettiklerini görmelerine yardım edebilirsiniz (Mat. 28:19, 20). O halde faaliyetsiz birinin yapabileceği en hikmetli şey nedir?

7. Sürüden uzaklaşanları ne yapmaya teşvik edebiliriz?

⁷ İsa şöyle dedi: “Kendinize dikkat edin de, aşırı yeme içmeyle ve hayatın kaygılarıyla yüreğiniz ağırlaşmasın. . . . . Öyleyse, her zaman Tanrı’ya yakararak uyanık kalın ki, olacak tüm bu şeylerden kurtulmayı . . . . başarabilesiniz” (Luka 21:34-36). Sürüden uzaklaşan fakat eskiden sahip oldukları mutluluğa yeniden kavuşmak isteyen kişileri, kutsal ruhu ve Tanrı’nın yardımını almak için dua etmeye ve dualarıyla uyumlu davranmaya teşvik edebilirsiniz (Luka 11:13).

Tökezlediler mi?

8, 9. Bir ihtiyar tökezleyen biriyle konuşurken nasıl akıl yürütebilir?

⁸ İnsanlar kusurlu olduğu için kişilik çatışmaları yaşanabilir ve bu bir kardeşimizi tökezletebilir. Bazıları cemaatte sorumlu konumda bulunan birinin Kutsal Kitaba aykırı bir davranışı nedeniyle tökezlemiştir. Faaliyetsiz kişi böyle bir olaydan etkilenmişse, onu ziyaret eden ihtiyar, Yehova’nın kimseyi tökezletmediğine dikkat çekebilir. O zaman neden bir kişi, Yehova’yla ve cemaatle ilişkisini bozsun? Bunun yerine o kişinin, “tüm dünyanın hâkimi” olan Tanrı’nın yaşananları gördüğüne ve meseleleri adaletle ele aldığına güvenerek O’na hizmet etmeyi sürdürmesi gerekmez mi? (Başl. 18:25; Kol. 3:23-25). İnsan yürürken tökezleyip yere düşse, hiç çaba harcamadan öylece olduğu yerde kalır mı?

⁹ Kardeşine yardım etmek isteyen bir ihtiyar şuna dikkat çekebilir: Ruhen tökezleyen bazı kişiler için mesele zaman geçtikçe önemini yitiriyor. Aslında onları Yehova’ya hizmet etmekten alıkoyan durum bile ortadan kalkmış olabilir. Bir kimse terbiye edildiği için tökezlediyse bunun üzerinde duayla derin düşünmesi yararlı olacaktır. Bu sayede kişi, hiç değilse bir ölçüde hata yaptığını ve terbiyeden dolayı tökezlememesi gerektiğini anlayabilir (Mezm. 119:165; İbr. 12:5-13).

Öğretilerle İlgili Bir Sorun mu Yaşadılar?

10, 11. Bazı Kutsal Kitap öğretileri konusunda anlayışı farklı olan biriyle konuşurken nasıl akıl yürütülebilir?

¹⁰ Bazıları Kutsal Yazılara dayalı bir öğretiyle hemfikir olmadıkları için Tanrı’nın sürüsünden uzaklaşabilir. Mısır’daki esaretten kurtulan İsrailoğulları, Tanrı’nın onlar için ‘yaptıklarını unuttular’ ve O’nun “öğüdünü beklemediler” (Mezm. 106:13). Faaliyetsiz birine “sadık ve sağgörülü hizmetkâr”ın muhteşem bir ruhi gıda sağladığını hatırlatmak yararlı olabilir (Mat. 24:45). Zaten hakikati böyle öğrenmişti. O halde hakikat yolunda yürümeye neden tekrar başlamasın? (2. Yuhn. 4).

¹¹ Tanrı’nın sürüsünden uzaklaşanlara yardım etmeye çalışan bir ihtiyar, İsa’nın öğrencilerinin, bir öğretisini reddettikleri için onu bıraktığı olaydan söz edebilir (Yuhn. 6:53, 66). Mesih’le ve onun sadık takipçileriyle görüşmeyi kesen bu kişiler, ruhi şeylere olan takdirlerini ve sevinçlerini kaybettiler. Bugün ibadetlere katılmayı bırakanlar, böyle zengin ruhi gıdanın sunulduğu başka bir yer buldu mu? Hayır, çünkü böyle bir yer yok!

Ciddi Bir Günah mı Söz Konusu?

12, 13. Sürüden uzaklaşan biri ciddi bir günah işlediğini kabul ederse ona nasıl yardım edilebilir?

¹² Bazı kişiler ciddi bir günah işlediklerinden dolayı iyi haberi duyurmayı ve ibadetlere katılmayı bırakabilir. Suçlarını ihtiyarlara itiraf ederlerse cemaatten çıkarılacaklarını düşünebilirler. Fakat yanlış davranışı bıraktılarsa ve içtenlikle tövbe ettilerse cemaatten çıkarılmayacaklardır (2. Kor. 7:10, 11). Tersine sevinçle karşılanacaklar ve ihtiyarlar ihtiyaç duydukları ruhi yardımı sağlayacaktır.

“Eve Hoş Geldin Oğlum!”

16-18. (a) Bir ihtiyar, yıllardır faaliyetsiz olan bir biradere nasıl yardım etti? (b) Bu birader neden faaliyetsiz olmuştu? (c) Ona nasıl yardım edildi ve cemaat onu nasıl karşıladı?

¹⁶ Bir ihtiyar şöyle anlatıyor: “Cemaatimizin ihtiyarlar kurulu, faaliyetsiz kişileri ziyaret etmek için çok çaba gösteriyor. Ben de birlikte Kutsal Kitabı incelediğim ve hakikat bilgisi almasına yardım ettiğim bir biraderi düşündüm. Yaklaşık 25 yıldır faaliyetsizdi ve çok zor günler geçiriyordu. Bu nedenle ona, Kutsal Kitaptaki ilkeleri uygulamasının kendisine nasıl yardım edebileceğinden söz ettim. Bir süre sonra İbadet Salonuna gelmeye başladı ve güçlenip sürüye dönmesine yardımcı olacak bir tetkik yapmayı kabul etti.”