Savaş Sonrası Estonya’da Denemeler

Emilie ve ablası onlarla birlikte çalışıp köylüler için dikiş dikmemi teklif ettiler. Sık sık onlarla Mukaddes Kitap hakikatlerini paylaşma fırsatımız oluyordu. Çok mutluydum, çünkü dikiş dikmeyi öğrenmekle kalmıyor, İsa’nın takipçilerine özgü hizmette de tecrübe kazanıyordum. Dikiş dikmenin yanında matematik dersleri de veriyordum. Ne var ki 1948’de hükümet, Şahitleri tutuklamaya başladı.

Sonraki yıl Ekim ayında bir çiftlikte çalıştığım sırada, yetkililerin beni tutuklamak için Emilie’lerin evine gittiklerini öğrendim. Beni saklaması için birader Hugo Susi’nin çiftliğine gittiğimde onun da çok kısa bir süre önce tutuklandığını öğrendim. Giysilerini diktiğim bir bayan onunla kalabileceğimi söyledi. Sonra, bir yandan dikiş dikip bir yandan da duyuru faaliyetine devam ederek çiftlik çiftlik dolaştım.

Kışın başında Sovyetler Birliği Devlet Güvenlik Komitesi (KGB) beni, Tartu’da benden birkaç yaş büyük, gayretli genç bir Şahit olan Linda Mettig’in evinde yakaladı. Beni tutuklayıp sorgulamak üzere polis merkezine götürdüler. Beni genç polislerin gözleri önünde tüm giysilerimi çıkartmaya zorladılar, kendimi çok aşağılanmış hissettim. Fakat Yehova’ya dua edince sakinleştim ve kendimi daha huzurlu hissettim.

Ardından, yatınca içine sığamayacağım kadar küçük bir hücreye kapatıldım. Sadece sorgulanmak için hücreden çıkarılıyordum. Polislerden biri şöyle dedi: “Senden Tanrı’nın varlığını inkâr etmeni istemiyoruz. Şu saçma sapan duyuru işine bir son ver yeter! Parlak bir geleceğin olabilir.” Sonra da beni “Yaşamak mı istersin yoksa Tanrı’nla beraber Sibirya’da ölmek mi?” diye tehdit ettiler.

Üç gün boyunca tekrar eden sorgulamalar arasında uyumama engel oldular. Mukaddes Kitap ilkeleri üzerinde derin düşünmek dayanmama yardımcı oldu. En sonunda sorgu memuru benden duyuru işine katılmayacağıma dair bir belge imzalamamı istedi. Ona şu cevabı verdim: “Bu konuyu uzun uzun düşündüm, serbest bırakılıp Tanrı’nın onayını kaybetmektense hapishanede kalıp O’nunla sağlam bir ilişkiye sahip olmayı yeğlerim.” O zaman sorgu memuru “Seni aptal!” diye bağırdı. “Hepiniz yakalanıp Sibirya’ya gönderileceksiniz!”

Beklenmedik Şekilde Serbest Bırakılıyorum

Hiç umulmadık bir şekilde, gece yarısından hemen önce sorgu memurları eşyalarımı alıp gitmemi söylediler. Takip edileceğimi bildiğimden iman kardeşlerimin evlerine gitmedim, çünkü bu onları ele vermek demekti.

Linda ve ben Tartu’ya döndüğümüzde Linda’nın annesi de dahil birçok Şahidin tutuklandığını öğrendik. Emilie ve ablası da aralarında olmak üzere arkadaşlarımızın çoğu tutuklanmıştı. KGB’nin bizi aradığını bildiğimizden iki bisiklet aldık ve iyi haberi Tartu’nun dışında duyurmaya devam ettik. Bir gece KGB beni yeni vaftiz edilmiş bir Şahit olan Alma Vardja’nın evinde yakaladı. Kimliğimi kontrol eden KGB ajanı şöyle dedi: “Ella! Her yerde seni arıyorduk!” Bu olay 27 Aralık 1950’de meydana geldi.