Acaba evrimciler, doğal seçilim yoluyla yararlı mutasyonların seçildiği ve yeni türlerin ortaya çıktığı fikrini desteklemek için hangi kanıtları gösteriyor? 1999’da ABD’deki Ulusal Bilimler Akademisi (NAS) tarafından yayımlanan bir yayın, kanıt olarak “Darwin’in Galápagos Adaları’nda incelediği ve artık Darwin ispinozları olarak bilinen 13 ispinoz türü”nü gösteriyor.²³

Princeton Üniversitesi’nden Peter R. Grant ve B. Rosemary Grant’in önderliğindeki bir araştırma grubu, 1970’li yıllarda bu ispinozları inceledi. Onlar bir yıl süren bir kuraklığın ardından, biraz daha büyük gagalı ispinozların daha küçük gagalı olanlara kıyasla daha kolay hayatta kaldığını gördü. Bilim insanlarının ispinoz türlerini birbirinden ayırt etmek için kullandığı başlıca yöntemlerden biri, gagalarının boyuna ve şekline bakmak olduğundan bu buluşun önemli olduğu düşünüldü. NAS’ın yayınında şöyle yazıyor: “Grant çiftinin tahminine göre adalarda her 10 yılda bir kuraklık yaşanırsa sadece 200 yıl içinde yeni bir ispinoz türü oluşabilir.”²⁴

Ancak NAS’ın yayını, şu gerçeğe değinmeyi ihmal etti: Kuraklıktan sonraki yıllarda, daha küçük gagalı ispinozların sayısı büyük gagalı olanların sayısını tekrar geçti. Araştırmacılar, adanın iklimi değiştikçe bir yıl büyük gagalı, bir yıl küçük gagalı ispinozların çoğunlukta olduğunu gördüler. Ayrıca, farklı türler olarak sınıflandırılmış ispinozların çiftleştiğini ve yavrularının hayatta kalmakta anne babalarından daha başarılı olduğunu fark ettiler. Bu iki “türden” ispinozların çiftleşmesi devam ederse bu iki “türün” tek bir “tür” haline gelebileceği sonucuna vardılar.²⁵

Gerçekten de Darwin ispinozları “yeni bir şey” haline gelmiyor. Onlar hâlâ ispinoz. Kendi aralarında çiftleşmeleri de, bazı evrimcilerin “türleri” birbirinden ayırt etmek için kullandığı yöntemler konusunda şüphe uyandırıyor. Ayrıca saygın bilimsel akademilerin bile kanıtları taraflı şekilde sunabileceği görülüyor.